Geen producten in de winkelwagen.
De opwarming van de aarde en de dreigende schaarste van fossiele brandstoffen dwingen ons na te denken over nieuwe vormen van vervoer. De oplossingen blijken vaak al in de negentiende eeuw bedacht.
Het was de droom van Elon Musk in 2013: de hyperloop. Met behulp van magneten zouden capsules met daarin passagiers met een noodvaart door een vacuüm buis reizen. Schoner dan vliegen en vele malen sneller dan de hogesnelheidslijn.
Drie jaar later is de droom van Musk al gedeeltelijk uitgekomen. Dit keer is het niet de 44-jarige miljardair zelf die het idee realiseert, maar het bedrijfje Hyperloop. De oprichter van Tesla en het commerciële ruimtevaartbedrijf SpaceX is er namelijk zelf te druk voor.
In de woestijn van Nevada staat al een testopstelling en het lijkt erop dat het niet lang duur voordat ook mensen per buizenpost worden verzonden.
Deze week werd ook bekend dat Hyperloop One, het bedrijfje achter de opstelling in Nevada, 80 miljoen dollar extra aan funding had opgehaald, bovenop de 20 miljoen dollar die het eerder al kreeg.
Maar hoe nieuw is het idee van die hyperloop eigenlijk? Het blijkt al bijna 150 jaar oud. In de beginjaren van de ontwikkeling van de metro hebben meerdere uitvinders het idee opgevat om metrostellen met behulp van lucht door de tunnels te jagen, zo schrijft Fast Company. Een ervan, New Yorker Albert Beach, wilde grote ventilatoren aan de uiteinden van de metrobuis plaatsen.
Volgens Beach kon met zijn metro "een snelheid van 100 mijlen per uur kan veilig worden gerealiseerd. Dat is vier keer zo snel als onze snelste spoorweg". Zijn tekst lijkt verdacht veel op die van Rob Lloyd, de CEO van Hyperloop. De Hyperloop realiseert straks "drie keer de snelheid van een hogesnelheidstrein tegen twee derde van de kosten."
Het lijkt wel een trend dat we steeds vaker teruggrijpen op ideeën uit het einde van de negentiende eeuw. Elektrische auto's, nu bezig aan een opmars, waren er eind negentiende eeuw ook al.
Foto Sam Churchill, Flickr.com
