Waar Steve Jobs jaren voor nodig had, deed Hugo Leijtens in een paar maanden. Hij ontwikkelde met de nPad een heuse tablet-pc. 'Dat kan alleen in China'.
Sinds 2008 runt de pas 30-jarige Nederlander er een eigen technologisch ontwikkelbureau. Nexocial richt zich op de ontwikkeling van zowel software als hardwareproducten, waarbij de nadruk wordt gelegd op social media. “Nagenoeg alle hardware komt tegenwoordig uit China. Grote spelers als Dell en Apple laten hier hun producten maken. Dichter bij de bron kom je niet. Om die reden zijn wij met Nexocial in staat geweest om in zo’n korte tijd een eigen tablet-pc op de markt te brengen.”
Waar Apple zich richt op de consumentenmarkt, hoopt de Nederlander met zijn zogenoemde nPad vooral het bedrijfsleven te verleiden. Het apparaat kost 849 euro, heeft een camera en is in tegenstelling tot de iPad dus geschikt voor videoconferencing. Nog een belangrijk verschil met het product van Jobs: het besturingssysteem heet Windows 7.
En dat is niet geheel toevallig. Door de aderen van Leijtens stroomt Microsoft-bloed. Na een studie Informatica werkte hij er jarenlang als System Engineer, voordat hij zich twee jaar geleden in het land van de rijzende zon vestigde. “In 2008 ben ik samen met een groep ondernemers en investeerders mee geweest op een zakenreis in China. Shanghai vond ik helemaal niks. Te druk, niet leuk en alles draait er om geld. Ik ben juist van de technologie. Chengdu was wat dat betreft een verademing. Silicon Valley in Chinese stijl. Zelf noem ik deze plek het Brabant van China. Een voor Chinese begrippen klein stadje met dat laidback gevoel en een ons-kent-ons-mentaliteit.”
Nou ja, klein? De stad in centraal China telt evengoed nog een slordige 11,2 miljoen inwoners, los van nog een paar miljoen niet-geregistreerden. Chengdu geldt in ieder geval als belangrijkste high tech zone van China en is om die reden een geliefde vestigingsplek voor westerse bedrijven. Naar schatting huizen er ongeveer 10.000 expats, onder wie een groepje van twintig tot dertig Nederlanders.
Chinese taal
Om optimaal aan zijn ondernemersavontuur te beginnen volgde Leijtens een korte, maar intensieve cursus Chinees in hoofdstad Beijing. In plaats van een fraaie hotelkamer, koos hij voor een verblijf in een gastgezin. Die strategie wierp snel zijn vruchten af. Al na twee maanden achtte de Nederlander zich rijp genoeg om in China aan de slag te gaan. “In Europa wordt nog wel eens moeilijk gedaan over een bedrijf starten in dit land. Mijn ervaring is juist dat het zo ingewikkeld allemaal niet is. Tijdens de zakenreis naar China heb ik veel contacten opgedaan. Eenmaal weer terug in Chengdu was het een kwestie van al die mensen opnieuw bezoeken en de juiste vragen stellen. Ik wil hier beginnen, wat moet ik doen? Ik ben rondgeleid, kreeg een stapeltje formulieren en kon aan het werk. Daar was niets moeilijks aan.”
Leijtens bleek zelfs meer dan welkom. De lokale autoriteiten van de Chinese stad begroeten buitenlandse zakenlui en ondernemers met alle egards. Ieder jaar melden zich hier 200.000 pas afgestudeerde software engineers op de arbeidsmarkt. Allemaal op zoek naar een baan. Een bedrijf als Nexocial, dat inmiddels zestien Chinese ontwikkelaars op de loonlijst heeft staan, wordt om die reden geen strobreed in de weg gelegd. Over het niveau van zijn medewerkers is Leijtens ‘uitermate goed te spreken’. “Ik heb van tevoren allerlei indianenverhalen op me af horen komen over de slechte loyaliteit van Chinezen. Dat is me alles meegevallen. Misschien heb ik gewoon geluk gehad.”
Het nieuwe werken
De Nederlander introduceerde in zijn bedrijf ook het nieuwe werken. Iets waar de op discipline en regelmaat gedrilde Chinees wel even aan moest wennen. Zeker toen Leijtens een Xbox naast de vergaderruimte neerzette. “Het is een combinatie van cultuur, kantoor en technologie. Zo is er op kantoor bijvoorbeeld maar plek voor 70 procent van de medewerkers. Dat heb ik express gedaan, zodat mensen worden verplicht om ook thuis te werken. Iets wat je verder in China ook nog nauwelijks ziet is de open werkplek. Mensen zijn gewend om in aparte kantoortjes te zitten. Het was even wennen voor ze, maar ze zien er nu ook wel de voordelen van. Sollicitanten kijken meestal raar op als ze hier een Xbox zien staan. Gamen is prima, als je maar wel zorgt dat het werk gedaan wordt. Dat besef dringt nu langzaam door. Ongeveer de helft van de medewerkers heeft dit nieuwe werken zelf opgepakt, de andere helft moeten we daarin nog begeleiden. Een enkele keer nog blijven mensen slapen op kantoor. Ik heb dat liever niet, maar dat is hier nu eenmaal normaal. Een deadline overschrijden is voor Chinezen simpelweg geen optie. Dat geeft wel aan hoe dedicated ze zijn.”
Van Chengdu naar Rijswijk
De marketing- en salesafdeling van Nexocial huist in Rijswijk. Hier zitten ook de investeerders van Leijtens. Het bedrijf richt de pijlen vooralsnog op Nederland en China, maar langzaam maar zeker komen daar ook andere markten bij waaronder de Verenigde Staten. “De nPad ligt sinds eind juni in de winkels. Daarnaast hebben we Revolution ontwikkeld, een Enterprise 2.0-platform dat kan worden geïnstalleerd bovenop Sharepoint. Noem het een soort sociaal netwerk voor grote bedrijven. Versie 1 is op de markt en inmiddels door een aantal grote instellingen als banken en verzekeraars geadopteerd. Het werkt in ieder geval allemaal op Microsoft-technologie.”
Zaken doen in dit deel van de wereld vergt volgens Leijtens naast een portie durf vooral een dosis gezond verstand en een beetje talenkennis. “De taal kennen helpt enorm. Wij communiceren op kantoor bijna alleen nog maar in het Chinees. Verder heb ik een zakelijke rechterhand die me helpt bij moeilijkheden die zich kunnen voordoen. Het is een Chinese die aan Oxford heeft gestudeerd en alles voor me regelt als er problemen zijn met overheden en regelgeving. Zorg dat je zo iemand naast je hebt staan. Iemand die niet alleen kan vertalen, maar ook de business begrijpt. Daarnaast is loyaliteit belangrijk. Je wilt niet dat mensen bij je weglopen. Dat is me gelukt door op kantoor het nieuwe werken te introduceren. Chinezen zijn niet dom, zeker ICT’ers niet die stuk voor stuk goed zijn opgeleid. Behandel ze met respect en je krijgt er enorm veel voor terug.”
