Geen producten in de winkelwagen.
Hij werd naar Nederland gestuurd om Versatel te kopen. In plaats daarvan nam Versatel hém over. Nu is hij er ceo, en vast van plan over een paar jaar te vertrekken. Niet vanwege het zware weer in telecomland, maar vanwege zijn familie.
Vinkeveen 1998. Gary Mesch, oprichter van Versatel, luistert geamuseerd naar het relaas van Raj Raithatha. Ondanks de oer-Hollandse locatie, met uitzicht op de plassen, spreken beide heren Engels.
Zijn eerste woord Nederlands leert Mesch (1953) in de zomer van 1994, als hij een fietstocht door Nederland maakt: liberalisering. De telecommarkt zal vrijgemaakt worden, zo begrijpt hij in een Durgerdams café uit de koppen van de krant. De Amerikaanse zakenman ruikt meteen business opportunities. Een jaar later is telecombedrijf Versatel een feit.
Versatel, vooral gespecialiseerd in het aanleggen van glasvezelkabels, groeit als kool. Het is al spoedig zó prominent dat Raj Raithatha, financieel directeur van het Amerikaanse telecombedrijf ACC, naar Nederland wordt gezonden. Zijn missie is helder: buy those guys! Maar kort na zijn aankomst in Nederland gebeurt er iets verwarrends: ACC wordt zélf overgenomen. Door AT & T. Raithatha's verblijf in Nederland lijkt plotseling volkomen zinloos geworden. Maar dan, tijdens een etentje in huize Mesch te Vinkeveen, doet zich onverwacht een nieuwe uitdaging voor. “If you can't buy us, why don't you join us,” stelt de gastheer voor.
Enkele weken later is Raj Raithatha cfo, financieel topman van Versatel. Het bedrijf dat hij aanvankelijk zou overnemen, neemt Raithatha over. De echtgenote van Mesch regelt een huis in dezelfde Vinkeveense straat. Er ontstaat een hechte vriendschap tussen de ceo, de cfo en hun families. Daarbij ontpopt de in Kenia geboren Indiër zich behalve als excellent cijferaar, ook als begenadigd gitarist. Pop- en bluesgitarist Eric Clapton is zijn grote voorbeeld. Later op de avond, ook wanneer de Meschjes op bezoek zijn, mag hij graag wat ragfijne solo's weggeven. Een gave die Gary Mesch bewondert. Omgekeerd heeft Raithatha bewondering voor de talenknobbel van zijn ceo. Want in tegenstelling tot Mesch lukt het hem maar niet zich de Nederlandse taal eigen te maken. Pogingen daartoe zal hij spoedig definitief opgegeven.
Vinkeveen, najaar 2000. Raithatha is die avond not amused. “I'm going back to the States and want you to take it over,” laat zijn hoogste baas, dorpsgenoot en vriend Gary Mesch weten. Raithatha aarzelt. Goed, hij is een man met ervaring. Maar hoogste baas van Versatel?
“Hij is,” zo luidt nu het commentaar van Marijn Dubbeldam, senior adviseur van BDO Corporate Finance, “daar uitermate geschikt voor. Ik heb hem leren kennen als een man die razendsnel denkt en bijzonder snel kan schakelen.” En dat laatste refereert niet aan zijn passie voor Formule 1-races, maar aan de deal die Versatel in 1999 met het Gak sluit. Onder begeleiding van BDO Corporate Finance wordt voor 350 miljoen de Gak-netwerkdochter Svianed overgenomen. Raithatha draagt daar de directe verantwoordelijkheid voor. De overname zal later door de Vereniging van Fusie en Overname Specialisten worden uitgeroepen tot 'transactie van het jaar'.
Trouw
Raj Raithatha wordt in 1963 in Kenia geboren. Zijn Indiase voorouders zijn naar deze toenmalige Engelse kolonie getrokken voor de aanleg van spoorwegen. Later verhuist hij met zijn familie naar Engeland en studeert economie en wiskunde aan de universiteit van Cardiff. Daarna bekwaamt hij zich verder in het betere cijferwerk bij onder meer KPMG Peat Marwick en de Bay Trading Company.
Hij wisselt opvallend vaak van baan. Maar aan één ding blijft hij trouw: zijn familie. “Vanwege mijn familie blijf ik waarschijnlijk maar drie tot vijf jaar bij Versatel,” laat hij eind 2000 het weekblad Intermediair optekenen. “Over drie jaar is mijn oudste kind elf jaar oud. Dan moet ik toch besluiten waar ik me ga vestigen. Ik wil graag bij mijn familie in Engeland wonen, maar om een goede opleiding voor mijn kinderen te krijgen, moet ik ze bijtijds aanmelden bij een school. De wachtlijsten zijn daar enorm lang. De komende drie jaar zal mijn opvolging daarom altijd op de agenda staan.”
Zo'n goede schoolopleiding is bepaald geen luxe wanneer je achternaam Raithatha is. “Ik zie mezelf niet als een kleurling. Niemand behandelt me zo,” laat hij in datzelfde interview weten. “Ik ben er in Nederland nog nooit mee geconfronteerd. In Engeland heb ik er wel ervaringen mee gehad, maar dan niet zozeer met mijn huidskleur als wel met mijn naam. Ik ben ooit een half jaar met mijn moeder naar India geweest. Toen ik terugkwam, moest ik opnieuw solliciteren. Maar als ik dat onder mijn eigen naam deed, kreeg ik nooit een uitnodiging voor een gesprek. Maar als ik mijn naam dan veranderde in Mr. Right, kreeg ik uitnodigingen aan de lopende band.”
Gandhi
Bij Versatel hóéft hij niet te solliciteren. Hij moet er, wanneer hij in 1998 aantreedt, wel drie dingen verduidelijken. “Sorry, I don't speak Dutch,” om te beginnen, en als tweede “Don't call me mister. My name is Raj.” (Spreek uit: Radzj.) Maar zijn derde standaard statement is veruit het belangrijkst: “We móéten winst maken, op de cijfers letten.” Raithatha kan daar niet genoeg op hameren. En soms verzint hij, om die winst te realiseren, tricky games.
Dat is zomer 2000 het geval. Bij concurrent Telfort zijn ze er nog altijd verbolgen over, maar ze geven geen commentaar meer op de affaire. Tijdens de veelbesproken veiling van umts-frequenties is dat commentaar er wél. Telfort stuurt een brandbrief naar het ministerie van Verkeer en Waterstaat. Kern daarvan: Versatel voert de prijs voor de umts-frequenties op door te blijven bieden, terwijl het helemaal niet in een umts-frequentie is geïnteresseerd. Daardoor zal het de concurrentie, die wél daadwerkelijk een umts-frequentie wil, op blijvend hoge kosten jagen. Raithatha reageert prompt door zich terug te trekken, hij voelt zich door Telfort bedreigd. “Slim, héél, slim,” luidt nog altijd de consensus in telecomland.
Slim en vriendelijk, en een beetje onpeilbaar, luiden ook de typeringen die in Amsterdam-Zuidoost over hem worden gebezigd. Er valt geen wanklank te noteren. En dat is opmerkelijk, want Versatel verkeert momenteel in uiterst moeilijk vaarwater. Het eigen vermogen daalde tijdens het afgelopen eerste kwartaal van 341,3 miljard euro tot 213,8 miljoen. Het bedrijf dreigt nu op de beurs op 'het strafbankje' te worden geplaatst. “Maar,” zo verzekert een hoge Versatel-functionaris, “ik denk niet dat het daadwerkelijk zo ver zal komen. Raithatha heeft talent voor cijfers en hij heeft charisma. Ergens doet hij een beetje aan Gandhi denken.”
“Er zijn,” zo weet Versatel-woordvoerster Anoeska van Leeuwen, “maar twee dingen waardoor hij geïrriteerd kan raken. Je mag hem nóóit vousvoyeren, en je moet bij hem niet met verhalen over de nieuwe economie aankomen. Daar gelooft hij niet in. Alle regels van de oude economie gelden ook voor ons, is zijn credo. In het begin was dat even wennen, want dat betekende wél dat we flink de buikriem moesten aantrekken.”
CV Raj Raithatha
CURRICULUM
1963 geboren in Kenia
1981 studie economie en wiskunde aan de universiteit van Cardiff
1983 medewerker KPMG Peat Marwick
1987 controller Harrison Willis
1989 divisiehoofd financiën Securiguard Group
1992 financieel manager Bay Trading Company
1994 financieel directeur ACC
1998 financieel directeur Versatel
2000 topman Versatel
BURGERLIJKE STAAT gehuwd, twee kinderen
WOONT in Vinkeveen
MARKANT wilde Versatel overnemen, maar werd zélf door Versatel overgenomen
GROOTSTE BLUNDER spreekt geen Nederlands
HOBBY'S (pop-) gitaar spelen, Formule 1-racen (als toeschouwer)
RIJDT BMW een kleine, met het stuur rechts
