Bedrijf: Tuk Tuk Company
Gestart: 2005
Wat: tuktuks, gemotoriseerde driewielers uit Thailand
Omzet (2007): 800.000 euro
Ambitie: Europa veroveren met elektrische tuktuks
Ze hebben het 0900-nummer maar on hold gezet. Alleen al in Den Haag kwamen via dat nummer op drukke avonden zo’n duizend telefoontjes binnen met een verzoek om een tuktuk. Terwijl het taxibedrijfje maar tien van de gemotoriseerde driewielers op de weg had rijden. “De vraag overviel ons, we konden het niet aan”, vertelt Martijn Beversluis.
Nadat Geert Kloppenburg in 2005 op vakantie in Thailand enthousiast werd van de tuktuks, besloot hij samen met jeugdvriend Beversluis om er twee naar Nederland te halen. Ze verkochten de wagentjes aan Unilever, die er ijscowagens van maakte voor Ola. “Dat was een lucky shot waarmee we meteen omzet maakten”, vertelt Kloppenburg. “Vanuit die situatie besloten we een businessplan te gaan schrijven en Tuk Tuk Company van de grond te trekken.”
Van de winst die ze hadden verdiend met de Unilever-deal gingen ze opnieuw naar Thailand, dit keer om marktonderzoek te doen en op zoek te gaan naar een goede tuktukfabrikant. Na vier maanden vonden ze de juiste man, en inmiddels rijden er vijftig driewielers verspreid over Amsterdam, Den Haag en Rotterdam.
De Tuk Tuk Company richt zich niet alleen op stadsritjes. Een groot deel van de inkomsten komt uit reclame, evenementenvervoer en bedrijfsuitjes. Zo waren de tuktuks een tijdlang beplakt met reclame van Nieuwe Revu en Holland Casino, en werden bij de TMF Awards sterren naar de rode loper gereden. “De streched hummer bleef ongebruikt, de BN’ers vonden onze tuktuks veel leuker om in vervoerd te worden”, lacht Beversluis.
Voor kleinere bedrijven is de Tuk Tuk Company erg interessant, weet Kloppenburg. “In de grote steden is vervoer echt een probleem. Als je met je personeel een dagje Amsterdam wilt doen, is het moeilijk om je auto te parkeren en van A naar B te komen. Wij kunnen je oppikken van het station en op een leuke manier de stad laten zien, terwijl je ook nog eens een drankje kunt nemen”, zegt hij. “Bovendien is de tuktuk een mooie publiciteitsstunt om je merk onder de aandacht te brengen. Bij de huishoudbeurs stapten vrouwen gierend van het lachen in een tuktuk die beplakt was met reclame. Daarmee krijg je betere aandacht voor je merk dan wanneer je op de Dam in Amsterdam abri’s volhangt. Daar weet je niet meer waar je moet kijken.”
Sinds kort werkt het bedrijf samen met de Nederlandse Spoorwegen. “We willen samen het vervoer van en naar stations verbeteren. Op Station Bijlmer Arena kunnen forenzen bijvoorbeeld op vertoon van een geldig treinkaartje met één euro korting instappen in de tuktuk om naar hun werk gereden te worden”, beschrijft Kloppenburg. “Bedrijven kunnen ook tuktuks adopteren, zodat ze die kunnen oproepen als ze bijvoorbeeld een lunchafspraak hebben in het centrum. Dat scheelt je veel geld aan parkeerkosten, en het is een unieke manier om bij klanten aan te komen.”
De toekomstplannen van Tuk Tuk Company zijn vooral groen en verantwoord. Minder auto’s in de steden, meer mensen in het openbaar vervoer en werkloze jongeren aan het werk helpen. De grootste ambitie: alle grote Europese steden veroveren met elektrische tuktuks. “In 2009 presenteren we daarvan de eerste in Nederland. Onze huidige karretjes zien er leuk uit, maar daarmee kun je de toekomst niet in. Met de Tuk-e-Tuk wel, daar is veel vraag naar. De gemeente Amsterdam belooft ons bijvoorbeeld vaste standplaatsen en oplaadstations zodra we ermee gaan rijden. Het opent veel deuren”, zegt Beversluis. “Maar eerst willen we de Nederlandse steden goed opgebouwd hebben. Zodat je de tuktuks veel meer ziet rijden en het normaal wordt om ze aan te houden. Dan komen we dichter bij ons doel: de Easyjet van de taxiwereld worden.”
