Wachten is voor de meeste mensen geen fijn tijdverdrijf. Maar geduld is te trainen, zo blijkt. Met wilskracht, maar ook door eens wat dankbaarder te zijn.
Google merkte al eens op dat 40 procent van de mensen die langer dan 3 seconden (!) op een website moet wachten uit ongeduld maar weer doorsurft. ‘De menselijke geest is nu eenmaal geneigd het heden meer te waarderen dan de toekomst’, zegt David DeSteno, hoogleraar psychologie aan Northeastern University en hoofdauteur van de studie over hoe geduld te trainen.
40 procent van de mensen die langer dan 3 seconden (!) op een website moet wachten surft uit ongeduld weer verder
Liever 100 euro nu dan 150 straks
De meeste mensen accepteren een aanbod van 100 euro direct in de hand eerder dan 150 euro die ze pas over een paar weken ontvangen. Maar waarom is de ene persoon meer geduldig dan de ander? Lang werd dit toegeschreven aan iemands emotionele staat. Geduld zou bovendien te trainen zijn door wilskracht en logica. DeSteno merkte met zijn team echter op dat er nog een andere weg is naar meer geduld kunnen opbrengen.
Crashende computer
Zo werden 105 particpanten gevraagd om een opdracht op een computer uit te voeren. Als ze bijna klaar waren, was de computer zo geprogammeerd dat deze crashte. Frustrerend. Een onderzoeker liep vervolgens binnen en zei dat zodra de computer gemaakt was, de participant de opdracht weer vanaf het begin zou moeten uitvoeren. Daarmee liep de frustratie alleen maar verder op. Vervolgens wandelde echter een acteur binnen die de computer ‘maakte’. Met slechts een druk op de knop was de computer weer helemaal in orde en was de participant weer aan het einde van de opdracht beland, het punt waarop de computer in eerste instantie kapot ging. De meeste participanten waren buitengewoon dankbaar richting de acteur/monteur. Deze dankbaarheidsniveaus werden vervolgens nog drie weken lang gemeten. En wat bleek? Hoe dankbaarder in het begin, hoe langer de dankbaarheid bleef doorsudderen in de weken erna.
Hoe dankbaarder in het begin, hoe langer de dankbaarheid bleef doorsudderen in de weken erna.
Dankbaarheid zorgt voor zelfbeheersing
Aan het einde van de 3 weken kregen de participanten een geldbedrag aangeboden die ze direct konden accepteren of waarop ze konden wachten, waardoor het bedrag nog hoger zou worden. De mensen met de hoogste dankbaarheidsniveaus uit het experiment met de crashende computer waren ook bereid langer te wachten. ‘Dankbaarheid’, zo concludeert DeSteno, ‘verhoogt iemands vermogen om te wachten. Als je dankbaarheid in je leven zou kunnen cultiveren dan werkt dit als een soort buffer van zelfbeheersing.’
Het zijn de kleine dingen die het hem doen
Daarbij is het overigens wel belangrijk, zo meent DeSteno, om juist te focussen op de kleinere dingen waar je dankbaar voor bent. Iemand die je laat voorgaan in een winkel, iemand die een kopje koffie voor je haalt op het werk, enzovoorts. Reageer dus als iemand je een gunst verleent. Zeg sowieso vaker ‘dank je wel’, adviseert DeSteno. Juist ook in werksituaties waar het gebrek aan een regelmatig ‘dank je wel’ voor gedaan werk geldt als een grote irritatie. Dankbaarheid tonen is namelijk ook goed voor de gezondheid, zo concludeerde de University of California, Berkeley al eerder. Het werkt tegen stress, je wordt er gelukkiger van en kennelijk dus ook meer geduldig.
Dankbaarheid werkt tegen stress, je wordt er gelukkiger van en kennelijk dus ook meer geduldig.
Beter weten wat we willen
Het ergerlijke van het wachtproces zelf zou mensen ook geduldiger maken, zo concludeerde Ayelet Fischbach, hoogleraar behavioral science and marketing van The University of Chicago Booth School of Business. Uit een serie onderzoeken die zij uitvoerde in de VS, China en Hongkong bleken mensen telkens meer geneigd te zijn om langer te wachten op een beloning, – geld, iPods, dozen chocola – als ze toch al aan het wachten waren. Door het wachten zelf worden we namelijk meer bewust van wat het is dat we precies willen hebben en zien we daarom meer de waarde in van het wachten zelf. Niet voor niets gebruiken bedrijven deze truc. Apple kondigt graag met veel bombarie een product aan, waar vervolgens nog maanden op gewacht moet worden. Dat doen ze om de begeerte te voeden.
Apple kondigt graag met veel bombarie een product aan, waar vervolgens nog maanden op gewacht moet worden. Dat doen ze om de begeerte te voeden.
Marshmallowklassieker
Het klassieke onderzoek waarbij uitstel tot meer beloning leidt, is het zogeheten Stanford marshmallow-experiment. Uitgevoerd eind jaren 60 door de psycholoog Walter Mischel, toen hoogleraar psychologie aan Stanford. Een kind krijgt een marshmallow aangeboden. Als het wacht met deze op te eten, krijgt hij of zij er nog een. De onderzoeker vertrekt en laat het kind zo’n 15 minuten alleen. De een likt aan de marshmallow of plukt er stukjes af, de ander trommelt om zichzelf af te leiden van de drang om de marshmallow op te eten. De kinderen die zich beheersen en de marshmallow tijdens de wachttijd helemaal niet aanraken, bleken later in hun leven succesvoller. Zowel in hun werk, hun gezondheid, in hun algehele levensgeluk en in het bijzonder in het op peil houden van hun gewicht. Ze waren al jong in staat gebleken de drang tot onmiddellijke bevrediging te onderdrukken. Zo blijkt geduld op zichzelf dus ook al iets om dankbaar voor te zijn…
