Een totaalverbod op handsfree bellen in de auto is niet te
handhaven, voorspellen experts. Ze onderschatten het effect
van sociale druk.
Dat handsfree bellen nauwelijks minder gevaarlijk is dan bellen in de auto met de telefoon in de hand, was al langer bekend. De Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) pakte onlangs nog eens uit met een stevig rapport. Het probleem zit ‘m in de afleiding. Of je je toestel nu vasthebt of niet, je aandacht is minder bij het verkeer. De mobiele beller remt 0,3 tot 0,7 procent later. Als er helemaal niet mobiel zou worden gebeld zou dat 600 verkeersslachtoffers per jaar schelen, aldus de SWOV.
Zit er een totaalverbod op bellen in de auto aan te komen? Voorlopig niet. Volgens het ministerie van Verkeer en Waterstaat is dat onhaalbaar omdat het niet is te handhaven. De SWOV heeft hetzelfde standpunt. Zelfs verkeersveiligheidsorganisatie 3VO is tegen een totaalverbod; ze ziet meer heil in technische oplossingen, zoals carkits die zichzelf uitschakelen als de auto wordt gestart. Of met sensoren uitgeruste auto’s die zelf afstand bewaren tot hun voorligger.
Dat wil niet zeggen dat de handsfree-beller nu overal vanaf is. Zowel SWOV als 3VO bepleit voorlichtingscampagnes. De gekozen tactiek lijkt op de manier waarop alcohol in het verkeer is aangepakt. Een verbod alleen, zo is in het verleden gebleken, is niet genoeg. Met jarenlange campagnes is de publieke opinie beïnvloed. Vroeger was dat Glaasje Op, Laat Je Rijden, nu is het de Bob. Wie nog wel met een slok op rijdt, wordt door zijn omgeving als asociaal gezien. Dat is effectiever dan wetten aannemen en blaasproeven doen.
De publiciteit rond het SWOV-rapport was een eerste stap. Iedereen kan het nu weten: bellen in de auto, met of zonder carkit, is gevaarlijk. Vanaf nu worden autobellers zwartgemaakt. Op een dag moet je op verjaardagsfeestjes uitleggen waarom je nog steeds een carkit hebt.
