Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Loopbaan van Jan Dalhuisen

Via via kwam Jan Dalhuisen in de accountancy. Het vak kon hem matig boeien. Nu heeft hij een topfunctie bij Deloitte Touche Tohmatsu.

1973 KPMG
"Na mijn HBS-B ben ik eventjes terechtgekomen op de opleiding tot tolk-vertaler Engels/Duits aan de UvA. Dat was eigenlijk geheel per ongeluk. Na nog geen driekwart jaar ben ik daar dan ook weer mee gestopt. Ik speelde destijds gitaar in een band en dat vond ik veel interessanter dan studeren of werken. Maar goed, ik moest natuurlijk wel iets. Ik had gelukkig nog een zwager die accountant was. Via hem kwam ik in 1973 bij KPMG terecht, waar ik als assistent-accountant aan de slag kon. En ook al had ik niet het idee dat het mijn roeping was, ik vond het geen onaardig werk. Daarom ging ik via de avond- en weekendopleiding aan de slag met het halen van mijn Nivra."

1978 Arthur Andersen Eindhoven
"Toen ik in 1978 overstapte naar Arthur Andersen,  pakte het vak mij voor het eerst écht. Er heerste daar een andere cultuur, het was een kleinere organisatie en de omgeving sprak me  meer aan. Na één jaar gewerkt te hebben als assistent-accountant, werd ik senior en weer twee jaar later werd ik manager. In 1987 werd ik partner en vestigingsdirecteur van ons kantoor in Eindhoven, een locatie die toen nog moest worden opgestart. Die jaren zijn een continu groeiproces geweest. Als partner ben je op sommige terreinen nog wel uitvoerend aan de slag, maar niet meer in detail. Je bent natuurlijk ook  meer ­managerial en marktgericht bezig."

1998 Arthur Andersen Nederland
"In 1995 kwam de vraag of ik naast de vestiging in Eindhoven die in Rotterdam erbij wilde gaan doen. Dat wilde ik wel. Drie jaar later mocht ik de accountancypraktijk voor heel Nederland gaan leiden en in 2001 werd ik officieel country managing partner van de totale Nederlandse praktijk, waar toen ongeveer 1.700 mensen werkten. Het was een heel spannende tijd, omdat net op dat moment ook de wereldwijde Andersen- organisatie uiteenviel. Door het faillissement van Enron in de ­Verenigde Staten raakte het Amerikaanse Andersen serieus in de problemen. Zwaar reputatieverlies, rechtszaken dreigden en grote klanten liepen weg. Dat raakte ons ook in Nederland. En dan zijn er dus ineens wel 1.700 mensen van je afhankelijk."

2002 Deloitte Nederland
"Wij hebben dat toen opgelost door de Nederlandse tak van Andersen te verkopen aan Deloitte. Dat was wel even wennen. De Andersen- organisatie had een heel homogene cultuur, die door organische groei tot stand was gekomen. Als je daarmee opgaat in een grotere organisatie met een cultuur die veel gedifferentieerder is, merk je dat natuurlijk wel. Op het moment van samengaan was Deloitte in Nederland ongeveer 6.000 mensen groot en Andersen 1.500. Het lukte om toch succesvol te integreren door het bedrijf onder te verdelen in twee groepen. Aan de ene kant de corporate markt, bestaande uit de Andersengroep en nog eens 1.000 man van Deloitte,  aan de andere kant de nationale markt, die Deloitte bleef doen. Dat hebben we drie jaar zo gedaan, waarna we de hele organisatie functioneel anders hebben ingericht. Toen zijn we gaan bewegen naar een meer uniforme cultuur, waarin mensen van binnenuit de merkbeleving moesten gaan voelen die we ook naar buiten wilden uitstralen. Zelf kwam ik in 2002 in de raad van bestuur van Deloitte Nederland met de corporate markt in mijn portefeuille. Vijf jaar later werd ik vice-voorzitter van de raad, wat ik twee jaar gebleven ben."

2009 Deloitte Touche Tohmatsu
"Op 1 september jongstleden ben ik overgestapt naar het Executive Committee van Deloitte Touche Tohmatsu, de wereldwijde organisatie waar ook Deloitte Nederland onder valt. Wij hebben daar als doel neergelegd om onze gezamenlijke marktposities en de kwaliteit van onze internationale samenwerking op een nog hoger plan te brengen; to be the standard of excellence."

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Of leest u dit artikel liever in de e-paper?

Snellere duurzaamheidstransitie? ‘Dan moeten leiders eerst hun blik verruimen’

In samenwerking met Nyenrode Business Universiteit - De overgang naar een duurzamere toekomst vraagt om een nieuw soort leiderschap met andere skills, zien ze bij Nyenrode Business Universiteit. 'Nu wordt nog te vaak alleen naar de eigen organisatie gekeken. Om echt te veranderen, moeten leiders uitzoomen en naar het hele plaatje kijken.'

systeemdenken bij Nyenrode
Nicolas Chevrollier en Marjolein Baghuis van Nyenrode Business Universiteit. Foto: Nyenrode

Organisaties spelen een cruciale rol in de duurzame transitie. Maar alleen samen met anderen kan er een echte verandering op gang worden gebracht. Daarentegen zijn veel managers en directeuren nu vooral bezig met de eigen bedrijfsvoering, constateert Nicolas Chevrollier, hoofddocent en wetenschapper bij Nyenrode. ‘Het is een soort tunnelvisie, dat is jammer. Voor echte veranderingen moeten leiders hun blik verruimen.’

Systeemdenken als skill

Systeemdenken biedt volgens Chevrollier de oplossing. ‘Het is een skill die we veel meer nodig hebben. Voor leiders is dat niet makkelijk. Zij werken graag met concrete plannen die ze liever vandaag dan morgen uitvoeren. Systeemdenken vraagt om uitzoomen naar de hele sector of de hele keten. De focus verschuift van één organisatie naar veel meer partijen.’

Ook zijn collega Marjolein Baghuis benadrukt het belang van systeemdenken. ‘Als je het hele systeem overziet, wordt de omvang van een bepaalde opdracht duidelijk. En komt ook het inzicht dat samenwerken met concullega’s, ngo’s en kennisinstellingen noodzakelijk is. Binnen organisaties vereist dat een bepaalde mate van kwetsbaarheid en bescheidenheid. Het is een andere houding dan uitstralen dat je het allemaal wel weet en niemand nodig hebt.’

Competitiedrang

Veel leiders zijn gewend om te concurreren. Chevrollier wijst erop dat bedrijven soms beter af zouden zijn als ze hun krachten bundelen. Een voorbeeld: de meeste benodigde materialen voor de energietransitie komen uit China. Voor kleine en grote bedrijven zou het slim kunnen zijn een coöperatie op te zetten om deze grondstoffen gezamenlijk in te kopen. Om mogelijk betere prijzen te bedingen. ‘Het is nu ieder voor zich. De competitiedrang wint het van de wens om samen te werken. Prima, maar in sommige situaties is het verstandiger om de samenwerking op te zoeken.’

Tony’s Open Chain

Een andere aanpak heeft Tony’s Chocolonely, een bedrijf waar Baghuis veel mee heeft samengewerkt en dat al jaren werk maakt van chocolade zonder uitbuiting. In plaats van concurreren delen ze hun werkwijze met andere chocolademakers, in de hoop zo de chocoladesector te verbeteren. De vooruitgang gaat langzaam, maar het begin is er. ‘Albert Heijn bijvoorbeeld gebruikt inmiddels Tony’s Open Chain voor al zijn huismerk chocoladelabels.’

Persoonlijke drive telt

Hoe komt het dat de ene organisatie veel sneller verduurzaamt dan de ander? Het heeft te maken met de leider, menen de docenten van Nyenrode. Chevrollier: ‘De persoonlijke drive wordt vaak onderschat. Bij opleidingen voor managers staan businessmodellen en strategieën centraal. Maar echte verandering gebeurt vaak op basis van gevoel.’

Baghuis beaamt dat. ‘De persoonlijke ontwikkeling wordt nogal eens vergeten, terwijl het zo’n belangrijke drijfveer kan zijn. Ik heb het gezien bij een technisch mkb-bedrijf. Daar werd de directeur en grootaandeelhouder geraakt door het boek Doughnut Economics van Kate Raworth. Na het lezen kon hij nooit meer op een andere manier naar zijn bedrijf kijken. Hij wilde het voortaan anders doen en het managementteam daarin meekrijgen. Als leiders geraakt worden, kan dat een motor zijn voor verandering.’

Bij urgentie ontstaan ineens samenwerkingen

Langdurige afspraken kunnen verduurzaming vertragen, zegt Chevrollier. ‘Bedrijven zijn dan niet flexibel en zitten vast in een systeem. Grote organisaties veranderen vaak langzaam. Dat komt vaak niet door angst, maar uit gewoonte.’

‘Tot het vastloopt’, meent Baghuis. ‘Dat zie je nu met de elektrificatie in het bedrijfsleven. Op veel plekken is het lastig om nog een aansluiting te krijgen. Ineens zie je samenwerkingen ontstaan. Overigens is dat vaak tussen buren en niet tussen directe concurrenten. In havengebieden en bedrijventerreinen wordt gekeken hoe de stroomvoorziening beter kan worden ingericht, waardoor aansluitingen ineens wel mogelijk zijn. De urgentie is groter dan de angst.’

Chevrollier beaamt dat: ‘In die zin is een crisis een goede katalysator. Het kan verandering in een versnelling brengen.’

Combineer systeemdenken met persoonlijke missie

De twee docenten zijn het erover eens dat systeemdenken leiders kan helpen om duurzame verandering teweeg te brengen. Hetzelfde geldt voor het persoonlijke aspect. ‘Verandering is zowel zeer systeemgericht als enorm persoonlijk. Eigenlijk moeten managers omhoog naar het systeem en naar binnen voor hun eigen, persoonlijke drijfveren’, vat Baghuis samen. ‘Die twee moeten worden toegevoegd aan het klassieke leiderschap dat zich richt op de organisatie.’

Bij Nyenrode Business Universiteit leren leiders via opleidingen en ontwikkelprogramma’s hoe ze systeemdenken kunnen inzetten om duurzame verandering te versnellen. Samenwerkingen aangaan, complexe ketens overzien en tegelijkertijd werken vanuit een persoonlijke missie, om zo echt impact te maken.