Deze tekst las ik op een twitter-profiel en ik was er door geraakt. Schipper niet met jezelf. Je bent alles wat je hebt (Janis Joplin).
Wat heeft zij, Janis, bedoeld met deze tekst? Haar heeft het niet geholpen, dat motto dan, zo lijkt mij.
Janis Joplin overleed in 1970 op 27 jarige leeftijd aan een overdosis heroïne. Helaas voor haar was het onversneden, wat zij niet wist, het was geen zelf verkozen dood. Maar dan nog, ‘je bent alles wat je hebt’. Ik doe even niets en laat het op me inwerken.
Levensmotto
Ik proef de woorden nog eens: “je bent alles wat je hebt”. Waarom, als dat je levensmotto is waarom vlucht je dan in drank en drugs? Kon ik het haar nog maar vragen, we zouden vast een interessant gesprek hebben. De wereld van (soft) drugs heb ik intensief meegemaakt, nee niet als gebruiker, ik stond ook toen al graag langs de lijn. Kijken, gadeslaan, waarnemen en proberen invloed uit te oefenen. De jaren 60 kenmerkten zich door veel experimenten, en dat experimenteren heeft zich tot vandaag voorgezet, met nieuwe (party) drugs, niets nieuws dus.
Het is zo jammer, dat drugs overleven, het experimenteren met risico’s gaat door, maar de boodschap die door Janis werd achtergelaten leeft niet voort, althans dat lijkt zo.
Schipper niet met jezelf. Je bent alles wat je hebt (Janis Joplin). Wat maakt nu dat je met wat je bent, alles dus, experimenteert. Omdat je je teveel aantrekt wat anderen zeggen? Omdat je teveel wilt voldoen aan het beeld dat anderen van jou hebben? Of ben je bang voor het leven, bang voor de keuzes? Of, en dat kan natuurlijk ook, bang voor de keuzes die jij al had gemaakt en de gevolgen die dat heeft, geen weg terug. Of, nog erger, bang geworden door wat anderen jou hebben aangedaan.
Intrigerend dit motto.
Schipper niet met jezelf, dat betekent toch, wees blij met jezelf, hou van jezelf met al je goede en foute dingen die je in je hebt. Vlucht daar niet voor. Was het misschien niet haar motto, maar haar wens om zo te kunnen leven, te kunnen leven volgens dat motto? Rest nog de vraag waarom iemand het als motto heeft overgenomen. Ook geraakt door de eenvoud, door de eeuwigheid van het motto? Waarom raakt het mij, heb ik het wel begrepen?
