Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Erik de Wit (Tyco Electronics)

Het internationale zakenleven is vergeven van de Nederlanders. In deze rubriek besteedt MT aandacht aan een fraai staaltje managementtalent van Hollandse bodem, waar ook ter wereld. Dit keer: Erik de Wit van Tyco Electronics in Duitsland.

 

 

Meer dan honderd nachten per jaar zit Erik de Wit in een hotel, steeds in een andere, meestal Europese stad. Nederland ziet hij nauwelijks, want hij werkt de rest van het jaar vanuit Duitsland. Dat is geleidelijk zo gegaan, vertelt hij tijdens een autorit van 350 kilometer naar München: “Acht jaar geleden ben ik eerst twee tot drie dagen in de week over de grens gaan werken, drie jaar geleden heb ik me hier permanent gevestigd.”

In 1999 is De Wit bij het toenmalige AMP begonnen als market manager Benelux voor building and white goods. In 2001 is hij voor de afdeling automotive gaan werken, toen onder de vlag van het Amerikaanse Tyco Electronics, dat elektromechanische componenten maakt. Hij klimt op tot salesdirecteur van de regio EMEA en geeft inmiddels leiding aan een team van 188 account managers. De afgelopen twee weken bracht hij bezoekjes aan Frankrijk en Italië, volgende week vertrekt hij naar Brazilië.

Sturen op basisverantwoordelijkheden

Ook in Noord-Afrika komt hij steeds vaker, aangezien veel van de klanten van Tyco Electronics de bedrijfsvoering daar naartoe verplaatsen vanuit Oost-Europa, in verband met de loonkosten. De Wit: “Ik ben de enige Nederlander op het Europese hoofdkantoor van Tyco Electronics, hier in Duitsland. Dat was even wennen, ook voor mijn collega´s. Nederlanders durven meer te sturen op basisverantwoordelijkheden, we geven medewerkers enkele richtlijnen en laten ze verder met rust. Duitsers zijn echter echte control freaks en geven meer op details leiding. Al moet ik zeggen dat de managementstijl van Duitsers in tien jaar tijd veel opener is geworden. Mensen krijgen steeds meer vrijheid, dankzij alle invloeden van buitenaf.”

Eén van die invloeden is De Wit zelf, die het inmiddels prima naar zijn zin heeft over de grens. Terugkeren naar Nederland staat nog niet op de agenda. “Niet in een kantoorbaan tenminste, alleen als ik voor de baan nog steeds veel internationaal moet reizen zou ik het overwegen. Dat is toch die Nederlandse handelsgeest: als je niet reist, kan je onvoldoende zaken doen.”

Over zakendoen met buitenlandse relaties:

“Met Duitsers en Amerikanen kun je goede afspraken maken. Als zij zeggen dat ze over twee uur leveren, dan doen ze dat ook. Bij Fransen en Italianen weet je minder goed waar je aan toe bent. Franse klanten willen ook altijd het onderste uit de kan halen bij onderhandelingen, terwijl Duitsers begrijpen dat wij ook ergens van moeten leven.”

Over de noodzakelijke levensstijl:

“Het zijn altijd dezelfde mensen die je tegenkomt in het buitenland. Het wordt ook steeds moeilijker om mensen te vinden die zo’n intense levensstijl willen adopteren, want het valt lastig te combineren met een gezinsleven.”

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Deze rubriek volgt op de recente publicatie in MT over 33 Nederlandse succesmanagers in het buitenlandse zakenleven. Kent of bent u een Nederlandse manager die in het buitenland, bij een buitenlands bedrijf werkt? Laat het ons weten per mail of via twitter.  

Lees meer: