Bob is divisiedirecteur bij een groot concern. Hij doet zijn best. In deze aflevering leert hij dat er toekomst zit in de senior werknemer.
van Marinus
aan Bob
onderwerp Ouderenbeleid
Hoi Bob,
Op je vraag hoe we ervoor staan, kan ik je meedelen dat we als Integrale Werkgroep Ouderenmanagement redelijk op schema zitten met onze eerste, verkennende oriëntatienotitie. Daarbij hebben wij dankbaar gebruik gemaakt van Tom Beljaerts, dé goeroe op het gebied van ouderenmanagement en schrijver van de bestseller ’Hoe je vijftigers weer aan het werk krijgt’. Wat Beljaerts kort samengevat stelt: elk bedrijf krijgt er de komende jaren hoe dan ook meer oudere werknemers bij, kwestie van demografie. Die oudere werknemers zijn doorgaans duur, zeker ten opzichte van hun teruglopende arbeidsproductiviteit. En wat doen wij, managers? Wij ontzien die oudere werknemers en zo, stelt Beljaerts, maken we er bedrijfsmatig alleen nog maar een groter probleem van. Vandaar zijn boodschap: stop ermee om die oudjes te ontzien! De zweep erover! Leg juist voor die werknemers de lat extra hoog!
Het klinkt cru, Bob, zoals ik het nu zeg, maar in de woorden van Beljaerts: het is het beste voor iedereen. Voor managers, voor bedrijven, voor de economie en zeker ook voor de oudere werknemers zelf. Want die worden ineens weer behandeld als werknemers waar je wat aan hebt, waar je wat van verwacht, ja, waar zelfs toekomst in zit. Nou, aan de hand van dit denkraam zijn we dus met die notitie bezig.
Marinus de Boer
Voorzitter Integrale Werkgroep Ouderenmanagement
Hoi Marinus,
Ja, ik zie het punt wel van die Beljaerts (is dat diezelfde van het boek ’Hoe Jack Welch mijn leven veranderde’?) maar ik ben een beetje bang dat we voor de zoveelste keer blijven steken in denkramen en oriëntatienotities. Ik zou het erg op prijs stellen dat jullie ook concrete maatregelen op papier zetten en als het even kan ook quick wins.
Bob
Bob,
Maar daar komen we ook mee. Want dat is ook het credo van Beljaerts: niet denken maar doen! Wij hebben een apart groepje geformeerd dat drie middagen heeft gebrainstormd en daar zijn concrete punten uit voortgekomen, inclusief die quick wins waar jij op zit te wachten. We moeten de punten nog nader uitwerken, en trouwens ook nog juridisch toetsen, maar hier al zovast een voorproefje:
– Hou ze fit, die vijftigers. Zo mogen ze bijvoorbeeld niet langer de lift nemen en tussen de middag geen kroketten meer.
– Overstelp ze met werk, geef ze ook op vrijdagmiddag een stapel werk mee naar huis, zodat ze in het weekend niet in de tuin gaan rondhangen. Zoals Beljaerts stelt: geef ze op geen énkele manier het idee dat ze het wat rustiger aan kunnen doen. Integendeel.
– Maak duidelijk dat er anno 2014 in het bedrijfsleven geen verworven rechten meer bestaan, hoe oud je ook bent. Hebben ze na vele jaren een leuk plekje achterin bij het raam veroverd, lekker geïsoleerd van de rest? Zet ze terug middenin de kantoortuin!
– Corrigeer meteen op harde wijze die werknemers die zinnen beginnen met ’Vroeger…’ of ’In mijn tijd…’ Je moet ze, zegt Beljaerts, als het ware afleren dat er een vroeger is geweest en aanleren dat er in een bedrijf maar een tijd is en dat is déze tijd.
– Organiseer competities tussen oudere en jongere werknemers. Geef ze allemaal dezelfde opdracht en laat collega’s jureren wie die opdracht het best en het snelst heeft uitgevoerd. Zo breng je de vijftiger weer helemaal terug in de ratrace.
Marinus de Boer
Voorzitter Integrale Werkgroep Ouderenmanagement
Marinus,
Ja, dit geeft me wel een goed gevoel. Maar jullie moeten dit inderdaad juridisch goed checken, want als je vijftigers verbiedt kroketten te eten tussen de middag moet dat denk ik voor iedereen gelden. We moeten voorkomen dat het lijkt alsof we op basis van leeftijd discrimineren. Ook dat liftbeleid moeten we goed overwegen, want als je als 56-jarige op de begane grond werkt, heb je van zo’n maatregel geen last en dat is dan niet sportief ten opzichte van een 56-jarige die op onze zevende etage werkt. Wanneer is jullie oriëntatienotitie klaar?
Bob
Bob,
Morgen! Ja, ik zie je denken: dit heb ik nog nooit meegemaakt. Maar ik heb Wim Hagenaars erop gezet, je weet wel, die 58-jarige op Marketing die al kreunt en zucht als-ie even naar de koffiehoek is geweest. Ik zei hem vanochtend: dit is de opdracht, Wim, je hebt precies een dag, en anders begin je morgen om half zeven als assistent in de postkamer. Bob, die Wim zit nu te tikken als een jonge hond!
Marinus de Boer
Voorzitter Integrale Werkgroep Ouderenmanagement
