> Profileren > Schouten & Nelissen > Zaltbommel > 395 euro > Eindoordeel: 4
De ondertitel van deze cursus luidt: het ontwikkelen van lef middels spel. Want, zo weet het trainersduo Hans en Reinke, een gebrek aan lef is geen handicap voor het leven maar een leemte die je met de juiste dosis oefening tot een acceptabel niveau kunt vullen. Bijvoorbeeld door eens de rol aan te nemen van iemand die wél lef heeft. Het doel van de training is voor de instemmend knikkende deelnemers tot zover duidelijk, maar de praktische invulling roept toch meer vragen op dan prettig is. De rest van de ochtend rennen we rondjes door de zaal, kruipen over de grond als katten, roepen snoeihard ‘kom jij eens hier!’ en spelen handjeklap in groepjes van twee. Een hoogtepunt is het kwartier waarin we vierkwartsmaat danspasjes leren maken, begeleid door ons eigen handgeklap en de kreten ‘piep,’ ‘poep,’ en ‘tingeling!’ Zo, de spieren zijn los. En dan is het alweer tijd voor de middagpauze. Een deelneemster loopt op de trainer af om te vragen of ze wel in de juiste groep zit. “Ik ben hier in een theatercursus beland, maar ik kom voor profileren.” Hans moet even nadenken. “Zullen we daar na de lunch op doorgaan?” Als we na een uur weer in onze stoelen zitten, voegt hij de daad bij het woord met een relaas over vier basiselementen die ieder van ons in zich heeft: aarde, water, lucht en vuur. Ofwel: standvastig, gevoeglijk, vluchtig en explosief. De rest van de middag studeren we individueel een rol in, die vervolgens voor de rest van de groep moet worden opgevoerd. Deelnemers met een gebrek aan lef blijken te kiezen voor daadkrachtige personages, bestaand (Neelie Kroes) of ingebeeld. Een enkeling kiest juist voor een muizige huisvrouw zonder enig ambitieniveau. De deelneemster die ‘s ochtends al haar twijfels uitte, heeft er nu echt genoeg van. Ze weigert een rol te spelen. “Ik wil geen trucje leren waardoor ik verder van mezelf kom te staan. Ik kan alleen mezelf spelen, daar ben ik na al die jaren wel achter.” De trainers laten het maar zo, zien dit zelfs als een overwinning. “Om zoiets te durven zeggen… daar is óók veel lef voor nodig, hoor.” Een andere deelnemer wil na een succesvol optreden weten hoe ze dit op haar werk kan vasthouden. “Als ik straks voor mijn sectiedirecteuren een presentatie moet geven, heb ik toch weer die drie knopen in mijn maag.” Hans: “Neem die knopen méé naar die presentatie. En leer ze accepteren.” We sluiten de dag af met het voorlezen van gedichtjes uit een kinderboek, ieder in zijn eigen ingestudeerde typetje. Tja. Heeft deze spielerei zin gehad? De cursus is met één dag echt te kort om indruk te maken, en het nut van de soms bizarre oefeningen wordt alleen na herhaald aandringen toegelicht. Kortom: weggegooid geld, maar wel een leuk dagje uit.
Het oordeel van de cursisten
Christa Florschutz (50) beleidsadviseur Triodos bank, Zeist “Deze training was voor mij een bevestiging dat ik op het goede spoor zit. Een rol spelen is voor mij niet per se de manier om mezelf te profileren.”
Hans-Ruurd Hoekstra (36) manager control room support Rabofacet, Zeist “De trainers hadden beter vooraf kunnen uitleggen wat het verband is tussen toneel en profileren. Maar ik heb er zeker iets aan gehad. Je moet wel openstaan voor deze cursus. Als je door je baas gestuurd wordt, lukt het waarschijnlijk niet.”
Corline van Reenen (32) consultant change management ABN Amro, Amsterdam “Ik ben hiernaartoe gegaan om te kijken of ik elementen in onze eigen trainingen zou kunnen gebruiken. Ik vond het een leuke cursus, alleen wel wat vrijblijvend. Als je komt om te leren toneelspelen, krijg je hier wel wat je verwacht.”
Monique Klieverik (29) p&o-medewerker Var, Wilp “Het tweede deel van de training was voor mij een echte eye-opener. Ik leerde wat mijn gedrag bij anderen kan oproepen. De cursus was niet wat ik er van verwacht had, maar ik heb er denk ik toch wel iets aan gehad.”
