Het was gisteren weer zo’n moment waarop Saab even dacht te kunnen ademen. In de nu al maanden voortdurendende reddingspogingen van Saab was er weer zo’n Mulleriaanse ondernemerszet. De productie ligt sinds april grotendeels plat, er is geen geld om leveranciers en lonen te betalen. Een van de vakbonden kan sinds vrijdag het faillissement aanvragen, er werd dinsdag over vergarderd.
Saab diende gisteren een aanvraag in van uitstel van betaling, de Zweedse variant van surseance. Zo zouden de loonuitbetalingen veilig gesteld worden en de leveranciers voor drie maanden van de poorten in Trolhätten weg worden gehouden. Muller zou dan de tijd hebben om de Chinese investeerders, die Saabs financiële reddingsboei in handen hebben, de noodzakelijke goedkeuring van de autoriteiten rond kunnen laten krijgen. De Zweedse rechtbank vindt het plan van Muller om Saab te reorganiseren te algemeen en ook blijft het volgens de rechter te vaag wanneer en of de Chinese geldschieters goedkeuring kunnen krijgen. Saab dient vrijdag een beroep in tegen de uitspraak van de rechter, liet Muller weten.
Wat kan hij doen?
Vorige week maakten we het volgende scenario:
Wat moet Victor Muller nu doen?
