Nuon: vies leidt tot verlies

Nuon is een van de minst groene energiebedrijven in ons land. Tegelijk draait het flink verlies. Is er een verband?

Het is lastig aan te tonen. Daarvoor zijn er te veel onzekerheden, te weinig mogelijkheden tot dubbelblind onderzoek. We weten niet wat er gebeurd zou zijn als Nuon al eerder meer had geïnvesteerd in duurzame in plaats van fossiele energie. Noch weten we hoe de energiebedrijven die wél de overstap naar groen gemaakt hebben financieel zouden hebben gepresteerd als ze dat niet gedaan hadden.

Verleidelijk

Maar verleidelijk is de gedachte natuurlijk wel: een van de meest vieze energiebedrijven van Europa moet nu ook financieel bloeden. Oftewel: vies leidt tot verlies. Het is ook een troostende gedachte. Maar klopt hij ook? Wordt fossiele energie nu dus ook financieel afgestraft? En andersom gesteld: zou schoon dus nu ook echt financieel gaan renderen? 

Imago

Eerst maar even de feiten. Dat Nuon zijn best doet om zich een groen imago aan te meten, weten we al. En dat het in de praktijk met die groene ambities nog wel tegenvalt, is ook niet bepaald nieuws. Nuon erkent het zelfs zelf, iets wat we maar even onverwacht eerlijk noemen. 

Flink verlies

Ook de andere kant van de medaille werd deze week weer eens duidelijk. Nuon leed vorig jaar een flink verlies, van liefst 716 miljoen euro. Er is bijna een miljard afgeschreven op de gascentrales waarmee het bedrijf energie opwekt. Eerder besloot Nuon al tot sluiting van de kolengestookte Willem-Alexandercentrale in Buggenum. En in een reactie zegt het bedrijf ook nog eens geen spoedig herstel van de energiemarkt te voorzien. De schuldige, in Nuons ogen: de crisis. Want aan henzelf kan het natuurlijk nooit liggen…

Politieke ophef

De matige prestaties van Nuon leidden in Zweden al tot politieke ophef. Het Zweedse Vattenfall, dat Nuon in 2009 voor zo'n 10 miljard euro overnam, heeft in drie jaar tijd al 1,6 miljoen moeten afschrijven. En dan zei deze week de Zweedse ex-minister, die (mede-)verantwoordelijk was voor de aankoop, destijds al te hebben geweten dat er 3,5 miljard te veel werd betaald. Iets wat bevestigd werd door de Vattenfall-baas zelf. Je zou bijna denken: blij dat we er in Nederland vanaf zijn, van dat hoofdpijnbedrijf, dat Vattenfall tot nu toe meer last dan lust heeft opgeleverd. De grootste aankoop in de Zweedse geschiedenis lijkt nu ook hun grootste miskoop te worden.

Medelijden

Het is bijna meelijwekkend. Verlies is natuurlijk nooit leuk, zeker niet als het om zulke bedragen gaat. Maar of er nou een directe link tusen zit of niet: dat Nuon zo angstvallig vasthoudt aan de ouderwetse fossiele energiestrategie, en vooral in woorden heel groen is, maakt zo'n verlies voor de buitenstaander wel makkelijker te verteren. Dat in Nederland van de geïnstalleerde elektriciteitcapaciteit van in totaal 4.000 megawatt in 2011 liefst 92 procent fossiel was, tja, dat geeft natuurlijk wel te denken. Die voortdurende hoop op kolen en gas, ondanks de duurzame saus, is het soort legacy waarvan je hoopt dat Nuon het snel achter zich laat. En dat terwijl een bedrijf als Eneco, toch ook geen onbeduidende concullega, inmiddels wel de stap naar wind en zon met succes lijkt te hebben gezet. Het kan dus wel.

Nog niet te laat

Maar goed, Nuon: het is dus nog niet te laat. Investeer nu meer in wind op land en zee, zoals jullie ook al doen bij Egmond aan Zee en zoals Vattenfall bijvoorbeeld doet op de Duits-Deense grens. Het zijn misschien investeringen waarvan de opbrengsten niet helemaal bedrijfszeker zijn. En de overheid en burger werken ook niet altijd mee, zoals bijvoorbeeld bij windpark Beaufort. en het mallotige besluit van de provincie Noord-Holland om geen windmolens meer toe te staan. Maar het is wel de enige weg, wil je dat de Zweden nog een beetje blij van jullie worden. In woorden is die strategie gelukkig ook al wel onderkend. Nu is het tijd om die mooie woorden ook om te zetten in daden. En dan draai ik voor jullie ondertussen nog een keer Anyway The Wind Blows, een nummer van Eric Clapton en J.J. Cale. Ter inspiratie.

Lees meer Boermans blues: 

• Arseus' gouden pillenhandel
  
• Het goede nieuws van Philips' uitverkoop
• Het grote gelijk van Unilevers Paul Polman
• IJzersterk merk Bolletje in nood door NMa
• De tragische teloorgang van Monsterboard