‘Twintig jaar, dat is hoe lang je maximaal fysiek werk binnen brandweer Amsterdam-Amstelland kunt doen. Van oudsher maakte een financiële regeling het mogelijk dat je hier kon blijven werken tot de pensioengerechtigde leeftijd, maar het werd te duur om iedereen binnenboord te houden. In 2006 werd besloten om actief te sturen op een tweede loopbaan: na tien jaar kunnen medewerkers een andere opleiding gaan volgen, na vijftien jaar uitrukdienst moet iedereen ermee bezig zijn.’
‘Met onze 127 medewerkers die hier langer dan tien jaar werken hebben we een gesprek gehad over hun toekomstperspectieven. Sommigen hadden daar al over nagedacht, anderen gooien hun kont tegen de krib en hopen dat dit beleid overwaait. Logisch: per week werk je twee 24-uursdiensten, waardoor je relatief veel vrijheid hebt. Daarnaast bieden we met een vast contract veel zekerheid. Je vraagt nogal wat van mensen om dat op te geven.’
‘Toch is het de toekomst; de wereld verandert en je kunt niet tot je 67ste fysiek zwaar werk doen. Blijf je nu op je handen zitten, dan weet je niet waar je over tien jaar uitkomt. Samen met een collega benader ik medewerkers actief om erover na te denken. We organiseren workshops met de Kamer van Koophandel en een informatiemarkt met verschillende bedrijven, ook geven we les in het gebruik van LinkedIn. Tegelijkertijd is er een belangrijke rol weggelegd voor de bevelvoerder, die de leiding heeft over een aantal medewerkers. Hij moet een cultuur creëren waarin het normaal is om naast je werk te studeren.’
Arbeidsperspectief
‘Ex-brandweermannen zijn geliefd in bepaalde sectoren. In de logistiek zijn grote tekorten die prima door onze medewerkers opgevangen kunnen worden. Het is een vereiste: wij betalen de opleiding, maar er moet arbeidsperspectief zijn in de branche waarin mensen willen beginnen. Sommigen ambiëren een staffunctie bij de brandweer, maar dat is maar voor zo’n twintig procent weggelegd. Anderen zien het als het ideale moment om iets te gaan doen waar ze altijd al van droomden en beginnen voor zichzelf. Meubelmaker, skileraar, duikinstructeur: we hebben al veel voorbij horen komen.’
‘Van de gemeenten Amsterdam en Amstelveen krijgen we een budget voor opleiding, loopbaanondersteuning en vervangingskosten als medewerkers tijdens werktijd een opleiding volgen. Wij compenseren medewerkers gedurende de eerste jaren wanneer ze in hun nieuwe baan minder verdienen.’
‘We zijn met ons beleid een voorbeeld voor andere branches waarin veel fysiek werk wordt verricht. We worden gevraagd voor presentaties in de metaalsector, bij gevelreinigers en in de zorg- en welzijnssector. Het is natuurlijk niets nieuws: balletdansers worden al jaren actief begeleid in een loopbaan na hun danscarrière. Het is een probleem van alle tijden, maar steeds meer mensen worden zich er nu bewust van.’
Lees deze week wat Shell en de NN Group voor bijzondere werkwijzen hebben om hun personeel zich te laten ontwikkelen. Deze en andere portretten zijn een toevoeging aan het achtergrondartikel ‘Ontwikkelen op de werkvloer: er is meer nodig dan een cursus.’
