Topmanagers zijn per definitie succesvolle mensen. Niet het type dat je zou verdenken van zelfmoordneigingen. Toch is executive suicide een wijdverspreid verschijnsel. De laatste die zich eraan bezondigde, was enkele weken geleden de nog maar 54-jarige Chung Mong-hun van het Zuid-Koreaanse Hyundai. Chung had 400 miljoen dollar aan Noord-Korea geschonken, teneinde in 2000 een topontmoeting tussen de politieke leiders van beide Korea´s te laten plaatsvinden en en passant een fortuin aan Noord-Koreaanse orders binnen te halen. Dat spelletje kwam aan het licht en op een zondagavond stortte hij zich vanaf de twaalfde verdieping van zijn kantoor naar beneden. In Japan is executive suicide een erkend probleem. De overheid is er een speciaal onderzoeksprogramma naar begonnen. Volgens weekblad Time, dat er een artikel over publiceerde, begeeft een Japanse topman zich psychologisch gezien in het equivalent van de loopgravenoorlog gedurende de Eerste Wereldoorlog. Maar het Verre Oosten is niet de enige plaats waar topmanagers de hand aan zichzelf slaan. Begin 2002 werd in Houston oud-directielid J. Clifford Baxter van Enron in zijn auto gevonden met een kogel door zijn hoofd en een zelfmoordbrief. Zijn gewetensnood wegens medeplichtigheid aan het financiële gegoochel bij het energieconcern was hem te veel geworden. Eind dat jaar werd Duncan Sharpe, ceo bij het Amerikaanse JJB Sports, hangend aan een boom aangetroffen, een dag voordat hij de halfjaarcijfers van zijn bedrijf moest gaan presenteren. In Europa was het in 1995 de beurt aan Gerhard Liener, financieel topman bij Daimler Benz. Die had zich sterk gemaakt voor notering van het aandeel-DB aan de New York Stock Exchange. Daimler Benz moest daarvoor gaan rapporteren volgens de Amerikaanse boekhoudregels, wat het resultaat deed kelderen. Voor Liener reden genoeg om zich van het leven te beroven. En dan is er de legendarische, briljante topman Kari Kairamo van Nokia, die zich op 11 december 1988 verhing. Kairamo leed aan manische depressiviteit. Drie keer raden welk land al tientallen jaren een onbeschreven blad is als het op zelfmoord door topmanagers aankomt? Juist, Nederland. De kleurrijke oud-Fokker-topman Frans Swarttouw, die zich in 1997 liet euthanaseren terwijl hij zich een laatste gin-tonic en een sigaret veroorloofde, rekenen we dan niet mee. Weten bedrijven hier hun tragedies beter binnenshuis te houden? Ik denk het niet. Nederlanders hebben gewoon geen talent voor drama.
Winkelmand
Omlaag gestort
Geschreven door:
