Geen producten in de winkelwagen.
Nu de Frappuchione, Espresso Macchiato of Iced Americano op elke straathoek te bestellen is, groeit ook de wens om op kantoor 'goede' koffie te kunnen drinken.
De mobiele espressobar van Coffee-Qube speelt daar handig op in.
Het hoofdkantoor van ING is sinds kort een markant object rijker. Ondernemer Guido Dam installeerde er vorige maand zijn eerste CoffeeQube – een makkelijk verplaatsbare espressobar. "We worden de Starbucks voor op het kantoor."
Dam doet bij ING een pilot van vijf maanden samen met een grote cateraar. “Wij verhuren de espressobar en de barista, inkomsten van de koffie gaan naar de cateraar.” Uitgaande van de aanschafkosten en een barista in vaste dienst, is een dagomzet van rond de 250 euro nodig om breakeven te draaien. Dat houdt bij een gemiddelde prijs van 1,80 euro per kopje, zo’n 140 keer schenken in. Dagelijks lopen honderden werknemers langs Dams mobiele koffiecorner vlak bij de uitgang van het personeelsrestaurant. “De dagomzet ligt nu op 300 euro.”
Lage traffic
De zogeheten out of home-koffiemarkt is in beweging. In de afgelopen jaren zijn consumenten er gewend aan geraakt dat ze op iedere straathoek of stationshal naar elke denkbare koffievariant kunnen grijpen. Hoewel de Coffee Company’s, Starbucksen en DE Koffie Cafés inmiddels hun winkels al wel aan het uitbreiden zijn naar universiteits- en ziekenhuishallen, ligt de exploitatie van grote kantoorpanden nog open. Nederlanders zijn gewend dat de baas hun de koffie betaalt. Dam verwacht echter dat mensen op kantoor bereid zijn voor ‘goede’ koffie te gaan betalen. Dam: “Een kans, voor de grotere ketens is de traffic in een kantoorpand te laag.”
Rendabele espressobar
ING had in 2007 op één van haar locaties in Amsterdam een vaste espressobar laten bouwen. Dat bracht de ondernemer – die daar bij betrokken was – op een gedachte. “Met de design en alle waterleidingen die je moet aanleggen, praat je al gauw over een investering van 90.000 euro voor een vaste espressobar. Ik dacht: er moet een manier zijn om het beter exploitabel te maken en de drempel voor realisatie te verlagen."
Eind vorig jaar ging hij over tot actie. Een van zijn parttime barista’s was tevens assistent van een hooggeplaatste manager op het hoofdkantoor van ING. Die deed een goed woordje, Dam puzzelde samen met een ontwerpbureau uren over een geschikt ontwerp, en de eerste CoffeeQube rolde deze zomer uit een Rotterdamse productiehal. Investeringskosten: zo’n 35.000 euro. De truc zit hem volgens Dam in het gegeven dat de faciliteit simpel is. “Je steekt er gewoon een stekker in, water aan- en afvoer zitten in de bar, wat enorme bouwinvesteringen scheelt." Door de lage investeringskosten hoeven er dus niet zoveel kopjes koffie geschonken te worden om winst te maken. Dam: “Zo kun je op plekken met een relatief lage traffic luxe koffie gaan exploiteren.”
Shell, Verenigde Staten
De CoffeeQube is niet het eerste ‘brouwsel’ uit het brein van Dam. Hij werkte voor de start van zijn ondernemerscarrière lange tijd als ict-er bij Shell: ondermeer in Afrika, Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. In de VS rook hij voor het eerst aan de commerciële kansen van een concept als dat van Starbucks. Hij zag werknemers er tray’s vol van naar hun werkplekken slepen.“Daar moet ik ooit iets mee gaan doen”, dacht hij.
Terug in Nederland – eind jaren negentig- startte hij zijn eerste bedrijf Stonehenge Consulting – als ict-consultant. Ook richtte hij daarna een koffieonderneming op: Stonehenge Coffee Company. Vanaf 2004 volgde de introductie van de MobiCcino – een Italiaanse Piaggio driewieler omgebouwd tot koffiebar. Dam zag op dat moment grote kansen in de straatverkoop van coffee to go en de verhuur van barista’s. Zijn droom, zo liet hij aan Sprout weten, was om “uiteindelijk op zo'n duizend straatverkooppunten in Nederland te staan.”
Plannen bijsturen
Het liep wat anders. Dam lacht. "Ik heb er nu vier rondrijden." De ondernemer had niet ingeschat dat gemeenten erg moeilijk doen over het verlenen van vergunningen. “Die willen alleen persoonsgebonden vergunningen afgeven. Dat betekent dat je straatkoffie in Nederland alleen kan verkopen als eenmansaak." De ondernemer stelde eind 2006 een bedrijfsleider aan en ging zich vervolgens weer fulltime richten op zijn it-werk. “Op die manier kon ik mijn koffiebedrijf blijven financieren.”
Niet dat Stonehenge – op dit moment een bedrijf van acht vaste medewerkers en een stuk of vijftien freelance barista’s – het slecht doet. De mobiele scooters en barista’s bleken prima inzetbaar op beurzen en evenementen. In 2006 leverde dat een omzet van 290.000 euro op, een jaar later verdubbelde die naar bijna 500.000 euro en kwam Stonehenge uit de rode cijfers – een nettowinstmarge van rond de vijf procent. In 2008 en 2009 bleef de omzet zweven rond de 460.000 euro. Voor 2010 richt Dam zich op een groei van 30 procent ten opzichte van 2009. “De CoffeQube gaat uiteindelijk voor een verdubbeling in omzet en winstmarge zorgen.”
Herfinancieren
De ondernemer – die een sabbatical van een jaar heeft opgenomen van zijn ict-werk- heeft het plan om eerst tien units te lanceren. Hij ziet grote kansen om zijn kantoorespressobar uit te gaan rollen, maar moet daarvoor wel voorzichtig langs de grote cateraars zien te laveren. “Ik kan partnerschappen gaan sluiten met hen, maar cateraars hebben eigen formules en mijn wens is om direct te kunnen leveren. Het is een prima te franchisen formule.” De investeringsrisico’s zijn dan hoger, maar kan hij wel veel meer overhouden aan de kopjes espresso die hij schenkt.
Hij heeft net een lening afgelost bij zijn huisbankier – niet ING – van 75.000 euro. Om zijn eerste vervolgstappen te zetten, heeft Dam rond de 500.000 euro aan groeikapitaal nodig. Hij moet herfinancieren. Binnenkort dus maar eens een stevig bakkie doen onder een palmboom aan de Zuidas? “Dat kan ik wel vergeten. Iedere bank grilt je op het moment, al mag hen de koffie nog zo lekker smaken."
Lees ook
- Starbucks met wifi concurrentie te lijf
- Laffe drab in plastic bekertjes
- Oorlog om goudmijn koffiecups
Interessant boek: Hoe Starbucks mijn redding werd van Michael Gates Gill
