Na de zomervakantie is het voor duizenden pas afgestudeerde jongeren hét ogenblik waarop het bijklussen in de weekenden voorgoed plaats maakt voor een ‘serieuze baan’. Dat is bij mij al 16 jaar geleden, maar ik herinner het me als een bijzonder spannend moment. En dat is het ook. Niet alleen voor de net afgestudeerde student maar ook voor de werkgever – een perspectief waarin ik mezelf ook herken.
Want het is toch altijd even afwachten: heb je de ‘juiste’ persoon geselecteerd? En zouden al die stereotype beelden over millennials, digital natives en feedback junkies kloppen? Want na de wittebroodsweken – waarin alles koek en ei lijkt en je opgelucht bent over de recente aanstelling – komt de teleurstelling. Het potentieel lijkt er toch niet helemaal uit te komen en de twijfel sluipt binnen.
Ontwikkelen
Laten we even stil staan bij hoe mensen typisch nieuwe vaardigheden ontwikkelen. Die ontwikkelcurve blijkt vrij universeel, bij mensen en bij het type vaardigheden. We nemen meestal een ‘snelle start’. net als bij het leren van een nieuwe taal of sport. Het principe van alle begin is moeilijk, blijkt niet echt te kloppen. Studies tonen aan dat veel mensen het begin zelfs eerder als makkelijk ervaren. Op heel korte termijn leer je immers heel veel bij.
Op een bepaald moment denk je zelfs dat je misschien wel een natuurtalent bent. Maar na verloop van tijd stagneert het leerproces of gaat het zelfs licht achteruit. Een moment waarop heel wat mensen opgeven. Jammer, want wie doorzet tijdens deze periode, kan zijn niveau nadien significant opkrikken en heel goed worden in die taal of sport.
Inspanning
