De Israëlische businessgoeroe, was een dwars denker, maar altijd optimistisch. TOCICO, het Theory of Constraints-instituut dat zijn gedachtengoed levend wil houden, wil de beurzen toekennen aan onderzoekers die op eenzelfde manier in het leven staan, zo heeft het bekend gemaakt daags na Goldratts overlijden. De beurswinnaars zullen onder meer worden uitgenodigd hun onderzoek te presenteren op het jaarlijkse TOC-congres, waar volgers van over de hele wereld bijeen komen om de nieuwe inzichten in de theorie met elkaar te delen.
Wie
Eliyahu Goldratt, meestal kortweg Eli genoemd en van huis uit natuurkundige, brak in 1984 meteen door met zijn debuut Het doel, dat uitgroeide tot een ware managementbestseller en tot op de dag van vandaag zo’n vijf miljoen keer over de wereldwijde toonbanken ging en in 35 talen werd vertaald. En dat voor een boek dat aanvankelijk slecht werd ontvangen, zowel door de uitgevers aan wie hij het aanbood, als door de collega’s van het bedrijf waar hij toen werkte, Creative Output. Kenmerkend voor zijn schrijfstijl is een soort thrillerachtige stijl, waarin bijvoorbeeld Alex Rogo de hoofdrol speelt. Hij werd door Fortune een ‘industriegoeroe’ genoemd, en door BusinessWeek ‘een genie’. Behalve zijn werk in managementonderzoek en in onderwijs, was hij ook de houder van diverse patenten, variërend van medische apparaten tot waterirrigatiesystemen en temperatuursensors.
Bekend van
De naam Goldratt zal voor altijd aan twee dingen verbonden blijven: het boek The Goal (Het Doel) en de Theory of Constraints (TOC), en alle daarmee samenhangende begrippen: de Optimized Production Technology, the Thinking Processes, de Drum-Buffer-Rope en het Critical Chain Project Management (CCPM). De theorie, die hij uitwerkte in nog eens negen boeken, wordt tegenwoordig in zeer veel organisaties toegepast, niet alleen in het bedrijfsleven, maar ook in het onderwijs en de gezondheidszorg en de overheid. Er is ook een richting die zich richt op individuele ontwikkeling en persoonlijke groei: TOC for the individual. Met zijn dochter Efrat werkte hij een paar jaar geleden nog aan een andere bestseller: The Choice.
Theorie
De Theory of Constraints komt er kortweg op neer dat in elke organisatie de beperkingen de maat der dingen bepalen. Het bereiken van de doelen wordt altijd maar in de weg gezeten door een beperkt aantal beperkingen. Wie die beperkingen te lijf gaat, maakt vanzelf ruimte voor groei. Goldratt zegt ook wel dat een uur gewonnen op de bottleneck een uur gewonnen is voor het totale proces. Een uur gewonnen op een niet-bottleneck is een verloren inspanning. Er zijn volgens Goldratt vijf focusstappen om een voortdurende verbetering rond de bottlenecks te bereiken. Dit staat in TOC-literatuur bekend als het Process of Ongoing Improvement (POOGI). Helaas voor hem zal hij één beperking nooit meer weten te oplossen: de eindigheid van het leven.
Quote
“Ik lach en begin te tellen. Eén: mensen zijn goed. Twee: elk conflict kan uit de weg worden geruimd. Drie: elke situatie, hoe ingewikkeld die er misschien ook uitziet, is in wezen eenvoudig. Vier: elke situatie kan aanzienlijk worden verbeterd; de bomen groeien wel tot in de hemel. Vijf: iedereen kan ten volle leven. Zes: er bestaat altijd een win-winoplossing.”
