Rabella de Faria houdt wel van een uitdaging. Dat bewees ze al met haar luchtvaartmaatschappij Faravia, gespecialiseerd in onorthodoxe luchtvracht. De politiek is haar volgende klus, zo had ze bedacht. Alleen, in de politiek gelden andere wetten.
Ze oogt die zondag de tiende maart stuurs. Niet die olijke, soms lichtelijk hautaine, glimlach. Haar blik staat strak. Strak en bedroefd. Ze is nog amper aan de sweat smell of success gewend. En nu wordt dat succes haar al weer ontnomen. Alle camera's zijn daar tijdens dat partijcongres van Leefbaar Nederland plotseling op officier van justitie Fred Teeven gericht. Fred Teeven. De zojuist benoemde lijsttrekker.
Een maand eerder nog, pal na het vertrek van Pim Fortuyn, verscheen ze in Ontbijt-tv, Nova en Het elfde uur. Rabella de Faria (41) dé beoogde lijsttrekker van Leefbaar Nederland. Maar vandaag lijkt de opmars van de Zwarte Zakenvrouw van het jaar 2001 plotseling te eindigen in een crash. Een vijfde plaats op de kieslijst lijkt het hoogst haalbare. En dat doet pijn. “Ze is,” debiteerde Jan Nagel enkele weken daarvoor nog, “recht door zee, niet snel uit het veld te slaan, iemand die haar mannetje staat en achter haar keuzes staat.”
Dat laatste zal de godfather van Leefbaar Nederland waarschijnlijk nimmer meer herhalen. Daarvoor zijn de keuzes van Rabella de Faria te complex. Lijsttrekker van Leefbaar Nederland willen worden en tegelijkertijd ook voor Leefbaar Rotterdam in de gemeenteraad gaan zitten. Samen met Pim Fortuyn. Merkwaardig. In februari distantieerde ze zich nog van Leefbaar Rotterdam. Fortuyn ligt niet goed bij Rabella en haar achterban, die haar consequent de hemel in prijst.
In die hemel voelt zij zich thuis. Althans in de astronomische uitvoering ervan. Ze runt al tien jaar een luchtvaartbedrijf onder de naam Faravia. Faravia vervoert voetbalelftallen, popsterren en vooral goederen waar andere luchtvaartmaatschappijen vanwege ál te exotische eindbestemmingen geen raad mee weten.
Stel, u vraagt de KLM even wat machines naar een olieplatform in de Oekraïne te vliegen. De kans is groot dat onze nationale luchtvaartmaatschappij daarop met een hoofdschuddend 'nee' reageert. Bij Faravia daarentegen luidt het antwoord: 'Natuurlijk, doen we even'. Daarin is de zwarte zakenvrouw van het jaar groot.
In het politieke métier daarentegen valt het af te raden ál te concrete vragen aan haar te stellen. De secretaris van het hoofdbestuur van Leefbaar Nederland, Hylke ten Cate, heeft dat geprobeerd. Maar veel wijzer werd hij er niet van. Pas tijdens dat partijcongres werd hij geconfronteerd met het merkwaardige gegeven dat De Faria zich als een tweede Pim Fortuyn manifesteert. Ze wilde voor Leefbaar Nederland in de Tweede Kamer en voor Leefbaar Rotterdam in de gemeenteraad. De secretaris reageerde met een chique variant op het populistische gezegde: 'moet kunnen'. “Het is toegestaan,” reageerde hij mat, “maar het is natuurlijk maar de vraag of het kan. De Faria zal een heel consistent verhaal moeten hebben.”
En juist dat laatste is, in het geval van mevrouw De Faria, wat lastig. Consistent is ze wel. Althans in het zakenleven. Maar van politiek heeft ze weinig kaas gegeten. “Ze is,” vertelt een prominent lid van Leefbaar Nederland, “een tikkeltje naïef. Ja, althans politiek gezien. Ze heeft natuurlijk een mooi bedrijf opgebouwd en je wordt ook niet voor niets zwarte zakenvrouw van het jaar. Maar tegenover een man als Jan Nagel moet je je natuurlijk profileren en dat is mevrouw De Faria niet gewend. In de Surinaamse cultuur heeft ze een voorbeeldfunctie. Zelfs haar familieleden, die bij Faravia werkzaam zijn, vousvoyeren haar. Maar de politiek is een slangenkuil. Dat geldt helaas ook voor een vernieuwende partij als Leefbaar Nederland.”
Inspirerende werkgever
En dat laatste geldt ook voor Leefbaar Rotterdam. Begin april moeten bezoekers van de website van deze partij zich nog tevreden stellen met een portretje van haar. Leuk koppie. Dat wel. Maar de begeleidende tekst om haar aan het electoraat voor te stellen ontbreekt, in tegenstelling tot bij de meeste collega-fractieleden. Is mevrouw De Faria al bij voorbaat bij Leefbaar Rotterdam in ongenade gevallen? Bij navraag blijken de fractiegelederen van Leefbaar Rotterdam nog hecht; geen onvertogen woord over mevrouw De Faria. Ook niet bij de oprichter van Leefbaar Rotterdam, Ronald Sörensen. En bij haar secretaresse worden we ook niet veel wijzer. “Haar politieke ambities kan ik niet erg volgen,” luidt het antwoord. “Ze is een erg inspirerende werkgever, slim, aardig, sociaal, maar ik houd me niet bezig met wat ze in de politiek uitspookt.”
Rabella de Faria wordt in Paramaribo geboren. Als baby komt ze met haar ouders naar Nederland. Ook haar ouders blijken wat dualistisch. Na vijftien jaar keren ze terug naar Suriname. Twee jaar later besluit Rabella voor een one way ticket Nederland. Ze gaat theaterwetenschappen studeren. Daarna volgt een studie weg- en waterbouwkunde, gevolgd door een rechtenstudie. Van die studie theaterwetenschappen steekt ze, zo blijkt uit haar profileringprobleem bij Leefbaar Nederland en Leefbaar Rotterdam, weinig op. Van de andere studies echter des te meer. Tijdens haar rechtenstudie houdt ze, als medewerkster van verschillende consulaten en ambassades, regelmatig lezingen voor buitenlandse ondernemers. “Ik wist veel over luchtvaartrecht. Vervoer heeft altijd mijn voorliefde gehad. Ik ben gek op reizen, heb de hele wereld gezien,” verduidelijkte ze onlangs in het blad Ondernemen. “Toen een Letlandse luchtvaartmaatschappij, na het uiteenvallen van de Sovjetunie, een Nederlandse agent zocht, zag ik een opportunity en die heb ik gepakt. Ik wist alles over landingsrechten, eigendomsrechten en overvliegpermissies voor vrachtvervoer.”
Op Rotterdam Airport start De Faria vervolgens een agentschap voor de Letlandse luchtvaartmaatschappij. Binnen een jaar realiseert ze honderd vluchten, moet personeel aantrekken en twee jaar later wint ze al de ondernemersprijs van Rotterdam Airport.
Met de manier waarop ze van Nederlander tot allochtoon is getransformeerd, heeft ze moeite. Intimi weten dan ook te melden dat ze lang heeft geaarzeld of ze de prijs van zwarte zakenvrouw moest accepteren. Probleem is dat ze zichzelf wel zakenvrouw voelt, maar niet zwart. “Heel lang was ik gewoon Nederlander. Sinds tien jaar ben ik allochtoon. Sodemieter op,” versteunt ze in het aprilnummer van het blad Avanta. ” Ik heb mezelf nooit als vrouw ervaren. Ik ben ondernemer. Ik ben helemaal niet bezig met vrouw-zijn of man-zijn en heb ook helemaal niets met vrouwenclubs.”
In plaats van een vrouwenclub werden het twee politieke partijen. Een raadszetel in de Maasstad voor Leefbaar Rotterdam en waarschijnlijk een Kamerzetel voor Leefbaar Nederland. Dat lijkt een wereld van verschil met het ondernemerschap. Maar dat is schijn. “Hoe moeilijker, des te leuker,” luidt haar credo als zakenvrouw. Een credo dat ze in één beweging naar de politieke arena heeft overgebracht.
CV Rabella de Faria
Burgerlijke staat gehuwd, een kind
Woont in Rotterdam
Bijzonderheden wordt hoogst waarschijnlijk zowel Kamer- als gemeenteraadslid
Hobby haar gezinnetje
Curriculum
1960 geboren te Paramaribo
1978-1992 studies Theaterwetenschappen, MBO Bedrijfsadministratie, Rechtenstudie aan de Open Universiteit Rotterdam, Werkzaamheden als grondstewardess en medewerkster van o.a. diverse ambassades
1992 oprichting Faravia
2001 toetreding tot Leefbaar Nederland
2002 toetreding tot Leefbaar Rotterdam
