Mijn talent zal ik een keer verzilveren. Alleen is geen man rijk genoeg om zijn verleden terug te kopen. Ik heb 5 jaar in de kunstwereld gewerkt voor mijzelf. 3 jaar verkoop ben ik directeur geweest bij een high-end fabriekje. Gedoemd opvolger geweest in een rederij van schoonvader. Toen kreeg ik een ongeluk.
102 dagen intensive-care en 1 jaar ziekenhuis en revalidatiecentun daarop volgend. Daarna, met incomplete dwarslaesie naar Polen verhuisd. Binnen 3 maanden eruit gegooid door mijn vrouw. Hoe nu verder. Volgende week 4 weken naar Rio de Janeiro om daar kunst in te kopen. Ik kijk scheel, loop slecht maar ben mijn gevoel voor humor heb ik niet verloren dus dat moet wel lukken daar in Brazilie.
Nu studeer ik ook rechten in Groningen. Heeft dat studeren eigenlijk wel zin of is mijn filter en scope op de wereld hierdoor subjectiever. Denk het wel. Para mim, nada, obrigado. Zelfs voor mijn toekomstig emplooy ben ik aan de studie gegaan. A never ending story. Maar vorm volgt functie terwijl ik vaak intuitief de andere volgorde kies.
Harrie van den Berg
