Ohpen haalde de afgelopen maanden in totaal 40 miljoen euro op om zijn cloud-bankingplatform (nog) groter te maken; het bedrijf van oprichter Chris Zadeh mag in Nederland onder meer Aegon, Nationale-Nederlanden en Volksbank tot zijn klantenkring rekenen. Dat groeigeld is hard nodig. Deze week werd namelijk bekend dat SolarisBank, een van Ohpens concurrenten, 56 miljoen euro krijgt van onder meer ABN Amro.
Angelique Schouten mag als nieuwe CCO de commerciële kant van het bedrijf in goede banen leiden door zich te richten op marketing, sales, pr en de kantoren wereldwijd. Het in Amsterdam gevestigde Ohpen heeft behalve een Londense dependence ook een vestiging in Barcelona.
Schouten: ‘We hebben de afgelopen tijd veel energie en middelen gestoken in het bouwen van de core banking engine. Dat is nu een dermate volwassen product dat we naar meerdere landen kunnen uitrollen.’ Ondertussen moeten de komende tijd nog eens 100 mensen worden aangenomen.
Londen
Met het aannemen van nieuwe collega’s deed Schouten veel ervaring op in Londen, waar zij twee jaar geleden de verantwoordelijkheid kreeg over de uitrol naar de Britse bankenmarkt.
De Nederlandse vloog er met niet meer dan ‘een laptop en een creditcard’ naartoe, haar man in Nederland achterlatend. Het werd ‘a hell of a ride’, zegt Schouten in onversneden Engels. In de Britse hoofdstad wachtte haar “een waslijst van dingen”, zoals een Brexit die nog even langs kwam en het openen van bankrekeningen, “wat in Engeland nog niet zo eenvoudig is als het lijkt”.
Ohpen omschrijft jou in een persbericht als ‘eigenzinnig’. In welk opzicht?
Schouten: “Het klinkt misschien wat soft, maar bij vrouwen duurt het soms langer voordat ze een bepaalde mate van zekerheid hebben en dat ook tonen. Ik ben eigenzinnig in de zin van dat ik weet wat ik wil en dat ik mijn eigen weg durf te gaan.’
‘Dat de stap naar Londen spannend was, voelde ik eigenlijk meer achteraf. Op het moment zelf was het meer van “lets do this”. Dat heeft te maken met mijn drang naar executiekracht. Je hebt ondernemers en managers die liever een briljante strategie middelmatig implementeren, of een middelmatige strategie briljant implementeren. Voor mij geldt: je kan nog zoveel woorden hebben, het draait om het echt neerzetten daarvan.’
‘Daarbij krijg je honderden keren per dag “nee” te horen. Veel mensen proberen je bij te sturen, door bijvoorbeeld te zeggen dat de markt nooit naar de cloud zal gaan. Maar we zijn nu een paar jaar verder, en je ziet dat het de basis begint te worden voor de hele industrie. Als je niet eigenzinnig bent, dan was je al meerdere keren gestopt of had je je koers aangepast.’
Welke uitdagingen heb je in Londen moeten overwinnen?
‘Ten eerste het verkrijgen van onze vergunning van de Engelse toezichthouder. Dat duurde net iets meer dan 6 maanden; voor Britse begrippen een record. We hebben dat niet als techneuten, maar echt als bankiers aangevlogen, met een superstrak businessplan en door te laten zien welke controlemechanismen we hebben. Gedegen, maar in rap tempo – dat zorgt voor vertrouwen, want je ziet overal fintech-startups opduiken die de markt bestormen zonder dat ze al hun zaken op orde hebben. Banken outsourcen naar ons, dus zijn wij onderhevig aan dezelfde strenge eisen.’
‘Daarnaast het verkrijgen van nieuwe klanten. Probeer maar eens als Nederlands bedrijf Britten te overtuigen dat het outsourcen naar een Nederlandse partij the way to go is. We hebben daarom iets ongebruikelijks gedaan. Nadat we de vergunning binnen hadden in januari vorig jaar waren we in jubelstemming. Maar Londen is in de winter best wel een grauwe stad. Mensen willen het liefst zo snel mogelijk naar huis. Wat is nou lekker Hollands?, vroeg ik me af. Ik besloot om de bazen van onze top 50 prospects een bos tulpen te sturen, met een handgeschreven briefje met de boodschap: we zijn er klaar voor en we gaan deze industrie en het land meer kleur geven. Onze tweede klant in Engeland kwam zo uit een boeketje tulpen van 13.50 pond.’
‘Ook op HR-vlak was Londen een uitdaging, waarbij je in je eentje een team moet zien te bouwen. Je zoekt overal naar unieke mensen, waarbij je niet gebaande paden bewandelt en op een andere manier naar mensen gaat kijken. Zo zat ik met mijn man in een restaurant en onze serveerster had het enorm druk, het was één grote chaos. Maar zij was zo koelbloedig, en leidde alles met zo’n charme in goede banen, dat ik haar een kaartje heb gegeven en gezegd: stuur me een bericht als je ooit toe bent aan een carrièreswitch. Diezelfde nacht stuurde ze mij al een mail: ik wil graag komen praten.’
‘Deze dame van in de 20 bleek altijd in de hospitality gewerkt te hebben, maar ze was geschoold als designer, met veel affiniteit voor IT. Ik zei, we gaan gewoon een paar dingen proberen. Ze ging eerst aan de slag bij customer service, waarna ze zichzelf programmeren en projectmanagement heeft geleerd. Zij blijkt nu een van de meeste diverse en getalenteerde mensen die ik ken. Bovendien is ze hyperanalytisch. Zij zal in de toekomst echt een verschil maken voor onze Britse afdeling.’
‘Tot slot was er de cultuur, waarbij één term me goed is bijgebleven: de shit sandwich. Als een Nederlander wordt gevraagd of je iets goed vindt of niet, krijg je meestal gelijk antwoord in dezelfde meeting. Een Engelsman brengt eerst het goede nieuws, dan een slechte boodschap en dan maakt hij het mooi af. ‘Goed punt, ik kom er op terug’, maar twee dagen later: ‘Ik vind het toch niks. Maar laten we de volgende keer weer contact hebben, wellicht is er toch nog een kans’. Niet dus.’
Het Londense kantoor van Ohpen bestaat voor de helft uit vrouwen. Hoe lastig was dat?
‘We zoeken mensen enerzijds op basis van hun kennis en ervaring, anderzijds op basis van hoe ze bij ons passen. Voor mij was meteen duidelijk dat ik een team wilde dat een duidelijke afspiegeling van de samenleving is. Ik geloof dat je dan alle uitdagingen kunt tackelen die op je afkomen. Of het nou gaat om een Brexit, een deal tekenen met een nieuwe klant of of juridische aspecten.’
‘Londen is een masculiene stad, die wordt gedomineerd door middle aged white males. Er heerst CV-inflatie. Ik dacht elke keer dat de nieuwe Steve Jobs bij ons kwam solliciteren. Totdat ik erachter kwam dat die mannen hun cv opkloppen. Ik kreeg ook een reactie van twee mannen van exact hetzelfde bedrijf, die beiden beweerden dat ze verantwoordelijk waren voor exact hetzelfde team. Bij een van de twee klopte het dus niet, maar je komt er gewoon niet achter.’
‘Een vrouw solliciteert pas als zij het gevoel heeft dat ze voor 80 procent aan de eisen van een vacature voldoet. Mannen denken bij 40 tot 60 procent al: “Laat ik het proberen”. Dat betekende dat ik onze recruitmentstrategie moest aanpassen. Dat werd een kwestie van echt hunten, mensen benaderen en werken met referrals. Bij Ohpen komt 40 procent van de klanten via referrals, maar in Londen was ik alleen. Daarom heb ik onder meer de Nederlandse ambassade en de promotieorganisatie van Londen (London & Partners) benaderd. Ik vroeg ze of ze getalenteerde vrouwen kenden die zich herkennen in wat wij doen, en in onze kernwaarden.’
‘Het is gelukt. Bovendien hebben we een goede spreiding qua leeftijd, nationaliteit, etniciteit en zelfs seksuele geaardheid. Dat vind ik wel te gek aan deze stad; het is echt een smeltkroes van nationaliteiten, kennis en kunde.’
