Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Wie is de beste adviseur van Nederland? De resultaten van MT100, het eerste grote onderzoek van Management Team en Interview NSS naar de tevredenheid van de klanten van honderd adviesbureaus in Nederland.

De beste adviseur van Nederland: reclamebureau Result DDB. Klanten geven het Amsterdamse bureau een dikke 7,7 voor het werk dat het levert. Met deze nominatie laat Result DDB 99 andere veelal gerenommeerde adviesbureaus achter zich. Tegen de verwachting in eindigen grote namen als McKinsey, Andersen Organisatieadvies en Michael Page, die in imago-onderzoeken doorgaans goed naar voren komen, in de onderste regionen van MT100.

Interview NSS vroeg in opdracht van Management Team ruim 17.000 beslissers van middelgrote en grote bedrijven hun waardering uit te spreken over de kwaliteit van de adviesbureaus waarmee zij zakendoen. Voorwaarden om te mogen oordelen, waren dat de respondenten 1) nauw betrokken zijn bij het bureau, 2) langer dan een jaar met de adviseur hebben gewerkt, en 3) zelf niet werken in de sector waarover ze hun mening geven. In het onderzoek zijn de adviesbureaus vervolgens beoordeeld op vier criteria: knowhow (kennis, creativiteit, visie), prijs, service (snelheid, betrouwbaarheid, communicatie) en resultaat (professionaliteit, toegevoegde waarde).

Reclame
Hoewel Result DDB, dat dit jaar ook al tot Bureau van het Jaar werd gekozen door reclamevakblad Adformatie en de BVA/Associatie van adverteerders, op alle onderzochte criteria goed presteert, roemen klanten het reclamebureau vooral om de vakkennis en betrouwbaarheid. Het geheim zit ´m volgens managing director Paul Blok van Result DDB in het onderhouden van frequent contact met de klanten. “Als je intensief contact hebt met je klanten en langdurig met ze samenwerkt, vergroei je als het ware met elkaar, en dat komt de resultaten ten goede en dus de klanttevredenheid.” Niet met elke pitch meedoen, wil ook helpen. Blok: “Als we het druk hebben, concentreren we ons volledig op onze klanten en laten we nieuwe klandizie zonder pardon schieten. Op de lange termijn werkt die aanpak.”

Dat topbureaus als McKinsey (plaats 85) en de Boston Consultancy Group (66) relatief slecht scoren, komt voor een belangrijk deel voort uit de prijsstelling. Klanten geven McKinsey een 6,0 voor de prijs-kwaliteitverhouding, en dat is laag in vergelijking met concurrenten. Dat de prijzen er bij deze bureaus niet om liegen, is bekend. Maar hun knowhow en het resultaat van het advieswerk kunnen de hoge prijs niet compenseren.
De honderd adviesbureaus in MT100 opereren in zes branches (reclame en marketing, management, organisatieadvies, accountancy, business finance en IT). De hoogste nominatie voor reclamebureau Result DDB is tevens een prestatie voor de reclamewereld. Van alle sectoren scoren de adviseurs in de reclamebranche het best (gemiddeld een 7,32). De reclamebureaus worden vooral geprezen vanwege hun knowhow. Reclamebureau TBWA is volgens klanten het creatiefst, Result DDB blinkt uit in vakkennis en Lowe & Partners Worldwide beschikt over de meeste branchekennis.

Mag de reclamewereld trots zijn op haar prestaties, de business finance-adviseurs in het geheel niet. De financiële dienstverleners, verzekeraars, leasemaatschappijen en kredietverzekeraars worden in het onderzoek het laagst beoordeeld. Het zijn met name de verzekeraars die eens achter hun oren mogen krabben. Zoals Generali (plaats 96), Delta Lloyd (98), Aegon (99) en Achmea (100). Ze krijgen krappe zesjes en bezetten daarmee de onderste regionen van de MT100. Bert Heemskerk, bestuursvoorzitter van Van Lanschot, meent een verklaring te hebben voor de lage prestaties van zijn branche: “Onze klanten hebben meestal contact met de tussenpersonen en slechts indirect met de verzekeraar. Dat verhindert de opbouw van een goede relatie.”

Kleinschalig
Algehele trend in MT100 is dat de kleine en middelgrote partijen het winnen van de grote conglomeraten. Zakenbank Van Lanschot (plaats 9) krijgt evenals haar concurrenten Friesland Bank (15) en Staalbankiers (21) betere kritieken dan zijn grote concurrenten Rabobank (49) – de bank die toch bekendstaat om zijn lokale benadering, ING (76) en ABN Amro (84). Schaalgrootte en een brede dienstverlening spelen de laatsten parten. Heemskerk van Van Lanschot: “Onze producten zijn hetzelfde als die van onze concurrenten. Maar door onze kleinschaligheid kunnen we meer aandacht besteden aan de klant.”
Onder de accountants tekent ditzelfde beeld zich af. Kleinere bureaus, zoals A&A Groep (4) en Ebben Slaats De Jonge (6) winnen het royaal van de grotere kantoren als Ernst & Young (60) en Deloitte & Touche (63). Datzelfde zien we bij de hrm-adviseurs. KPMG Ebbinge (17) doet het met zijn human-resourceactiviteiten beter dan moederorganisatie KPMG Accountants (47).

Een ander voorbeeld is de gespecialiseerde corporate finance-afdeling van Ernst & Young, die de tiende plaats behaalt, terwijl de Ernst & Young-accountants op nummer 60 staan. Deze ontwikkeling laat zich niet verklaren door het vakgebied waarin de kantoren opereren. Immers de gemiddelde scores van accountants liggen boven het gemiddelde van het gehele onderzoek. Het is wederom de specialisatie die in positieve zin effect sorteert op de dienstverlening.
Adviesbureaus met slechts een paar aandachtsgebieden, of zelfs maar één, doen het over de gehele linie beter dan degenen die veel diensten aanbieden.

Enron
De affaires Enron en Worldcom hebben het aanzien van gerenommeerde adviesbureaus een flinke knauw gegeven. De geloofwaardigheid heeft een deuk opgelopen. En de betrouwbaarheid is niet langer vanzelfsprekend.
Dat adviesbureaus zich hier terdege van bewust zijn, blijkt uit de hoge prioriteit zij zelf aan vertrouwen en integriteit geven. De cijfers in het onderzoek bevestigen dit. Klanten vinden dan ook dat er niks mis is met de betrouwbaarheid van hun adviseur. Ze geven een gemiddeld rapportcijfer van 7,368. In onderzoekstermen staat dat voor 'goed' tot 'zeer goed'. En dat cijfer is aanzienlijk hoger dan de scores op andere vragen, waar het gemiddelde een 7,0 is. Integer, of anders gezegd: hoe goed kan een adviseur zijn eigenbelang opzij zetten voor een goed en objectief advies, vinden de klanten hun adviseur ook. Ze geven hun adviseurs een 7,091, en dat is bovengemiddeld.

Dit neemt niet weg dat adviesbureaus nog altijd bevreesd zijn de schijn van belangenverstrengeling tegen zich te krijgen. Ze nemen massaal actie om dergelijke aantijgingen tegen te gaan. Meer en meer bedrijven met verschillende disciplines in huis verzelfstandigen onderdelen om de dienstverlening en het adviseurswerk zuiver te houden. De winnaar in de hrm-branche, IBM BCS Recruitment & Selection (voorheen PwC Consulting), wordt zelfs eind van dit jaar opgeheven, mede om beschuldigingen van belangenverstrengeling tegen te gaan. Martijn Kamermans, executive Interim Solutions van IBM BCS: “Wij zijn een behoorlijke speler op de detacheringmarkt voor interimmanagement, maar die diensten kunnen conflicteren met onze kleinschalige recruitment-activiteiten. Een klant kan zeggen dat we niet snel genoeg naar een kandidaat zoeken bij onze rekruteringsafdeling om zo die interimmanager voor een langere periode te kunnen leveren.

Daar willen we van af.” Het bedrijf maakt overigens wel een doorstart. Een aantal medewerkers gaat in Den Bosch verder onder de naam Van Slagmaat Consulting.

Opvallend is wel dat juist Andersen de eerste partij was die haar organisatieadviespoot afsplitste van de accountancypraktijk om het geschetste beeld van belangenverstrengeling tegen te gaan. De organisatieadviseurs gingen enkele jaren geleden alleen verder onder de naam Accenture (71). Met de kritiek op de integriteit in het achterhoofd zijn ook de organisatieadviespoten van de vier andere grote accountants afgesplitst. De organisatieadviseurs van Deloitte & Touche heten voortaan Braxton (36). De organisatieadviseurs van KPMG, PwC en Ernst & Young zijn overgenomen door Atos Origin, IBM en Cap Gemini.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Hoe ‘first buddy’ Elon Musk het centrum van de macht bereikte: ‘Er ontstaat een broligarchie’

Zelden mengde het bedrijfsleven zich zo openlijk in de politiek als met de ‘bromance’ tussen Elon Musk en Donald Trump. Sinds Trumps verkiezingswinst wijkt de techmiljardair niet meer van zijn zijde. ‘Iemand die dicht bij Trump staat en hem dingen kan toefluisteren, kan veel gedaan krijgen.’

Elon Musk Donald Trump
Elon Musk is een soort shiny thing voor Donald Trump, zeggen deskundigen. 'Iets waarmee hij kan pronken.' Foto: Brandon Bell/Getty Images

The first buddy. Elon Musk heeft de term – CNN kwam er als eerste mee – gretig gemunt. In de weken sinds de verkiezingswinst van Donald Trump, is de techmiljardair niet van de zijde van de president-elect geweken.

Musk werd naast Trump gekiekt tijdens de verkiezingsnacht en mocht diezelfde avond aansluiten bij de familiefoto. Hij ging mee golfen op Mar-a-Lago. Deze week ging een foto viral waarop de twee een McDonald’s-maaltijd weghappen in een vliegtuig, samen met Donald Trump Jr. en een zeer ongelukkig kijkende Robert Kennedy Jr.

Bestie-in-chief

De zelfverklaarde bestie-in-chief schaarde zich na de mislukte aanslag van 13 juli publiekelijk achter de president-elect. Eigenlijk begon die steun al met de overname van Twitter, in oktober 2022. Een van de eerste dingen die Musk als nieuwe eigenaar deed, nog voor de beruchte naamswijziging, was het profiel van Donald Trump en een hele zwik andere extreemrechtse accounts herstellen.

Toen Trump zich in de zomer van 2023 weer op het platform meldde – met een post van zijn mugshot – had X een gigantische ruk naar rechts gemaakt.

Lees ook: Wat trekt mensen aan in zo’n autoritaire leider als Trump? 3 psychologische krachten

Musk heeft volgens Bloomberg minstens 132 miljoen dollar in de campagne van de Republikeinen gepompt. Maar volgens Bloomberg-journalisten Max Chafkin en Dana Hull is zijn grootste verdienste dat hij Trump salonfähig maakte voor een nieuwe doelgroep: jonge mannen voor wie de ceo van Tesla en SpaceX een soort god is.

‘Want het is één ding als Hulk Hogan in Madison Square Garden voor je juicht, maar het is een tweede als de meest succesvolle kapitalist in de geschiedenis dat doet.’

Showman uit Queens

Validatie waar Trump zelf ook naar hunkert, zeggen deskundigen tegen MT/Sprout. ‘Hij lijkt een enorme drang naar erkenning te hebben. Dat heeft hem tot het presidentschap gedreven’, zegt Hans Klis. Hij is voormalig Amerika-correspondent en auteur van Help, de president is gek geworden.

‘Trump heeft veel macht en geld, maar er is één ding dat hij mist: het aanzien bij zijn gelijken. Mijn indruk is dat hij als zakenman altijd enorm zijn best heeft gedaan om bij de elite te horen, bij wat hij als de crème de la crème van de zakenwereld ziet.’

Elon Musk op het podium tijdens een Trump-rally in Butler, Pennsylvania – de plaats waar de mislukte aanslag op Donald Trump plaatsvond. Foto: Anna Moneymaker/Getty Images

Dat is volgens Klis nooit echt gelukt. ‘In die kringen zien ze hem toch een beetje als een clown. Een vulgaire showman uit Queens. Ik denk dat de steun van de rijkste man ter wereld voor hem de bevestiging is dat hij er wél bij hoort.’

Musk is een soort shiny thing voor Trump, voegt Kenneth Manusama toe, Amerika-kenner en auteur van Democratie van het Wilde Westen. ‘Iets waarmee hij kan pronken.’

Wars van regulering

Musk is niet de enige techbro die zich achter Trump heeft geschaard. Durfkapitalisten Marc Andreessen en Ben Horowitz, cryptomiljardairs Cameron en Tyler Winklevoss en Shaun Maguire, partner in het bekende fonds Sequoia Capital, behoren eveneens tot zijn aanhangers. Peter Thiel, medeoprichter van betaalplatform PayPal, hielp J.D. Vance in het zadel, Trumps tweede man.

Lees ook: Steeds meer techmiljardairs steunen Trump: waarom maken ze zo’n U-bocht?

Zij denken dat hun belangen onder de Republikeinen het beste worden behartigd, legt Manusama uit. ‘Trump is wars van regulering en wil bedrijven vrijlaten om te ondernemen. Als je in de hoek van de innovatie zit – en dat zitten techbedrijven vrijwel altijd – wil je niet te veel regels aan je broek die de groei van je onderneming kunnen belemmeren.’

Bovendien denken techmiljardairs als Thiel en Musk ook betere ideeën te hebben over hoe de maatschappij en overheid eruit zouden moeten zien dan politici, bestuurders en misschien wel het volk. ‘Vanuit het idee: ik heb al zoveel succes met mijn betaaldienst of raketten, laat ik me nu met het landsbestuur gaan bemoeien’, vervolgt Manusama. ‘Ze willen zelf aan de knoppen zitten.’

DOGE

Dat mag Musk in de regering-Trump gaan doen als co-chair van het nieuw op te richten Department of Government Effiency (Doge), samen met Vivek Ramaswamy, die eerder in de race was voor de Republikeinse kandidatuur. DOGE kreeg die naam niet voor niets. Het is een verwijzing naar de gelijknamige meme en de cryptomunt die eruit voortkwam, Dogecoin.

Met beide loopt Musk al jaren weg. SpaceX kondigde in 2022 aan een satelliet met de naam DOGE-1 naar de maan te sturen, gefinancierd met dogecoin. Die moet nog altijd van de grond komen: de lancering is al meermaals uitgesteld.

Lees ook: President Trump is dé kans voor de Europese techsector om de achterstand op Amerika in te halen

In voormalige Italiaanse stadsrepublieken als Venetië en Genua was de doge ook het staatshoofd, maar dat terzijde.

Kostenbesparing van 2 biljoen

Het lijkt een grap, maar Musk en Ramaswamy hebben serieuze ambities met het departement. Ze willen snijden in de ‘overdaad aan federale regels en voorschriften’, schrijven ze in een opiniestuk in The Wall Street Journal. Volgens de ondernemers hebben die geen juridisch bestaansrecht, omdat ze niet expliciet door het Congres zijn goedgekeurd. ‘Een existentiële bedreiging voor onze republiek.’

Het doel: een kostenbesparing van 2 biljoen dollar, ofwel een 2 met twaalf nullen erachter. Dat is ongeveer een derde van wat de overheid jaarlijks uitgeeft. Daarvan moet 500 miljard uit het schrappen van subsidies komen.

De publieke omroep (535 miljoen), ‘progressieve’ organisaties als Planned Parenthood (300 miljoen) en niet nader gespecificeerde internationale organisaties (1,5 miljard) zitten in elk geval op de schopstoel. Verder liet Musk eerder in een tweet doorschemeren 80 procent van het overheidsapparaat te willen ontslaan.

Voor de goede orde: Doge is een extern adviesorgaan, geen uitvoerende instantie. ‘Een baantje waarin hij niet al te veel schade kan toebrengen, zal het team van Trump wellicht hebben gedacht’, zegt Manusama.

Al moeten we de invloed die Musk op deze positie kan hebben volgens de Amerika-kenner niet onderschatten. ‘In Trumps entourage geldt: zorg dan dat je de laatste bent die hem spreekt, voor hij een besluit nemen. Iemand die dicht bij hem staat en hem dingen kan toefluisteren, kan veel gedaan krijgen.’

Eigen belangen eerst

Want Musk zit er natuurlijk niet voor niets. Met SpaceX beheert hij onder andere satellieten voor het Pentagon en werkt hij nauw samen met Nasa. Bij die laatste haalde hij al voor ten minste 11,8 miljard dollar aan opdrachten binnen.

Maar Musk ergert zich aan de manier waarop de overheid met zijn bedrijven omgaat, schrijft het FD. Recent zijn er tenminste twintig onderzoeken geweest, onder meer naar de veiligheid van Tesla-auto’s en de milieuschade die de raketten van SpaceX veroorzaken.

Musk kan de overheid ook goed gebruiken bij zijn nieuwste prestigeproject: zelfrijdende auto’s. Tesla sleutelt momenteel aan de Cybercab-robottaxi, een zelfrijdend voertuig zonder stuur en pedalen dat vanaf 2026 in productie genomen moet worden. Alleen mogen er daarvan volgens de National Highway Traffic Safety Administration jaarlijks slechts 2500 worden ingezet onder verleende vrijstelling. Dat staat massaproductie in de weg.

Lees ook: Elon Musk wil alle robotaxi’s passeren met de Tesla Cybercab, gaat dat wel lukken?

Musk deed al eerder pogingen om dat aantal naar 100.000 stuks te verhogen. Waar die eerder jammerlijk mislukten, lijkt hij nu goed nieuws te krijgen. Het laten vieren van de teugels voor zelfrijdende auto wordt een topprioriteit voor het ministerie van transport, meldt Bloomberg. ‘Wat trouwens wel bijzonder is’, zegt Manusama. ‘Omdat de Republikeinen, ook Trump, in het verleden fel tegen EV’s waren.’

Tussen 5 en 6 november, de dag na de verkiezingen, nam het vermogen van Elon Musk met 26 miljard dollar toe (+10 procent). Foto: Jeff Bottari/Zuffa LLC via Getty Images

Manusama ziet een ‘broligarchie’ ontstaan. Hij maakt de vergelijking met de Gilded Age, een periode waarin miljardairs als J.P. Morgan, Andrew Carnegie, John D. Rockefeller en Cornelius Vanderbilt – de zogenaamde robber barons – een stevige stempel op het overheidsbeleid drukten.

‘Dat heeft mede aan de basis gestaan van de grote ongelijkheid in Amerika nu’, zegt hij. ‘Die kloof kan onder Trump alleen maar groter worden. Bij zijn belastingplannen zijn het vooral de 5 procent rijkste Amerikanen die erop vooruitgaan.’

Iemand die in elk geval al rijker is geworden door Trumps herverkiezing, is Musk zelf. Na de verkiezingswinst piekten de aandelen van elektrische autofabrikant Tesla. In één dag nam zijn fortuin met 26 miljard dollar toe.

Privatisering van het buitenlandbeleid

Nog gevaarlijker is dat het bedrijfsleven zich dankzij de connectie met het Witte Huis direct kan mengen in geopolitieke conflicten. Iets wat Musk overigens al doet; volgens The Guardian voert hij al twee jaar lang telefoongesprekken met Vladimir Poetin.

De Russische president zou Musk hebben gevraagd om zijn satelliet-communicatiedienst Starlink niet boven Taiwan te activeren, als gunst aan de Chinese president Xi Jinping. Dat systeem speelt ook een cruciale rol in de oorlog in Oekraïne.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Journalist Hans Klis noemt het de ‘privatisering van het buitenlandbeleid’. Dat kan verstrekkende gevolgen hebben, zegt hij. ‘Het betekent dat de stabiliteit van de internationale gemeenschap afneemt.’

‘Ik denk dat Europa zich enorme zorgen moet gaan maken over wat dit voor de situatie in Oekraïne betekent’, voegt Manusama toe. ‘Stel dat Musk, met zijn telefoontjes naar Poetin, Trump gaat influisteren om gewoon te stoppen met die oorlog. Dat is toch al de tendens binnen de aanstaande regering. Van Tulsi Gabbard, die hoofd inlichtingendienst wordt, weten we bijvoorbeeld dat ze pro-Poetin is.’

Mot bij het vuur

De vraag is wel hoelang de bromance tussen Musk en Trump standhoudt. Twee mannen met een Messiascomplex, zeggen deskundigen, die allebei nogal overtuigd zijn van hun eigen uitzonderlijkheid. Voor zulke ego’s is het sowieso ingewikkeld om het podium te delen. Klis denkt dat de liefde op een gegeven moment wel zal bekoelen.

‘Vertrouwelingen van Trump kunnen van de ene op de andere dag persona non grata worden’, zegt hij. ‘Dat hebben we tijdens zijn vorige ambtsperiode gezien met voormalig chef-strateeg Steve Bannon. Die werd op een gegeven moment gezien als de geheime macht achter de troon en viel daardoor uit de gratie. Musk wordt al vergeleken met een mot die te dicht bij het vuur vliegt. Zodra Trump het gevoel krijgt dat Musk machtiger wordt dan hij of geld aan hem verdient, kan die relatie heel snel verzuren.’

Lees ook: ‘Ik gun Elon Musk echt andere vrienden’