Wie zijn de oprichters?
De roergangers achter Ryanair waren oorspronkelijk wijlen Tony Ryan, tot dan toe eigenaar van de Ierse vliegtuigverkoper en -verhuurder Guinness Peat Aviation, en Liam Lonergan, de eigenaar van de Ierse touroperator Club Travel. Verder is ook Christy Ryan, geen familie van Tony, oprichter van de luchtvaartmaatschappij. Hij kwam uit het Ierse Waterford en het was zijn idee om vanuit deze regio een vliegdienst naar Londen op te zetten. Ryanair begon in 1985 met een Embraer-vliegtuig met 15 zitplaatsen, en moest de duopolie van British Airways en Aer Lingus in het Britse luchtruim doorbreken.
Hoewel de passagiersaantallen in de daaropvolgende jaren stegen, bleef de maatschappij verlies draaien. Het roer moest om. Daarvoor kwam Michael O’Leary, een vriend van Tony Ryan, in 1991 ten tonele. Sinds 1983 was hij boekhouder en belastingconsulent bij KPMG, waar Ryan een klant was.
O’Leary besloot Ryanair om te vormen tot een goedkope luchtvaartmaatschappij. Inspiratie deed hij daarvoor op bij Southwest Airlines, een luchtvaartmaatschappij die dit model al hanteerde. En inderdaad, het hielp: Ryanair werd een winstgevend bedrijf en bleef in de jaren daarna groeien.
Hoe veroverde het bedrijf de markt?
Het no frills-model, dat Ryanair hanteerde, is simpel en effectief: de consument betaalt lage prijzen voor de vlucht, maar voor alle denkbare extra services moet bijbetaald worden. Denk aan zaken als het inchecken van bagage, niet-online inchecken, creditcardtoeslag en eten en drinken tijdens de vlucht. Een kwart van de vluchten wordt zelfs gratis aangeboden, hoewel Ryanair in Nederland hiervoor op de vingers getikt is. Volgens de Reclame Code Commissie mag je een vlucht niet ‘voor niks’ aanbieden, als er toeslagen en belastingen bij inbegrepen zijn.
Verder verstaat Ryanair de kunst van het besparen. De vloot bestaat uit meer dan tweehonderdvijftig identieke vliegtuigen, wat de productie en het onderhoud goedkoper en eenvoudiger maakt. De vliegtuigen ontberen verder verstelbare rugleuningen, zodat er minder kans is op kapotte stoelen. Ook ontbreken de raamschermen en bergvakken. Het eenvoudige vliegtuiginterieur bespaart kostbare tijd aan schoonmaken, waardoor de toestellen tussenstops van slechts 25 minuten hoeven te maken en dus meer vluchten kunnen uitvoeren.
Er is ook een derde manier van geld vergaren: Ryanair geeft adverteerders de gelegenheid om reclame te tonen. Te beginnen op en binnen haar vliegtuigen. Doekjes op de hoofdsteunen worden vaak voorzien van reclame voor hotels en sites. De website van Ryanair, die 98 procent van de verkoop van vluchten oplevert, is ook omgebouwd tot een reclame- en retailparadijs. Skivakanties, auto’s huren, hotelkamers, reisverzekeringen en online gokken zijn een aantal extra diensten die worden aangeboden. Met 15 miljoen unieke bezoekers maandelijks levert reclame op de site veel geld op.
Hoe staat het er nu voor?
Florissant. Topman Michael O’Leary zag in 2006 dat zijn vloot een totaal van 35 miljoen passagiers vervoerde, ten opzichte van 27 miljoen in het jaar ervoor. Daarmee passeerde de maatschappij zowel British Airways als Lufthansa.
2011 is het jaar waarin Ryanair meer dan 400 miljoen euro winst gaat behalen, op een omzet van boven de 3 miljard euro. Het boekjaar eindigt in maart. Ryanair heeft 41 bases, de zogenaamde hubs. Die onderhouden routes binnen Europa en sinds 2006 ook tussen Europa en Marokko. In Nederland vliegt het op Eindhoven en Maastricht.
O’Leary gooit nog regelmatig de knuppel in het hoenderhok door met bizarre besparingsideeën te komen. Voorbeelden zijn het betaald gebruik van het toilet aan boord van vluchten, het afschaffen van de copiloot op kortere vluchten, de stewardess als copiloot laten functioneren, het invoeren van een belasting voor dikke mensen, en staanplaatsen. Het laatste is volgens O’Leary nog steeds een serieus idee: Het bedrijf wil in de toekomst in 250 toestellen 15 rijen stoelen vervangen door zogenaamde ‘staanstoelen’, waarbij passagiers met een gordel aan tegen een pilaar kunnen leunen.
Lees ook over het groot worden van:
