Geen producten in de winkelwagen.
Links hobby of niet, kabinet Rutte I haalt de bonus weg voor beleggers in groenfondsen. Krijgen ondernemers in groene technologie nu last van een gebrek aan investeringskapitaal? Dat lijkt mee te vallen.
Jammer is het wel, voor de particuliere belegger. Tot nu toe is het vermogen dat hij belegde in sociaal-ethische beleggingen, waaronder groenfondsen, vrijgesteld van de vermogensrendementsheffing. Bovendien krijgt hij nog eens 1,3 procent extra belastingkorting op zijn investering, wat het fiscale rendement opvoert tot 2,5 procent. Dan hoeft een Groenfonds niet meer veel te doen om de spaarrente te outperformen.
7,4 miljard euro
Rutte I maakt waarschijnlijk een eind aan die 1,3 procentsbonus, wat de schatkist 120 miljoen euro scheelt. Aanbieders van groenfondsen Triodos, ASN, Rabo en BNP Paribas hebben de handel in hun belegging al stilgelegd in afwachting van meer duidelijkheid. Gezamenlijk beheren ze nu 7,4 miljard euro, ingelegd door 250.000 particulieren. Als de plannen doorgaan, lopen hun fondsen onvermijdelijk leeg, zodra klanten weer het recht krijgen, om uit te stappen.
Kopje onder
De groenfondsen zetten (wettelijk verpicht) minimaal 70 procent van hun beheerde kapitaal uit in de vorm van goedkope leningen aan groene projecten. Een van de doelen is het stimuleren van investeringen in duurzame energie. In 2009 kregen 90 van dergelijke projecten samen 224 miljoen euro aan groen vermogen. Nu al wordt gewaarschuwd, dat lopende projecten – het zijn er 6000 – risico lopen af te worden gebroken of kopje onder te gaan. Zou het zo'n vaart lopen?
Te weinig projecten
De groenregeling bestaat al sinds 1995. Door de beroerde aandelenmarkt, de extra bonus van 1,3 procent en de lage rentestand is er de afgelopen jaren een run op ontstaan. Het geld klotst er zogezegd tegen de plinten. En wel zózeer, dat Triodos begin dit jaar besloot geen nieuwe participaties meer uit te geven. In de laatste helft van 2009 was het fondsvermogen met een kwart geëxplodeerd tot 570 miljoen euro, een sloot geld waarvoor niet snel genoeg nieuwe projecten te vinden waren. En dat legt misschien bloot waar het echt scheef loopt: het geld was er en is er nog steeds, maar de projecten niet.
Onzekere investering
Zon, wind, biomassa; er zijn volop mogeijkheden om met clean tech de energiehuishouding efficiënter te maken, maar Nederland loopt achter op veel andere landen met de toepassing ervan. In de duurzame tech-sector gaat het vingertje al langer richting overheid: er is hier een te onzeker investeringsklimaat door het zwalkende overheidsbeleid. Groen draait nog deels op subsidie, en op dat gebied draait Den Haag inderdaad af en toe stevig aan de kraan. Waarbij die af en toe vol open gaat, om na korte tijd weer dicht te gaan, of een tijdlang door te druppelen. Zonder voorspelbare regelingen stappen investeerders niet in langetermijnprojecten. Of het geld nou bijna gratis is of niet.
