Geen producten in de winkelwagen.
De banen verdwijnen vooral op de afdelingen marketing en support, mensen die direct betrokken zijn bij het verhandelen van kaartjes voor festivals en concerten. En dat terwijl de acht jaar oude dienst van Hans Ober, Ruud Kamphuis en Frank Roor een paar maanden geleden nog nieuwe mensen in dienst nam, met het vooruitzicht op een drukke zomer.
Die groei is een van de redenen dat de steun vanuit de overheid niet kon voorkomen dat het bedrijf hard moest ingrijpen, vertelt Ober, wanneer we hem bellen tussen talloze meetings met investeerders door. Ook een regeling voor kennismigranten, die minder belasting betalen, zorgde ervoor dat het steunbedrag lager uitviel.
Hoe merkten jullie dat de markt opdroogte?
‘We zagen het al aankomen toen corona in China serieus werd. Toen we het in Italië zagen, met lockdowns en afgelaste evenementen, konden we op onze vingers natellen dat het hier ook zou gebeuren. Het ging heel snel, ineens was het ‘boem’ – geen markt meer. Op het moment dat in Nederland de aankondiging kwam dat evenementen werden afgelast zagen we even een piek op de website, maar daarna zakte al snel terug naar tien procent van de omzet. Na de verlenging van de maatregelen zakte het naar iets van vijf procent.’
‘Een paar maanden zonder omzet was voor ons geen probleem geweest. We hebben altijd onze winst in het bedrijf teruggestopt, deden het zonder investeerders. Dus we zagen het niet zo somber in. Maar toen bekend werd dat ook de zomer wegviel, toen was het voor ons duidelijk dat we een groot probleem hadden.’
Wat doe je dan?
‘Het was echt een rotperiode. Hier is geen normaal scenario voor te verzinnen. Wat het nog zwaarder maakte was dat regelgeving en hulpmaatregelen nog niet duidelijk waren. Er kwam een NOW-regeling aan, maar wat gaat dat inhouden?’
Hier is geen normaal scenario voor te verzinnen
‘Zo raakten we steeds verder verzeild in regels en steunmaatregelen, wat eigenlijk jou en je bedrijf verlamt. Een voorbeeld is nog steeds hoe de tweede ronde NOW eruit gaat zien. Je mag nu mensen om economische redenen ontslaan, maar verder weet je niks.’
Noodhulp van de overheid heeft ontslag dus niet kunnen voorkomen?
‘De hulp was al minder dan wat ons beloofd was. Ze roepen dat je 90 procent van je omzetverlies krijgt aan ondersteuning. Maar dat is niet zo, want het ging over een salarisbasis van eind januari. Tussen eind januari en maart waren er bij ons acht nieuwe mensen gestart. Daarnaast hebben we zo’n 15 kennismigranten, die gebruik maken van de 30 procent-regeling, en daardoor belasting betalen over 70 procent hun salaris. Dat verlaagt de basis waarover de steun wordt berekend. Dit zijn ook nog eens mensen die standaard al een hoger salaris hebben.’
‘Daarnaast zijn wij enorm seizoensgebonden. Dus als je het jaar 2019 uitvlakt, dan schiet het niet op. Het klinkt een beetje hopeloos, maar dat is het niet: we leven een beetje van zomer tot zomer. Daar zit het grootste volume aan doorverkoop, rondom grote festivals in Nederland en in het buitenland. Daar loop je nu tegenaan.’
Met hoeveel tegenzin besluit je vervolgens tot een ingrijpende reorganisatie?
‘Deze hele periode is een grote, nare rollercoaster. Zelfs opstaan gaat met tegenzin. Inkrimpen was een van de dingen die heel duidelijk waren. Al is het alleen al om financiering aan te kunnen vragen, of voor het aan boord halen van investeerders – je moet aan kunnen tonen dat je maatregelen neemt. We liggen nu bij de bank met verschillende aanvragen. Daar wordt gevraagd welke maatregelen je treft. Als je ‘niks’ zegt dan heb je de boel niet op orde en neem je kennelijk de verkeerde besluiten. Dus het is bijna niet eens een beslissing, je kan niet anders.’
Het is bijna niet eens een beslissing, je kan niet anders
‘De nadruk ligt nu heel erg op de 32 mensen waar we afscheid van moeten nemen. Maar we hebben nog steeds 74 mensen in dienst die we hun baan willen laten behouden. Met wie we, ondanks dat er geen of weinig omzet is, toffe dingen willen blijven bouwen. We zijn nog steeds aan het innoveren en willen kansen pakken die ook deze tijd met zich mee brengt.’
Zoals?
‘Het hele gedoe om rondom vliegtuigvouchers biedt bijvoorbeeld een ingang om te kijken of wij daar een rol in kunnen spelen. Want voor consumenten worden vouchers aantrekkelijker als je ze door kan verkopen. We zien ook een kans wanneer terrassen, zoals Heineken heeft aangekondigd, daadwerkelijk als festivalterrein kunnen worden ingericht.’
‘Er komt een moment, misschien vanaf volgende maand, dat kleine samenkomsten al weer kunnen. Dat je bijvoorbeeld met honderd mensen bij elkaar kan komen, en daar op een avond vijf events achter elkaar voor organiseert. Daar willen we onderdeel van uitmaken, en zorgen dat echte fans de kaartjes krijgen en dat die niet bij handelaren belanden.’
Jullie waren voor het eerst op zoek naar een investeerder. Heeft dat nog een rol gespeeld bij het besluit om te reorganiseren?
‘We hebben nog steeds geen groen licht van de bank, dat duurt helaas al een tijdje. Dan moet je zorgen dat er opties komen, in de vorm van investeerders, leningen en de overheid. Dan kies je op een gegeven moment uit het minst kwade. Natuurlijk zitten er investeerders tussen die voorbij de crisis kijken. Dan wordt het gelukkig een ander gesprek Zij zien dat het bedrijf en het business model zich hebben bewezen, maar dat de markt nu het vraagteken is.’
E zitten investeerders tussen die voorbij de crisis kijken
Een beroep op de COL– en TOPSS-regeling hielp ook niet?
‘We hebben een flink bedrag aangevraagd. Maar we kregen van de ROM (regionale investeringsmaatschappij, red.) het bericht dat we maar een deel van de aanvraag kregen. Dat zou voor een deel via Invest-NL gaan, maar daar hebben we niks meer van gehoord.’
‘Die regelingen zijn ook flink overschreven. Ik zou zeggen, zorg dan dat je een paar bedrijven helemaal helpt, en niet vier keer zoveel een beetje. Als we morgen het hele bedrag toegekend krijgen, dan zijn we klaar en kan ik weer met m‘n werk bezig, in plaats van geld ophalen. Dat zou het leven een stuk aangenamer maken.’
