Buffett is eigenaar van onder meer verzekeraar Geico, batterijen fabrikant Duracell, en fast food-keten Dairy Queen en heeft forse belangen in Coca Cola, Apple, American Express en Delta Airlines. Met de verzamelwoede van Buffett en zijn 92-jarige compagnon Charles Munger komt een grote verantwoordelijkheid: waar reken je het bestuur van de participaties op af.
Cultuur
In de meest recente annual letter van Buffett fileert de superbelegger managementmethodes die sturen op kwartaal targets. Volgens hem werkt het contraproductief in de cultuur die ze willen neerzetten: “De wens om doelen te halen om ‘Wall Street’ te vriend te houden, heeft in de loop der jaren vaak geleid tot slecht gedrag. Vaak begint het met een kleine boekhoudkundige truc om aan de verwachtingen van analisten te voldoen, maar ondanks goede bedoelingen blijft het hier vaak niet bij. Bovendien: als het ok is dat de baas een beetje smokkelt met de waarheid, vrijwaart dat het hele bedrijf voor soortgelijk gedrag.”
Om die reden heeft Buffetts investeringsvehikel Berkshire Hathaway – met de meest authentieke website van tout corporate Amerika – geen vastgesteld financieel doel waar alle bedrijven naar toe dienen te werken. “Natuurlijk volg ik de financiële cijfers van onze dochterondernemingen op de voet, maar bij Berkshire is ons doel niet om analisten of markt commentators van informatie te voorzien, maar boven alles onze aandeelhouders. Die krijgen de cijfers uiteindelijk te zien.”
Kraft Heinz
Opvallend van deze uitspraken is dat Berkshire-onderdeel Kraft Heinz afgelopen week is gedagvaard door de Amerikaanse beurswaakhond SEC wegens mogelijke boekhoudfraude. Hoewel het volgens het bestuur van de voedselgigant – die het afgelopen jaar nog een mislukt bod op Unilever deed – om relatief kleine problemen zou gaan, verloor het aandeel op de beurs een kwart van de waarde. Voor Buffett en zijn consorten verdween hiermee 4 miljard dollar aan vermogen.
Waar de Kraft Heinz-top de brief van Buffett nog eens ter harte moet nemen, zal de ondernemer niet minder slapen door het verlies: hij heeft 100 miljard dollar in de oorlogskas voor bedrijfsovernames, maar helaas: “De prijzen zijn torenhoog voor bedrijven die beschikken over goede toekomstverwachtingen.”
Lees hieronder de passage uit de brief van Warren Buffett.
For 54 years our managerial decisions at Berkshire have been made from the viewpoint of the shareholders who are staying, not those who are leaving. Consequently, Charlie and I have never focused on current-quarter results.
Berkshire, in fact, may be the only company in the Fortune 500 that does not prepare monthly earnings reports or balance sheets. I, of course, regularly view the monthly financial reports of most subsidiaries. But Charlie and I learn of Berkshire’s overall earnings and financial position only on a quarterly basis.
Furthermore, Berkshire has no company-wide budget (though many of our subsidiaries find one useful). Our lack of such an instrument means that the parent company has never had a quarterly “number” to hit. Shunning the use of this bogey sends an important message to our many managers, reinforcing the culture we prize.
Over the years, Charlie and I have seen all sorts of bad corporate behavior, both accounting and operational, induced by the desire of management to meet Wall Street expectations. What starts as an “innocent” fudge in order to not disappoint “the Street” – say, trade-loading at quarter-end, turning a blind eye to rising insurance losses, or drawing
down a “cookie-jar” reserve – can become the first step toward full-fledged fraud. Playing with the numbers “just this once” may well be the CEO’s intent; it’s seldom the end result. And if it’s okay for the boss to cheat a little, it’s easy for subordinates to rationalize similar behavior. At Berkshire, our audience is neither analysts nor commentators: Charlie and I are working for our shareholder-partners. The numbers that flow up to us will be the ones we send on to you.
