Alle criteria die samen bepalen of een multinational 'Nederlands' is, noemt de Belastingdienst 'substance'. Wat houdt het in?
Een (van origine ‘buitenlandse’) multinational die gebruik wil maken van het (voor hen!) zwoele belastingklimaat, moet ‘officieel’ in Nederland gevestigd zijn. De Nederlandse Belastingdienst hanteert een aantal criteria om te bepalen of een multinational ‘Nederlands’ is:
- Minimaal de helft van de bestuurders van de (buitenlandse) multinational woont in Nederland
- De belangrijkste on-going-concern besluiten worden in Nederland genomen
- De belangrijkste zakelijke bankrekeningen zijn Nederlandse bankrekeningen
- De boekhouding van de betreffende multinational wordt grotendeels in de polder gevoerd, gecontroleerd en bij de fiscus aangegeven
- De multinational heeft en communiceert met een Nederlands adres
- Het bedrijf houdt er een bepaalt minimaal eigen vermogen in Nederland op na.
Al deze criteria samen noemt de Belastingdienst met een onvertaalbaar Engels woord ‘substance’. Maar in die Hollandse substance heeft menige buitenlandse multinational geen zin; het is gedoe, het is kostbaar (wat een deel van het belastingvoordeel weer teniet doet) en veelal praktisch volstrekt onhaalbaar. Stel je voor, moet ineens de halve board van Starbucks, Google en Ikea in Hoofddorp gaan wonen – of nog erger. Ze kijken wel uit.
Geeft niet, want de substanceregels zijn dodelijk eenvoudig te realiseren, namelijk met behulp van een Nederlands trustkantoor. Trustkantoren kunnen, tegen een stevige vergoeding, de vereiste substance verzorgen. Een trustkantoor ritselt in Nederland wonende ‘directieleden’ (veelal werknemers die al op de loonlijst van de trust staan, bijvoorbeeld de receptioniste, de schoonmaker, de man van de postkamer), een inschrijving in het Handelsregister, een (schaduw)boekhouding, een kantooradres (namelijk het kantooradres van het trustkantoor) en een Nederlands bankrekeningnummer. Het trustkantoor speelt voor directeur, voor secretaresse, voor boekhouder, regelt de ‘aandeelhoudersvergaderingen’ en alles wat verder nodig is om de Nederlandse vestiging op papier te laten lijken op een écht ‘Nederlands’ bedrijf.
Mag dat allemaal zo maar, horen wij u denken? Ja hoor, dat mag. De Nederlandsche Bank houdt toezicht op de circa 180 Nederlandse trustbedrijven en weet exact wat daar gebeurt. Niets. Ja, de belasting ontwijken, dat wel, ja. Maar dat vinden de Nederlandse overheidsinstanties geen enkel probleem. Zolang uw bedrijf maar het toptarief aftikt.
