Geen producten in de winkelwagen.
Vorige maand werd voor de tweede keer de Management Essay Prijs uitgereikt. Het thema van deze editie – verandermanagement – maakte veel discussie los. De theorie was helaas beter vertegenwoordigd dan de praktijk.
Verandermanagers hebben het zwaar. Ze hebben ernstig te kampen met hun reputatie. Veranderingen leveren vaak niet het gewenste resultaat. Vijftig tot zeventig procent van de veranderprocessen is niet op tijd, of mislukt zelfs volkomen, blijkt uit studies.
Verandermanagement als thema voor de Management Essay Prijs 2005 was daarom goed gekozen. De verandermanagers konden zich uitleven op een essay, waarin ze konden vertellen hoe het wél moest. Liefst 103 essays van 4000 woorden of meer stroomden bij de organisatie binnen. De jury onder voorzitterschap van Ben Kuiken, hoofdredacteur van Management Team, verklaarde dat het niveau van de inzendingen tijdens deze tweede editie van de prijsvraag aanzienlijk hoger was dan vorig jaar. De essayprijs is een goed initiatief van uitgeverij Academic Service. Managementspecialisten worden uitgedaagd om een prikkelend verhaal te schrijven. De vijftien beste inzendingen zijn gebundeld in het boek Verandermanagement, dat bij de prijsuitreiking vorige week werd gepresenteerd.
Professionele veranderaars kunnen een schat aan ideeën uit het boek opdoen, van het uitwisselen van expliciete en impliciete kennis om veranderingen te verbeteren tot het vergroten van de psychologisch veilige basis in de onderneming.Opvallend is de bijdrage van Gerben van Santen, Een kind kan de was doen, waarin hij afstand neemt van de academische theorie rond verandermanagement en pleit voor een terugkeer naar ‘een normale portie gezond verstand’. Zijn collega’s moeten zich afkeren van de duurbetaalde goeroes en ‘de diarree van managementliteratuur, wetenschappelijke publicaties, vaktijdschriften, trainingen, cursussen, seminars en congressen’.De bijdrage is niet alleen veelzeggend over het vak verandermanagement, maar ook de essayprijsvraag. Het lijkt of er twee aparte werelden bestaan: de wereld van de consultants en academici die zich op een soms nogal abstract niveau over organisatieveranderingen buigen, en de wereld van de mensen van de praktijk die in organisaties met daadwerkelijke problemen worden geconfronteerd.
De essayprijsvraag werd overheerst door vertegenwoordigers van de eerste groep. Voor een consultant is het interessant om met zijn kennis te leuren. Voor de persoonlijke profilering is het de moeite waard om een doorwrocht verhaal op te schrijven en in te sturen. Veel essays hebben echter als kenmerk dat ze van buiten naar binnen kijken. Een hoog academisch gehalte, soms met een overvloed aan literatuurverwijzingen, komt de leesbaarheid niet ten goede.
Afschuw
Een essay kan tot literatuur uitgroeien als een persoonlijke visie scherp en beeldend voor het voetlicht wordt gebracht. Als de praktijk aanleiding is voor frustratie, woede of hilariteit. De essays die dit jaar werden ingestuurd missen die persoonlijke betrokkenheid. Het verhaal van Van Santen is een van de weinige waarin zijn eigen afschuw doorklinkt. Opmerkelijk dat die afschuw de management-literatuur zelf betreft, waar de essays dus toe behoren.
De prijs ging uiteindelijk niet naar Van Santen maar naar Erwin van de Pol, voor een prikkelend geschreven pleidooi voor projectmatige beleidsvoering en politieke benoemingen bij de overheid. Het is een boeiend betoog waarin helaas weinig praktijkvoorbeelden voorkomen. Van de Pol is van beroep dan ook organisatieadviseur.
Meer informatie
Klik hier om het winnende essay van Erwin van de Pol te lezen.
