"Vergeleken met twintig jaar geleden is coachen steeds moeilijker geworden", meent Robin van Galen, bondscoach van de dameswaterpoloploeg. "Je moet steeds meer maatwerk leveren, ook in de teamsport is de benadering individueler geworden."
Coachen is moeilijker geworden ten opzichte van twintig jaar geleden, vindt Van Galen. "Je moet veel meer maatwerk leveren, ook in de teamsport is de benadering individueler geworden". Daarom werkt hij ook met de indeling in Action Types van peter Murphy (een vertaling van de Myers-Briggs Type Indicator voor de sportwereld).
"De verschillen tussen speelsters, tussen mensen eigenlijk, worden daarmee duidelijk." In het model worden onder meer kleuren aan tempramenten gekoppeld. "Ik ben een groene, maar we hebben ook twee paarsen in de ploeg. Dat zijn de wereldverbeteraars, vaak een beetje dromerig. Een van onze beste speelsters is een paarse."
Dat kan lastig zijn tijdens de time-out: twee momenten in de wedstrijd waarin de coach 45 seconden heeft om een andere tactiek te bespreken. "Ik zag een keer dat het bij haar het ene oor inging en het andere uit. Ze deed niet wat ik gezegd had. Ik heb haar naderhand verrot gescholden. Nu ik weet dat ze een paarse is, zeg ik tegen haar twee keer wat de bedoeling is."
Heel goede maar wispelturige spelers kunnen de wedstijd voor je winnen. "In elke ploeg heb je er een of twee. Je moet niet weglopen voor dat soort spelers. Ik vind het extra fascinerend om die aan de praat te krijgen. Supertalenten verdienen een eigen aanpak, maar niet ten koste van het team. Ik had een heel goede speelster, die wilde niet doorzwemmen naar het bepaalde posities in het veld. Ook niet op momenten dat het er echt om ging. Omdat ze zich daar te goed voor voelde. Na twee en een half jaar hebben we toch afscheid genomen."
Bron: intermediair
