In de afgelopen weken kwam in diverse mediaberichten de kennislacune van de Nederlander als het gaat om financiële zaken aan het licht. De crisis brengt daar verandering in.
TNS Nipo liet recent zien dat slechts één op de vijf consumenten weet dat provisie de gangbare beloningsvorm is voor schadeverzekeringen. Hypotheekklanten zijn wel op de hoogte van het bestaan van provisie, maar zeggen onvoldoende zicht te hebben op het werk dat de adviseur voor zijn beloning moet verrichten. Op dezelfde dag klonk via brancheorganisatie Adfiz, de stem van intermediair Nederland die riep dat “de consument onvoldoende in staat is invulling te geven aan zijn verantwoordelijkheid”.
Als aanbieder van verzekeringsproducten hebben wij ook gemeend te moeten inzoomen op de actuele stand van zaken en behoeften als het gaat om financiële educatie. We zijn immers als totale branche in het verleden geen uitblinker geweest op het gebied van begrijpelijke informatie. En na de eerste schrik over hoe weinig kennis Nederlanders gemiddeld hebben, wat keer op keer confronterend is, is er goed nieuws; de eerste tekenen van transparantere producten worden gezien én de crisis heeft Nederlanders gemotiveerder gemaakt om te leren.
Het is echter een misverstand dat financiële educatie de taak is van aanbieders alleen, omdat zij nu eenmaal de producten eenvoudiger moeten maken. Of dat het intermediair in Nederland dit gat volledig kan dichten met helder advies. Of dat de overheid er een paar miljard tegenaan moet gooien om na de komende kabinetsperiode te kunnen rapporteren dat het probleem met betrekking tot gebrekkige financiële kennis is opgelost.