Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Start – Top – Flop

Top – Outletcenters

Groei dankzij crisis

Terwijl de hele retailbranche zucht onder de recessie, openen outletcenters dagelijks lachend de deuren. Zo gaat Het Designer Outlet Roermond uitbreiden met 35 winkels, waarmee 200 extra voltijdbanen worden gecreëerd. "We zijn volstrekt anti-cyclisch", zegt directeur Marc Bauwens daarover in NRC Handelsblad. Ook op Europees niveau zijn de centra voor goedkope merkkleding populair. Bij investeerders, zo blijkt uit onderzoek van Jones Lang LaSalle, maar ook bij de consument. Zo steeg het aantal shoppers bij de outletcenters van Value Retail, dat negen centra verspreid over heel Europa bezit, met 55 procent in het eerste half jaar van 2009, vergeleken met de eerste helft van 2008. 

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Flop – Guido Dumarey

Punch-ceo slaat door

Stel, je bent topman van een investeringsmaatschappij met de welluidende naam Punch International. En er komt een vakbondsman op bezoek. Wat doe je dan? Precies, je haalt uit. Begin juni heeft Punch-topman Guido Dumarey op die manier de Belgische vakbondssecretaris Wim Penninckx gevloerd. Bij dochterbedrijf Punch Graphix wilde Dumarey 25 van de 230 banen schrappen. Een dag na de directievergadering, waar het eerste ontslagvoorstel wordt afgeschoten, gaan de werknemers op advies van de bond gewoon aan het werk. Daarop slaan de stoppen door bij Dumarey. Na een felle discussie met Penninckx haalt hij uit en schopt zelfs nog even na als zijn slachtoffer op de grond ligt,

De terugkeer van angstgedreven management – en waarom het zal falen

Elon Musk eist wekelijkse verantwoording: geen e-mail, geen baan. Een toxische werkcultuur mag tijdelijk resultaten boeken, maar verstikt uiteindelijk wat elke organisatie nodig heeft, schrijft auteur en historicus Marc Vollebregt. 'Werk is meer dan een rigide lijst van taken.'

donald trump elon musk angst management
Foto: Getty Images

De wereld verandert. De afgelopen maanden heb ik met verbazing het nieuws gevolgd. De geopolitieke verschuiving die we op dit moment zien, zal ook de manier veranderen waarop we werken en organisaties leiden.

Want een zorgwekkende trend is bezig aan zijn terugkeer: management door angst. Neem als voorbeeld Elon Musks recente eis dat Amerikaanse overheidsmedewerkers wekelijks een e-mail sturen met wat zij die week gedaan hebben. Geen e-mail gestuurd? You’re fired!

De maatregel zou moeten leiden tot een hogere productiviteit, maar werkt contraproductief. Waarom? Omdat deze is gebaseerd op een fundamenteel misverstand over wat werk echt is, en op een achterhaald idee van hoe mensen tot hun beste werk komen.

Een onveilige werkplek

Deze maatregel schreeuwt wantrouwen. En daar zit de grootste schade. Het suggereert dat medewerkers wekelijks hun waarde moeten bewijzen om hun baan te behouden. Maar als mensen continu hun bestaan moeten rechtvaardigen onder dreiging van ontslag, wordt de werkplek onveilig.

En wat krijg je dan? Angst, stress en collega’s die hun eigen hachje proberen te redden — in plaats van eerlijkheid, autonomie en een goede samenwerking.

Laten we duidelijk zijn: een toxische werkomgeving kán ‘werken’. De geschiedenis zit vol met voorbeelden. Maar tegen welke prijs? Burn-outs, een hoog personeelsverloop, medewerkers die hun stress meenemen naar huis.

En ja, misschien werkt Musks aanpak op de korte termijn. Maar geef het een paar maanden en de scheuren worden zichtbaar: gedemotiveerde teams, een uittocht van talent, verlies van ervaring en kennis en een gebrek aan innovatie. Wat is een organisatie nog waard als de beste mensen vertrekken?

Lees ook: Wanneer de baas een tiran is presteert iedereen slechter

De obsessie met meetbaarheid

De fixatie op wat zichtbaar is, in plaats van wat waardevol is, vormt een probleem. Werk is meer dan een rigide lijst van taken.

Impact meten in bulletpoints lijkt logisch, maar gaat voorbij aan de realiteit van werk. De meest waardevolle bijdragen laten zich niet in cijfers vatten: een collega ondersteunen in een moeilijke situatie, een complex probleem doorgronden, de sfeer in een team bewaken. Door alleen te belonen wat meetbaar is, riskeer je het verwijderen van precies die elementen die een organisatie op de lange termijn succesvol maken.

In een angstcultuur zullen medewerkers waarschijnlijk zich waarschijnlijk effectiever en efficiënter voordoen dan daadwerkelijk het geval is. En wie durft er nog risico’s te nemen of te innoveren als elke week een test is om te bewijzen dat je mag blijven?

Mensgerichte organisaties

Het alternatief? In plaats van te leiden met angst, zouden organisaties zich moeten richten op wat de mens écht nodig heeft: een omgeving waarin mensen zich veilig, gewaardeerd en gemotiveerd voelen. Al decennia lang laat onderzoek van Edward Deci en Richard Ryan zien dat mensen drie dingen nodig hebben om hun beste werk te leveren: autonomie, competentie en verbinding.

Autonomie is de sleutel. Mensen leveren hun beste werk wanneer ze voelen dat ze zelf beslissingen kunnen nemen, deze kunnen afstemmen op hun eigen interesses en niet continu onder druk worden gezet door een externe factor.

Hoe stimuleer je dat gevoel van autonomie? Laat onnodige controle los en stop met micromanagen. Laat medewerkers zelf bepalen hoe, wanneer en met wie ze werken. Vervang top-down controle door systemen die vertrouwen en samenwerking bevorderen.

Start de dag met een korte stand-up waarin iedereen deelt wat ze gisteren hebben gedaan, wat ze vandaag gaan doen en of ze ergens hulp bij nodig hebben. Werk met een gedeelde takenlijst waarop duidelijk is wie waarvoor verantwoordelijk is. Check-in met je collega’s: hoe gaat het met ze en hoe zouden ze nog meer willen bijdragen?

Lees ook: Leiders, hang niet langer de held uit. Het mag best een beetje menselijker

Meer dan management

Maar dit gaat niet alleen over productiviteit en management. Dit gaat over het soort organisaties dat we willen bouwen. Over de wereld waarin we willen werken en de manier waarop we onze levens willen leiden.

In plaats van angstgedreven management uit het verleden terug te halen, moeten we vooruitkijken. Laten we werkplekken creëren waar mensen zich vertrouwd, gewaardeerd en betekenisvol voelen. Werk kan — en moet — beter dan dit.

Let’s make work human again.

De ondergang van Skype is een les in bedrijfsblindheid

Skype had alles om de onbetwiste koning van videobellen te blijven, maar eigenaar Microsoft trekt in mei de stekker eruit. Hoe kon een platform met honderden miljoenen gebruikers zo diep vallen? Mike Hoogveld ziet twee klassieke denkfouten – en wat we daarvan kunnen leren.

skype ondergang microsoft teams
Foto: Getty Images

Een achtbaanrit van ruim twintig jaar. Zo laat het verhaal van Skype zich misschien nog het best omschrijven. Opgericht in 2003 door twee jonge ondernemers groeide het videobelplatform razendsnel naar 74 miljoen gebruikers.

Binnen twee jaar volgde een overname door eBay, waarna het onstuimig doorgroeide naar 663 miljoen gebruikers. In 2011 nam Microsoft Skype over voor 8,5 miljard dollar. En vorige week werd plots aangekondigd dat de dienst wordt stopgezet. Wat ging er mis? En wat kunnen we daarvan leren?

Het succes van Skype bleef niet onopgemerkt. In 2011 introduceerde Apple FaceTime, gevolgd door Zoom, WhatsApp en Google Meet. Videobellen werd steeds meer een zakelijke tool, wat Microsoft ertoe bracht haar Lync-dienst om te dopen tot Skype for Business. In 2021 maakte Teams daar definitief een einde aan.

Kauwgom onder je schoen: de ‘status quo bias’

Hoe kon Skype, ooit een goudmijn, toch met lege handen achterblijven? Een van de belangrijkste verklaringen is de status quo bias: de menselijke neiging om vast te houden aan het bestaande, zelfs als verandering voordeliger zou zijn. Ons brein streeft naar minimaal energieverbruik en vermijdt onzekerheid, iets wat evolutionair logisch is, maar in een snel veranderende markt fataal kan zijn.

Bij Skype uitte zich dit in de strategische keuzes van Microsoft, dat te lang vasthield aan achterhaalde plannen, terwijl concurrenten bleven innoveren. Ook gebruikers lieten zich leiden door deze bias: Apple-gebruikers bleven liever binnen hun vertrouwde ecosysteem, waardoor Skype steeds minder relevant werd. Teams won het uiteindelijk van Zoom om dezelfde reden: het paste beter in bestaande IT-infrastructuren.

De illusie van onoverwinnelijkheid: de ‘survivorship bias’

Een tweede denkfout die Skype de das omdeed, is de survivorship bias: de neiging om succesverhalen te overschatten en mislukkingen te negeren. Toen Skype exponentieel groeide, werd het gezien als blijvende marktleider, terwijl de concurrentie zich in stilte ontwikkelde.

Zoom beleefde een soortgelijke illusie: tijdens de lockdowns van 2020 explodeerde het aantal dagelijkse gebruikers naar 300 miljoen. Sommigen zagen Zoom als het ‘nieuwe normaal’, net zoals Nokia en BlackBerry zich ooit onaantastbaar waanden. Maar toen bedrijven massaal overstapten op Teams – niet omdat het beter was, maar omdat het beter paste binnen hun IT-beleid – bleek ook Zoom kwetsbaar.

Hoe voorkom je deze valkuilen?

Bewustzijn is de eerste stap. Organisaties doen er goed aan hun strategieën en projecten regelmatig kritisch tegen het licht te houden: zijn ze nog relevant, of blijven ze bestaan uit gewoonte of emotionele gehechtheid? Daarnaast is het nuttig om te leren van mislukkingen, zowel intern als extern. Kijk naar ‘het kerkhof van gefaalde innovaties’ en analyseer wat er misging. Niet alleen om te voorkomen dat je dezelfde fouten maakt, maar ook om te begrijpen welke signalen je in de toekomst serieuzer moet nemen.

Het verhaal van Skype laat zien hoe zelfs de grootste spelers kunnen struikelen als ze niet wendbaar blijven. De vraag is: durf jij jezelf en je organisatie kritisch genoeg te bekijken om hetzelfde lot te voorkomen?

Nederlandse hybride batterij kan energie het hele jaar goedkoper opslaan

Het Nederlandse All-Energy brengt dit voorjaar een hybride batterij op de markt die een lithium-ionaccu combineert met waterstof. Daardoor kan wind- en zonne-energie tegen de helft van de huidige kosten 365 dagen per jaar worden opgeslagen.

rinie van tilburg all-energy
Directeur Rinie van Tilburg en de proefopstelling van de hybride batterij. Foto: All-Energy

De waterstofbatterij bestaat uit een elektrolyser, die van de overtollige stroom van windturbines of zonnepanelen groene waterstof maakt, een tank om die waterstof op te slaan en een brandstofcel om met die waterstof in de winter of andere periodes met weinig groene stroom weer elektriciteit op te wekken.

De lithiumbatterij slaat de stroom voor de korte termijn op. Die batterij is ook nodig om de pieken in elektriciteitsvraag op te vangen en snel veel stroom te kunnen leveren. Het waterstofdeel van de batterij zorgt er voor dat de lithium-ionbatterij steeds wordt opgeladen.

All-Energy heeft diverse onderdelen van verschillende leveranciers gecombineerd in één apparaat. ‘We gaan natuurlijk zelf geen elektrolysers, omvormers of lithiumbatterijen bouwen. Die kun je zo kopen’, zegt directeur Rinie van Tilburg. ‘We hebben niet iets compleet nieuws bedacht of uitgevonden. Alleen het concept is nieuw.’

Langere en goedkopere opslag

De hybride batterij lost de nadelen van kortstondige opslag van een lithium-ionbatterij op met de langdurige opslag van stroom in waterstof. Dat kan 365 dagen per jaar. ‘Nu hebben we bijvoorbeeld een paar windstille, donkere maanden gehad met weinig opwek van wind- en zonne-energie. Dat zou je met deze batterij kunnen opvangen’, stelt Van Tilburg.

Het voordeel is volgens hem ook dat de opslag van energie goedkoper is dan met een standaard batterij. ‘Als je het kleinste systeem pakt, dan zijn de kosten net zo hoog als bij een lithium-ionbatterij. Maar als je een waterstofbatterij van 1,5 megawattuur pakt, dan kom je ongeveer op de helft van de prijs van de opslag met een lithiumbatterij uit. Ook is de levensduur van een waterstofbatterij veel langer. Die is minstens twintig jaar, terwijl een lithium- ionbatterij een jaar of zeven, acht meegaat.’

Oplossing voor netcongestie

Van Tilburg denkt de hybride batterij te kunnen leveren aan bedrijven, woonwijken of gebouwen die vanwege de huidige netcongestie geen aansluiting op het elektriciteitsnet kunnen krijgen. Of die een te kleine aansluiting op het net hebben en niet kunnen uitbreiden.

Maar ook bedrijven en gebouwen die qua energie zelfvoorzienend willen worden en zoveel mogelijk hun zelf opgewekte groene energie willen gebruiken, zijn potentiële klanten. Zelfs bedrijven en gebouwen zonder zonnepanelen kunnen de batterij gebruiken. Dan wordt de waterstoftank steeds bijgevuld om stroom te kunnen opwekken.

Terugleverboete was aanleiding

All-Energy bedenkt oplossingen voor klanten en bedrijven die willen overstappen op hernieuwbare energie. Die oplossingen variëren van mestvergisters tot biogasinstallaties, warmtepompen, zonnepanelen, -collectoren of -boilers. ‘Bij zonnepanelen en -collectoren is steeds de vraag: maar hoe moet dat dan in de winter? Daarvoor hebben we dit bedacht’, zegt Van Tilburg.

Het idee voor de hybride batterij ontstond toen enkele boeren met zonnepanelen klaagden dat ze een boete voor hun teruggeleverde zonnestroom moesten betalen. ‘Zij vroegen ons: kan dat niet anders? Dat was voor ons de trigger om dit te bedenken’, zegt hij.

Groter kan ook

Op dit moment is het bedrijf de batterij in een proefopstelling aan het testen op het kantoor in Zundert. Als hij werkt, kan hij over enkele maanden de markt op. De hybride batterij wordt geleverd met een opslagcapaciteit van tussen de 1,5 en 5 megawattuur, maar groter kan ook.

Een systeem van 4,5 megawattuur wordt geleverd in een zeecontainer van 20 voet voor alle apparatuur en een 40 voet-container voor de opslag van waterstof. De capaciteit kan uitgebreid worden door de waterstoftank te vergroten of door er een tweede installatie naast te zetten.

‘Het is geen standaardapparaat’, zegt Van Tilburg. ‘Er zijn verschillende combinaties mogelijk. Dat is afhankelijk van het dagverbruik of het piekvermogen van het gebouw, het bedrijf of de woningen waar de batterij voor bedoeld is.’

Geen Battolyser

Het concept lijkt een beetje op wat de Battolyser doet. Ook dat is een combinatie van een batterij die groene stroom opslaat en een elektrolyser die van het overschot waterstof maakt om langer te kunnen opslaan. Battolyser Systems bouwt hiervoor een grote fabriek in Rotterdam. ‘Dat is veel groter. Onze batterijen zijn van een wat kleinere schaal’, zegt Van Tilburg.

Dit artikel verscheen eerder verschenen op Change Inc., platform om de duurzame transitie te versnellen.

De superbatterij van LeydenJar is weer een stap dichterbij: ‘Dit is nog niemand gelukt’

Premium - Het Nederlandse LeydenJar heeft een mijlpaal bereikt in de ontwikkeling van zijn siliciumbatterij. Die kan bijna twee keer zoveel energie opslaan als de huidige technologie. De marktintroductie nadert. 'We verwachten dat de productie vanaf dag één uitverkocht is.'

ewout lubberman leydenjar technologies batterij
Ewout Lubberman is head of product bij LeydenJar.

Gratis verder lezen?

Maak snel en eenvoudig een gratis account en krijg toegang tot premium artikelen.

Of heb je al een account? Log dan in.

Om dit bericht te kunnen lezen moet je ingelogd zijn

Vestibulum id ligula porta felis euismod semper. Donec ullamcorper nulla non metus auctor fringilla. Duis mollis, est non commodo luctus, nisi erat porttitor ligula, eget lacinia odio sem nec elit. Donec id elit non mi porta gravida at eget metus.

Integer posuere erat a ante venenatis dapibus posuere velit aliquet. Morbi leo risus, porta ac consectetur ac, vestibulum at eros. Etiam porta sem malesuada magna mollis euismod. Curabitur blandit tempus porttitor. Maecenas sed diam eget risus varius blandit sit amet non magna.

Nederlandse hybride batterij kan energie het hele jaar goedkoper opslaan

Het Nederlandse All-Energy brengt dit voorjaar een hybride batterij op de markt die een lithium-ionaccu combineert met waterstof. Daardoor kan wind- en zonne-energie tegen de helft van de huidige kosten 365 dagen per jaar worden opgeslagen.

rinie van tilburg all-energy
Directeur Rinie van Tilburg en de proefopstelling van de hybride batterij. Foto: All-Energy

De waterstofbatterij bestaat uit een elektrolyser, die van de overtollige stroom van windturbines of zonnepanelen groene waterstof maakt, een tank om die waterstof op te slaan en een brandstofcel om met die waterstof in de winter of andere periodes met weinig groene stroom weer elektriciteit op te wekken.

De lithiumbatterij slaat de stroom voor de korte termijn op. Die batterij is ook nodig om de pieken in elektriciteitsvraag op te vangen en snel veel stroom te kunnen leveren. Het waterstofdeel van de batterij zorgt er voor dat de lithium-ionbatterij steeds wordt opgeladen.

All-Energy heeft diverse onderdelen van verschillende leveranciers gecombineerd in één apparaat. ‘We gaan natuurlijk zelf geen elektrolysers, omvormers of lithiumbatterijen bouwen. Die kun je zo kopen’, zegt directeur Rinie van Tilburg. ‘We hebben niet iets compleet nieuws bedacht of uitgevonden. Alleen het concept is nieuw.’

Langere en goedkopere opslag

De hybride batterij lost de nadelen van kortstondige opslag van een lithium-ionbatterij op met de langdurige opslag van stroom in waterstof. Dat kan 365 dagen per jaar. ‘Nu hebben we bijvoorbeeld een paar windstille, donkere maanden gehad met weinig opwek van wind- en zonne-energie. Dat zou je met deze batterij kunnen opvangen’, stelt Van Tilburg.

Het voordeel is volgens hem ook dat de opslag van energie goedkoper is dan met een standaard batterij. ‘Als je het kleinste systeem pakt, dan zijn de kosten net zo hoog als bij een lithium-ionbatterij. Maar als je een waterstofbatterij van 1,5 megawattuur pakt, dan kom je ongeveer op de helft van de prijs van de opslag met een lithiumbatterij uit. Ook is de levensduur van een waterstofbatterij veel langer. Die is minstens twintig jaar, terwijl een lithium- ionbatterij een jaar of zeven, acht meegaat.’

Oplossing voor netcongestie

Van Tilburg denkt de hybride batterij te kunnen leveren aan bedrijven, woonwijken of gebouwen die vanwege de huidige netcongestie geen aansluiting op het elektriciteitsnet kunnen krijgen. Of die een te kleine aansluiting op het net hebben en niet kunnen uitbreiden.

Maar ook bedrijven en gebouwen die qua energie zelfvoorzienend willen worden en zoveel mogelijk hun zelf opgewekte groene energie willen gebruiken, zijn potentiële klanten. Zelfs bedrijven en gebouwen zonder zonnepanelen kunnen de batterij gebruiken. Dan wordt de waterstoftank steeds bijgevuld om stroom te kunnen opwekken.

Terugleverboete was aanleiding

All-Energy bedenkt oplossingen voor klanten en bedrijven die willen overstappen op hernieuwbare energie. Die oplossingen variëren van mestvergisters tot biogasinstallaties, warmtepompen, zonnepanelen, -collectoren of -boilers. ‘Bij zonnepanelen en -collectoren is steeds de vraag: maar hoe moet dat dan in de winter? Daarvoor hebben we dit bedacht’, zegt Van Tilburg.

Het idee voor de hybride batterij ontstond toen enkele boeren met zonnepanelen klaagden dat ze een boete voor hun teruggeleverde zonnestroom moesten betalen. ‘Zij vroegen ons: kan dat niet anders? Dat was voor ons de trigger om dit te bedenken’, zegt hij.

Groter kan ook

Op dit moment is het bedrijf de batterij in een proefopstelling aan het testen op het kantoor in Zundert. Als hij werkt, kan hij over enkele maanden de markt op. De hybride batterij wordt geleverd met een opslagcapaciteit van tussen de 1,5 en 5 megawattuur, maar groter kan ook.

Een systeem van 4,5 megawattuur wordt geleverd in een zeecontainer van 20 voet voor alle apparatuur en een 40 voet-container voor de opslag van waterstof. De capaciteit kan uitgebreid worden door de waterstoftank te vergroten of door er een tweede installatie naast te zetten.

‘Het is geen standaardapparaat’, zegt Van Tilburg. ‘Er zijn verschillende combinaties mogelijk. Dat is afhankelijk van het dagverbruik of het piekvermogen van het gebouw, het bedrijf of de woningen waar de batterij voor bedoeld is.’

Geen Battolyser

Het concept lijkt een beetje op wat de Battolyser doet. Ook dat is een combinatie van een batterij die groene stroom opslaat en een elektrolyser die van het overschot waterstof maakt om langer te kunnen opslaan. Battolyser Systems bouwt hiervoor een grote fabriek in Rotterdam. ‘Dat is veel groter. Onze batterijen zijn van een wat kleinere schaal’, zegt Van Tilburg.

Dit artikel verscheen eerder verschenen op Change Inc., platform om de duurzame transitie te versnellen.