Wat hebben KPN, V&D, Dixons en Cap Gemini met elkaar gemeen? Allemaal kregen ze te maken met Albert Balvers die een topfunctie binnen het bedrijf vervulde. Op zich geen bijzonderheid, zij het niet dat Balvers een rijk gevuld strafblad had en niemand ernaar vroeg.
Halverwege de jaren 80 begint Balvers voor zichzelf en verkrijgt een startkapitaal op basis van valse contracten. Uiteindelijk slaat hij op de vlucht met zijn toenmalige vriendin en zwerft drie weken lang van hotel naar hotel, een spoor van openstaande rekeningen achterlatend. Het levert hem een gevangenisstraf van 1,5 jaar op, maar eenmaal weer buiten blijkt Balvers weinig geleerd te hebben van zijn fouten. Een greep in de kas als penningmeester bij de peuterspeelzaal van zijn kinderen levert hem acht jaar later een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden op, een straf die lager uitviel omdat hij het verduisterde geld terugbetaalt.
High potential
Hij besluit Nederland te verlaten en zich in Duitsland te vestigen. Een Frans bedrijf vraagt niet naar de gaten in zijn cv en Balvers maakt fors carrière. Dat valt ook op in zijn thuisland, door Cap Gemini wordt hij uiteindelijk 1998 binnengehaald als een groot talent. Over zijn justitiële verleden wordt met geen woord gerept.
Cap Gemini is niet het enige bedrijf dat niet vraagt naar het CV van Balvers. ‘Eenmaal binnen in het old boys network, kon ik makkelijk doorschuiven naar andere bedrijven.’ De posities die hij daar vervult zijn niet de minste: managing director bij Dixons, CFO bij V&D, directeur over het vaste net bij KPN. Zijn benoeming bij laatstgenoemd bedrijf wordt bejubeld met woorden als ‘high potential’ en ‘veranderaar’. Het levert hem een plek direct onder de raad van bestuur op. ‘Bij KPN moest ik een formulier invullen met de vraag of ik de afgelopen zeven jaar met justitie in aanraking was geweest. Dat was niet zo, dus kon ik naar eerlijkheid nee invullen.’
Zijn carrière wordt beëindigd door een anonieme brief op het bureau van Ad Scheepbouwer, toenmalig CEO van KPN. ‘Ik werd op het matje geroepen, mijn besluiten bij KPN werden nagetrokken en toen ze niets konden vinden, bood Scheepbouwer aan dat ik demotie zou maken naar een lagere functie. Daar heb ik voor bedankt: hoe moest ik dat tegenover mijn vrouw en kinderen verklaren, die ook niets wisten?’
Tuimelaartje
En dus vertrekt Balvers uit het bedrijfsleven, maar zijn luxueuze levensstijl houdt hij vol. Om die te kunnen bekostigen maakt hij vrienden en bekenden geld afhandig, tot hij wegens oplichting, verduistering en witwassen veroordeeld wordt tot anderhalf jaar cel. ‘Hij maakte hen ruim een miljoen euro afhandig, geld dat hij gebruikt heeft om zijn eigen financiële problemen op te lossen die het gevolg waren van zijn veel hoge uitgavenpatroon en het onderhouden van buitenechtelijke relaties’, schreef de rechtbank van Zutphen. ‘Ik ben een tuimelaartje, als je die omduwt komen ze ook vanzelf weer omhoog. Al veroorzaakte ik die val ook wel vaak zelf’, verklaart Balvers nu over die periode.
Inmiddels is de rollercoaster die zijn leven was bijna tot stilstand gekomen. Hoe het zo ver heeft kunnen komen, heeft Balvers nu gerecapituleerd in het boek Steil omhoog en Hard omlaag. ‘Nu mijn verhaal op straat ligt, kom ik niet meer aan de bak. Ik geef nog wel eens cursussen, maar in overleg met mijn huidige echtgenote ben ik nu huisman. Gelukkig kon ik altijd al heel goed strijken.’
Balvers geeft toe dat zijn verhaal eentje uit vervlogen tijden is: ‘Met Google zijn zulke dingen snel gevonden, dan gaan alle lichten wel op rood.’ Toch is hij niet te spreken over de sollicitatiecultuur in Nederland. ‘Mensen worden vertrouwd op hun blauwe ogen. Bedrijven zijn zeer lichtgelovig als het gaat om sollicitanten.’
Een andere les die Balvers uit zijn eigen gedrag zou willen trekken is het old boys network, waar je netwerk en ervaring een heel slecht deel van je verleden kan toedekken. ‘Je komt constant dezelfde gezichten tegen, mijn carrière is er het bewijs van dat dit soort netwerken behoorlijk incestueus zijn.’
‘Zou ik wat tegen mezelf mogen zeggen toen ik 25 jaar was, dan had ik mezelf eerst eens flink door elkaar geschud. Ik heb geen geduld, ik wil in alles het maximale uit mijn leven halen. Als ik naar de supermarkt fiets, moet het sneller dan gister. Spit ik de tuin om, dan moet dat sneller dan de buurman. Het is maniakaal hoe deze drang bij mij werkt, maar het is de aard van het beestje.’
Steil omhoog en Hard omlaag is verkrijgbaar via Managementboek.
