Op de voicemail klinkt het nog “met Tim de Kraker van BarDoggy”, het is een van de laatste restanten van de veelbelovende horeca-disruptor. 5 jaar lang werkte De Kraker dag en nacht aan zijn droom om met slimme aanbiedingen meer omzet te genereren voor horeca-uitbaters, en drankmerken te voorzien van data over hun klanten. “Dat het hoge woord eruit is, geeft mij veel rust.”
Fouten
“Het is gewoon falen, daar ben ik heel nuchter in,” zegt De Kraker. “Achteraf gezien, heb ik een aantal klassieke ondernemersfouten gemaakt. Zo ben ik een product gaan ontwikkelen zonder te valideren of de markt hier behoefte aan had. Dat is de reden dat 43 procent van alle startups faalt en BarDoggy is hier geen uitzondering op. Tegelijkertijd wilden we te snel opschalen waardoor je veel kosten maakt, zonder dat die zich terugbetalen. We geloofden enorm in onze visie en wilden misschien wel te graag groeien. We haalden nieuwe klanten door de voordeur binnen, maar ze liepen er door de achterdeur net zo hard uit.”
“Daarnaast hebben we in de afgelopen jaren veel funding opgehaald. Als je eenmaal geld hebt, geef je het ook gemakkelijk uit. Je wilt meters maken, dan gaat snelheid boven efficiëntie.”
Investeerders
BarDoggy haalde in het 5-jarig bestaan bij diverse angel investors meer dan 1 miljoen euro op om het businessmodel op orde te krijgen. “Ze hebben de situatie allemaal geaccepteerd en beseffen ook dat er een punt komt waarop je moet besluiten dat het genoeg is geweest. Toch voel ik mij tegen hen het meest schuldig, ze hebben mij het vertrouwen gegeven om met hun vermogen iets te veranderen en dat is niet gelukt.”
“Tegenover de angel investors voel ik wel minder schuldgevoel dan tegenover de 230 mensen die BarDoggy hebben gecrowdfund. Eerder haalde ik via crowdfunding 250 duizend euro op. Van de professionele investeerders weet ik dat ze het risico konden dragen, van deze groep kan ik dat niet inschatten. Daar houd ik een naar gevoel aan over. Van alle 75 reacties op het nieuws was er slechts één minder positief. Dat zoveel mensen je steunen bij zo’n moeilijk besluit is onbeschrijfelijk.”
De knoop
Ik staarde 3 uur naar mijn schem. Ik was emotioneel volledig uitgeput
De beslissing om te stoppen ging niet over één nacht ijs. “Wekenlang heb ik gezocht naar opties voor nieuwe verdienmodellen voor het bedrijf. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat die er niet meer waren. We hebben zoveel geprobeerd. Er zaten nieuwe mensen bij een grote investeerder, die vonden de kosten te hoog om de zoektocht verder te financieren. Daarna is de beslissing gevallen.”
“Ik heb eerst een mail gestuurd naar de zes grote investeerders en 3 dagen later naar alle crowdfunders. Die mail heb ik in een half uur getikt, waarna ik 3 uur naar mijn scherm staarde voordat ik op verzenden durfde te klikken. Ik had hoofdpijn en was emotioneel volledig uitgeput. Ik kon die dag niks meer doen.”
Kernwaardes
Hoe lang moet je een startup de kans geven om zichzelf te ontwikkelen voordat je besluit om de handdoek in de ring te gooien? “Die situatie is voor elke ondernemer verschillend. Het ligt eraan wat je als persoon voor kernwaarden hebt. Zou ik succes heel belangrijk hebben gevonden, dan was ik eerder gestopt en iets begonnen waar je op korte termijn meer succes mee zou kunnen behalen.”
Verandert er niets, dan komen er niet opeens euro’s uit de lucht vallen
“Zo zit ik niet in elkaar. Ik vind het vanuit mijn geloofsovertuiging belangrijk om betrouwbaar te zijn, om door te zetten en ik wil iemand zijn op wie je kunt bouwen. Misschien ben ik daarom wel te lang doorgegaan met het op de rit krijgen van het bedrijf. Wat ik aan andere ondernemers wil meegeven is: blijf dicht bij je doel.”
“Aan de andere kant is de vraag of je moet stoppen of doorgaan terug te redeneren naar gevoel en ratio. Je gevoel moet weten: kan ik het nog opbrengen om hier energie in te steken en zie ik nog aanknopingspunten voor een gezonde toekomst? Je ratio moet bedenken of het logisch is om door te gaan en of je zaken kunt veranderen. Als je immers niets verandert, komen er niet plotseling euro’s uit de lucht vallen.”
Gezin
Bijna moest ik mijn huis verkopen
Eén van de redenen om te stoppen was het gezin van De Kraker. “Wat veel mensen niet beseffen, is hoe zwaar het is voor de partner van een ondernemer. Zelf heb ik al 5 jaar geen nieuwe kleding gekocht en niet de middelen gehad om op zomervakantie te gaan. Voor mijn partner en de kinderen waren dit nog kleine offers, je leeft in een constante onzekerheid over de toekomst. Mijn vrouw heeft mij door alles gesteund, ze zei dat ik mocht doorgaan zolang er geen ‘te koop’-bord in de tuin zou komen. Dat werd een risico en is één van de redenen dat ik er nu een punt achter zet.”
Toekomst
“Ik wil mijn gezin nu de rust en stabiliteit geven die ze verdienen en ga op zoek naar een project of baan die meer zekerheid geeft. Mijn kracht ligt in het bedenken, creëren en in gang zetten van nieuwe innovatieve projecten. Dat kan dus enerzijds in de consultancy zijn of bij een bedrijf op kantoor. Als iemand denkt dat ik hem ergens bij kan helpen, dan hoor ik het graag.”
