Geen producten in de winkelwagen.
Toch is het een aardige baan: ceo. In welke andere positie kun je 3 miljard dollar zoek maken en vervolgens bij je ontslag met 4,3 miljoen de deur uitlopen? Hans van der Wielen deed het bij Numico. In de jaren 1999 en 2000 kocht hij voor bijna 4 miljard zowat de halve Amerikaanse vitaminemarkt op in de vorm van de bedrijven Rexall-Sundown en GNC. Het idee was dat Numico het evangelie van de vitaminepil naar Europa zou brengen en de glorieuze alleenheerser zou worden op een wereldwijde groeimarkt. Maar de groeimarkt stopte met groeien in de VS en kwam in Europa al helemaal nauwelijks van de grond. Ruim twee weken geleden verkocht Van der Wielens opvolger Jan Bennink GNC voor $ 750 miljoen, nadat hij eerder 250 miljoen had gevangen voor Rexall. Verlies per saldo: bijna 3 miljard. Nou wisten we bij het vertrek van Van der Wielen vorig jaar nog niet wat zijn capriolen in de vitaminemarkt precies zouden gaan kosten, maar toen was al wel duidelijk dat er niet veel heil meer van te verwachten viel. En dan toch 4,3 miljoen ontvangen als dank voor bewezen diensten? Tsja, dat was nou eenmaal afgesproken, en de publieke verontwaardiging was op dat moment nog nét niet groot genoeg om er wat aan te doen. Voor Cees van der Hoeven, die net wat later was, ligt dat bijvoorbeeld toch anders. Als die zijn rechten op een riante vertrekbonus bij Ahold omzet in een miljoen of wat, heeft-ie zo weer een nieuwe publieke lynchpartij te pakken. Wat overigens niets uitsluit, want wat zijn nou een paar rottige krantenkoppen als je aan de Côte d’Azur op het strand ligt?
De grootste leugen die de betaling van topbestuurders rechtvaardigt, is dat ze nu eenmaal grote risico´s lopen. Maar het enige échte risico is dat voor het bedrijf, een publieke schrobbering en een flinke hap uit de reputatie. Geen leuke ervaring voor een groot ego, maar het enige wat omvalt, is de mythe van onfeilbaarheid en onoverwinnelijkheid; voor de meeste mensen geen ongezonde ontwikkeling. Financieel hoeft iemand die het tot de raad van bestuur gebracht heeft, zich nooit meer ergens druk over te maken. Hoogstens over verhuizing naar een wat bescheidener woning of het verkopen van de boot, als er een kink in de kabel komt.
Als Van der Wielen het nog voor het zeggen had, zat hij nu ongetwijfeld liever nog op de vitaminetroon dan met 4,3 miljoen achter de geraniums. Maar voor iemand die gegokt heeft, en 3 miljard verloren, blijft het een smak geld.
