Ruim tweederde van de werknemers ontvangt zonodig van hun werkgever een bijdrage in de kosten voor kinderopvang. Daarmee is er geen sprake van een teruglopende werkgeversbijdrage sinds de invoering van de Wet kinderopvang dit jaar. Wel blijken bazen minder bereid om extra bij te dragen, als de werkgever van de partner niet (voldoende) wil meedelen in de kosten.
Dat heeft minister De Geus van Sociale Zaken vrijdag laten weten in antwoord op vragen van de Tweede-Kamerleden van de SP en D66. Hij baseert zich op eerste informatie over aanvragen van ouders voor een tegemoetkoming van de Belastingdienst. Het kabinet heeft voor de nieuwe wet een overgangsregeling ingesteld, die ouders (gedeeltelijk) via de fiscus compenseert als niet alle werkgevers bijdragen. Volgens Sociale Zaken ontving in 2003 nog ongeveer 63 procent van de ouders een bijdrage voor kinderopvang van hun werkgever.
De Kamerleden vroegen zich echter af of bedrijven en instellingen door de nieuwe wet minder dan voorheen kosten voor kinderopvang willen dragen, als de andere werkgever geen bijdrage levert. Volgens De Geus is ‘het beeld dat werkgevers beperkt bereid zijn te compenseren bij een ontoereikende werkgeversbijdrage van de partner niet nieuw’. Hoeveel het minder is geworden sinds de invoering van de nieuwe wet, kon Sociale Zaken vrijdag niet zeggen.
De nieuwe wet houdt in dat overheid, ouders en werkgevers elk voor eenderde moeten meebetalen aan de kosten van kinderopvang. Voor de werkgevers komt dat in de praktijk neer op eenzesde, omdat van de baas van beide ouders een bijdrage wordt verwacht.
Uit onderzoek van de vakcentrale FNV bleek begin deze maand nog dat in 2003 ongeveer de helft van de werkgevers ook een bijdrage gaf als de werkgever van de partner niet meebetaalde, terwijl dat nu nog maar 15 procent is. Ook werkgeversorganisatie VNO-NCW en de belangenvereniging voor ouders in de kinderopvang BOinK signaleerden deze trend. (PWnet/ANP)
