Een bankdirecteur zou goed met geld om moeten kunnen gaan. Toch kan iemand die werkzaam is in de financiele wereld zich met succes beroepen op gebrek aan expertise, als hij grof geld verliest op de beurs. Dit blijkt uit een gepubliceerd anoniem vonnis waarover het Financieele Dagblad bericht.
Het conflict dat begin dit jaar door de klachtencommissie is beoordeeld, gaat tussen de ’algemeen directeur’ van de ’Haagse vestiging van een effectenbank’ en zijn beleggingsadviseur bij een concurrent, naar verluidt Van Lanschot.
De bankdirecteur had een paar jaar in Hongkong gewerkt en komt in de loop van 1999 terug. Hij koopt met eigen geld voor 1,4 miljoen euro een huis in Wassenaar. Vervolgens leent hij hetzelfde bedrag met het huis als onderpand. Hiermee gaat hij beleggen.
Drie jaar later is er minder dan vijf ton over. Vooral omdat zijn bank hem geadviseerd zou hebben om in TMT-fondsen te beleggen, de destijds enorm populaire telecom-, media- en technologieaandelen.
Geen verstand
Achteraf zegt de man dat hij de miljoenenlening gezien zijn financiële situatie nooit had mogen krijgen en dat zijn beleggingsportefeuille te eenzijdig samengesteld is. Verstand van beleggen heeft hij niet. Hij zegt in alle door hem vervulde functies ’nimmer’ betrokken geweest te zijn bij effectendienstverlening.
De aangeklaagde bank toont zich verrast over de claim van de ervaren bankier. Hij werkt immers allang in de financiële wereld. De klachtencommissie gaat hier slechts deels in mee. Doorslag geeft dat de bank ’nalatig’ is geweest door de bankdirecteur niet te waarschuwen voor zijn riskante gedrag. Van Lanschot draait op voor 40% van de schade.
Het vonnis bevat voor de praktijk een belangrijke les. Altijd schriftelijk waarschuwen als een klant te risicovol belegt. Kennis en ervaring lijkt de klachtencommissie nauwelijks mee te wegen.
