Werknemers storten zich enthousiast op netwerksites en bloggen er op los. Het Web 2.0 blijkt steeds vaker het doelwit van criminelen.
Dat er sprake is van een snel om zich heen grijpend probleem, is duidelijk. Exacte cijfers zijn echter moeilijk te geven. “Bedrijven komen er niet mee naar buiten als er iets gebeurt,” zegt Raimund Genes, cto van beveiligingsbedrijf Trend Micro in Management Team nr. 4 (verschijnt aanstaande vrijdag).
Steeds meer interactie vindt via internet plaats, werknemers publiceren weblogs en zetten hun persoonlijke gegevens op netwerksites zoals Hyves en Linkedin. Web 2.0 is een goudmijn voor business intelligence. Medewerkers vertellen openlijk over hun werk en de concurrentie leest mee. Ook worden kwalijke programma’s zoals botnets verspreid. Uit Amerikaans onderzoek onder gebruikers van netwerksites blijkt dat 83 procent onbekende bestanden van anderen binnenhaalt en 31 procent wel eens een ongevraagd mailtje beantwoordt.
Wrang is dat bedrijven kapitalen uitgeven aan virusscanners, firewalls en andere verdedigingen tegen digitale huisvredebreuk. Met de opkomst van Web 2.0 wordt de malware via andere kanalen weer binnengehaald. Identiteitsdiefstal, online bedrijfsspionage en afpersing zijn inmiddels in belangrijke mate het werk van de georganiseerde misdaad, aldus Genes van Trend Micro.
Screeningsonderzoek
Nu en dan worden afpersingsgevallen bekend met denial of service (dos). “Ook hier zien we slechts het topje van de ijsberg,” zegt Genes. “Vrijwel elk groot bedrijf heeft met problemen op het gebied van malware te maken gehad.” Het aantal digitale bedreigingen is volgens Trend Micro in 2006 met 163 procent toegenomen.
Vooral de jonge werknemers zijn gewend om open te communiceren met blogs en netwerksites. Als het op de zaak niet mag, doen ze het via hun privé-internetverbinding. “Bedrijven moeten bewustzijn van de risico’s kweken onder hun medewerkers,” zegt Jos Meekel van beveiligingsbedrijf Hoffmann.
Ook voor de eigen loopbaan is het van belang dat goed wordt nagedacht over wat er op weblogs wordt geschreven. “Bij screeningsonderzoek wordt er steeds vaker gekeken naar wat de kandidaten in het verleden over hun werkgevers hebben gezegd,” aldus Meekel. “Als je je negatief uitlaat, komt dat niet best over.”
