Met het boek ‘De zeven ondeugden van vrouwelijke managers’ geeft Ellen Söentken eindelijk ook aan mannen het geheim van succesvolle vrouwen prijs. Nu kan dus iedereen de trukendoos van de hoer, de kwezel, de heks of de maagd in volle omvang bewonderen.
De criticasters staan al klaar: het zoveelste verhaal over vrouwelijk leiderschap…
“Zeker, er is al veel gezegd over vrouwelijk leiderschap. Maar dat is eigenlijk altijd een mal. Als je er vrouwen induwt, komen er mannen uit. Dat vind ik niks.”
Want? Mannen deugen niet?
“Mannen zijn heerlijk! Dat staat buiten kijf. Ik vind alleen niet dat je je als een kerel moet gaan gedragen wanneer je als vrouw geboren bent. Want mannen en vrouwen zijn wezenlijk anders. Ik vergelijk mannen altijd met benzine- en vrouwen met dieselmotoren.”
Wij rijden harder. En beter.
“Gassen, snel, scoren. Vrouwen zijn meer diesels. Die hebben meer tijd nodig om op gang te komen. Je moet dan ook geen benzine in een dieselmotor stoppen. Dat werkt niet.”
Wat werkt wel? Het toepassen van de zeven ondeugden, neem ik aan? Bemoederen, verleiden, manipuleren, ophelderen, toneelspelen, intuïtief waarnemen en zingeven.
“Je leert snel, haha. Ik zal een voorbeeld geven: kantoorpolitiek. Daar hebben veel vrouwen een behoorlijke allergie voor. Ze denken: als je maar hard werkt, dan kom je er wel. Mis! Een cursiste van me mailde: ‘Ellen, ik ben na je cursus een heel strenge bril gaan kopen en er werd meteen op gereageerd. Walgelijk hè? Heb ik me al die jaren helemaal rot gewerkt, trainingen gedaan en wat werkt uiteindelijk: een nieuwe bril’.”
Waarom werkte die bril dan?
“Die paste bij wie zij wilde zijn. Blijkbaar. Vrouwen lopen op het werk in moedermode. Zacht. Pastelkleurig. Leuk, maar niet opvallend. Meegaand. Maar dat is camouflage. Daarmee cijfer je jezelf weg. Wie bewijs je daar nou een dienst mee? Ik leer mijn cursisten ook de niet mooie kanten in zichzelf te ontwikkelen. Die kanten heeft iedereen. Het zit er van nature in dat je ook trekjes van een hoer hebt. Of een kwezel. Die moet je kennen, zodat je ze kunt inzetten.”
Ik begrijp nog niet waarom mannen anders zijn. Mannen kunnen ook toneel spelen…
“Als een man in de spiegel kijkt, denkt hij: zo, twee push-ups en ik ben klaar voor een date met Cindy Crawford, of wie er ook hot is op dit moment. Als een vrouw in de spiegel kijkt, denkt ze: dit is fout, dat is fout, hier ben ik niet tevreden mee, was ik maar zo… Voor mij is het veel makkelijker om een vrouw iets aan te reiken in een training. Als ik een vrouw iets aanreik waarmee ze wat kan, is ze blij. Dat is gewin. Als een man hoort dat er ergens gewin in zit, dan raakt ie over de kook. Want hij heeft heel zijn leven iets anders gehoord. Kijk, de duivels, die weten het wel van zichzelf dat ze zo zijn. De JR-rol uit Dallas. Maar de judassen… Die geef ik echt een keiharde klap op hun bek als ik ze vertel dat ze een judas zijn…”
Maar die klap zou je wel uitdelen?
“Ik zoek nog naar een vorm. Van een vrouw kun je zeggen dat ze een kwezel is, bij de mannelijke variant, judas, ligt het anders. Het mooie is: omdat ik alleen cursussen aan vrouwen geef, worden die mannen n-g nieuwsgieriger. Ze buitensluiten, daar kunnen ze slecht tegen, haha!”
Is dat ook de reden dat niemand er makkelijk achterkomt wie Ellen Söentken is, de vrouw achter ‘De zeven ondeugden van vrouwelijke managers’? Je maakt ons gewoon nieuwsgierig!
“Wie die vrouw is, is niet relevant. Het gaat om het concept.”
Het is zeker typisch iets voor mannen om de namen en rugnummers (verliefd, verloofd, getrouwd, gescheiden, leeftijd, auto en pincode) wel van je te willen weten?
“Precies! Stel: er zit een aantal vrouwen bij elkaar. En dan komt er een andere vriendin, die net een werelddeal heeft gesloten, in haar fris gewassen sportauto aanrijden, ze stapt uit, gooit haar haar los en ze gaat bij haar vriendinnen zitten. Wat denk je dat die denken?”
Top!
“Kutwijf! Ze zeggen het niet, maar ze denken: kutwijf. Juist dan, als je succesvol bent, moet je even wegkruipen. Jezelf wegcijferen. Dát werkt wel.”
Willen mannen vrouwen niet altijd het liefst als hoer zien?
“Want kwezels zien ze al genoeg, hahaha. In een mannengroep is dat wel gewenst gedrag van een vrouw. Maar ik voldoe er zeker niet altijd aan. Als je een volwassen speler in het spel bent en je bent de enige vrouw, dan is het een handige zet. Maar als je doorglijdt, word je minder serieus genomen. Dan is de rol van maagd weer een handige. Als ik niet weet hoe het publiek zal reageren, ga ik zelf als heks. Dan weet ik zeker dat ik de boel onder controle heb.”
Gaan als… Wat bén je?
“Ik groei mee. Ik word steeds meer mezelf…”
Gaap…
“Oké, ik zit tussen de hoer en de maagd in. Het probleem voor anderen is, dat het minder goed plaatsbaar is. Dus ik maak meestal een keuze. Of de hoer, lekker zichtbaar en communicatief, of de maagd.”
Ligt het aan mij dat bij ‘topvrouw’ en ‘hoerig’ het onderbewuste steeds de naam Neelie Kroes doorgeeft?
“Grappig. Laatst zei een aantal mensen tegen mij dat ik op Neelie Kroes lijk.”
Jij hebt niet van die enge rode nagels.
“Ze is krachtig. Ik weet niet of ze hoerig is. Sylvia T-th die tegen Adriaan van Dis een opmerking maakt over een kanten bh’tje, dát is hoerig. Met een tikje heks, want er zat ook leedvermaak in. Die man was namelijk eventjes de weg kwijt. Sylvia T-th is net als ik een ondernemer. Ik heb een zwak voor haar. Voor Neelie Kroes ook wel, trouwens.”
Zijn dat voor mannen leuke vrouwen?
“Voor mannen met lef, die zeker van zichzelf zijn, zijn dat juist heerlijke vrouwen! Mensen die zich volledig kunnen neerzetten. Hun schoonheid én lelijkheid… Dat is toch een verademing? Wie zich daarbij niet op zijn gemak voelt, is gewoon niet tevreden met zichzelf. Met de keuzes die hij of zij voor zich heeft laten maken. Die zitten in het moeras van nijd en afgunst. Ze waren te schijterig om het zelf te doen en gunnen het vervolgens een ander niet.”
Dan heb ik daar ook last van, want ik zie niks vrouwelijks aan Neelie Kroes.
“Tja, dat is wel een beetje het nadeel van die generatie, dat geef ik toe. Er zijn heel weinig vrouwen uit die generatie aan de top. Dus ze gingen hun vrouwelijkheid camoufleren om te overleven. Ik heb Neelie Kroes meer dan tien jaar geleden gesproken en toen ontdekte ik ook de zachte kant. Het ging over haar scheiding en dingen in het leven die anders gingen dan verwacht. Als vrouwen aan de top zich ook als vrouwen durven gedragen, kunnen we met elkaar lachen.”
Wie zijn eigenlijk de rolmodellen van dit moment?
“Tja, dan word ik een hele tijd stil.”
Eindelijk!
“Vlees noch vis, eerlijk gezegd. Dan kom je bij de Femkes Halsema. De Lousewiesen van der Laan.”
Dat zijn toch geen rolmodellen?
“Ja, veel voorbeelden van hoe het niet moet. Eh… Máxima?”
Je kent ze dus niet. Ben je er zelf één?
“Poeh… Ik heb heel lang in de ontkenning gezeten. Mijn workshops waren uitverkocht, maar ik scoorde geen 9 als waardering. Ik was nog niet goed genoeg. Ik ging er niet hard genoeg op en dat is wat vrouwen wel willen. Je moet vrouwen gewoon pijn doen. Toen ontkende ik dat nog. Er waren zelfs momenten dat ik mijn spullen wilde weggooien…”
Net als vroeger op school.
“Ja! Dat idee heb ik toen ook wel eens gehad. Dan had ik vijftig, zestig kinderen die naar mijn verhalen luisterden. Dan zei ik iets verkeerds en wilde er niemand meer met me spelen. Toen wist ik het nog niet, maar populariteit is aan slijtage onderhevig. Op het moment dat je populair bent, gaan ze weer trappen. Met de kwezels en de judassen erachteraan.”
Je deelt vast iedereen in.
“Het gros van de mannen denkt dat ze God zijn. Jij niet. Jij hebt wat van de duivel in je. Je ziet mensen, snapt hun drijfveren. Je hebt ook iets van een verlosser. Dat maakt het weer vrolijker. De duivel, daar komen ze pas naar toe als er echt shit is. Eerder durven ze niet. Ik krijg de hoogste waardering van duivels. En heksen dus.”
Wat voor type manager gaat het het meest voor de wind?
“De judas. Met vlag en wimpel! Mannen die lekker anoniem onder de radar doorvliegen. En bij vrouwen dus de kwezel.”
Gatver!
“Ja jongen, het is niet anders. Dat is in grote organisaties én de samenleving de geëigende weg. Kruip weg en word in godsnaam niet wakker. Ik heb er een allergie voor, eerlijk gezegd.”
Laten we in godsnaam gaan drinken!
“Rood!”
