Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Loopbaan van Jan Dalhuisen

Via via kwam Jan Dalhuisen in de accountancy. Het vak kon hem matig boeien. Nu heeft hij een topfunctie bij Deloitte Touche Tohmatsu.

1973 KPMG
"Na mijn HBS-B ben ik eventjes terechtgekomen op de opleiding tot tolk-vertaler Engels/Duits aan de UvA. Dat was eigenlijk geheel per ongeluk. Na nog geen driekwart jaar ben ik daar dan ook weer mee gestopt. Ik speelde destijds gitaar in een band en dat vond ik veel interessanter dan studeren of werken. Maar goed, ik moest natuurlijk wel iets. Ik had gelukkig nog een zwager die accountant was. Via hem kwam ik in 1973 bij KPMG terecht, waar ik als assistent-accountant aan de slag kon. En ook al had ik niet het idee dat het mijn roeping was, ik vond het geen onaardig werk. Daarom ging ik via de avond- en weekendopleiding aan de slag met het halen van mijn Nivra."

1978 Arthur Andersen Eindhoven
"Toen ik in 1978 overstapte naar Arthur Andersen,  pakte het vak mij voor het eerst écht. Er heerste daar een andere cultuur, het was een kleinere organisatie en de omgeving sprak me  meer aan. Na één jaar gewerkt te hebben als assistent-accountant, werd ik senior en weer twee jaar later werd ik manager. In 1987 werd ik partner en vestigingsdirecteur van ons kantoor in Eindhoven, een locatie die toen nog moest worden opgestart. Die jaren zijn een continu groeiproces geweest. Als partner ben je op sommige terreinen nog wel uitvoerend aan de slag, maar niet meer in detail. Je bent natuurlijk ook  meer ­managerial en marktgericht bezig."

1998 Arthur Andersen Nederland
"In 1995 kwam de vraag of ik naast de vestiging in Eindhoven die in Rotterdam erbij wilde gaan doen. Dat wilde ik wel. Drie jaar later mocht ik de accountancypraktijk voor heel Nederland gaan leiden en in 2001 werd ik officieel country managing partner van de totale Nederlandse praktijk, waar toen ongeveer 1.700 mensen werkten. Het was een heel spannende tijd, omdat net op dat moment ook de wereldwijde Andersen- organisatie uiteenviel. Door het faillissement van Enron in de ­Verenigde Staten raakte het Amerikaanse Andersen serieus in de problemen. Zwaar reputatieverlies, rechtszaken dreigden en grote klanten liepen weg. Dat raakte ons ook in Nederland. En dan zijn er dus ineens wel 1.700 mensen van je afhankelijk."

2002 Deloitte Nederland
"Wij hebben dat toen opgelost door de Nederlandse tak van Andersen te verkopen aan Deloitte. Dat was wel even wennen. De Andersen- organisatie had een heel homogene cultuur, die door organische groei tot stand was gekomen. Als je daarmee opgaat in een grotere organisatie met een cultuur die veel gedifferentieerder is, merk je dat natuurlijk wel. Op het moment van samengaan was Deloitte in Nederland ongeveer 6.000 mensen groot en Andersen 1.500. Het lukte om toch succesvol te integreren door het bedrijf onder te verdelen in twee groepen. Aan de ene kant de corporate markt, bestaande uit de Andersengroep en nog eens 1.000 man van Deloitte,  aan de andere kant de nationale markt, die Deloitte bleef doen. Dat hebben we drie jaar zo gedaan, waarna we de hele organisatie functioneel anders hebben ingericht. Toen zijn we gaan bewegen naar een meer uniforme cultuur, waarin mensen van binnenuit de merkbeleving moesten gaan voelen die we ook naar buiten wilden uitstralen. Zelf kwam ik in 2002 in de raad van bestuur van Deloitte Nederland met de corporate markt in mijn portefeuille. Vijf jaar later werd ik vice-voorzitter van de raad, wat ik twee jaar gebleven ben."

2009 Deloitte Touche Tohmatsu
"Op 1 september jongstleden ben ik overgestapt naar het Executive Committee van Deloitte Touche Tohmatsu, de wereldwijde organisatie waar ook Deloitte Nederland onder valt. Wij hebben daar als doel neergelegd om onze gezamenlijke marktposities en de kwaliteit van onze internationale samenwerking op een nog hoger plan te brengen; to be the standard of excellence."

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Of leest u dit artikel liever in de e-paper?

Tijdelijke kapitein voor Jumbo: retailveteraan Tom Heidman wordt interim-ceo

Jumbo haalt voormalig C1000-topman Tom Heidman binnen als interim-ceo. De door de wol geverfde retailspecialist moet de supermarktketen op koers houden tijdens de zoektocht naar een nieuwe, vaste kapitein. ‘Iemand die voor lange termijn verbonden zal zijn aan ons familiebedrijf.’

tom heidman ceo jumbo
Tom Heidman gaat Jumbo tijdelijk leiden. Ondertussen gaat de zoektocht naar een vaste ceo door. Foto: Jumbo

De zoektocht naar een nieuwe kapitein voor Jumbo is begonnen. Retailveteraan Tom Heidman neemt de zaken tijdelijk waar als interim-ceo, tot het familiebedrijf een definitieve opvolger voor vertrekkend topman Ton van Veen heeft gevonden.

Hij start op 1 maart en zal nog een maand met Van Veen samenwerken. Daarna trekt de ‘vierde zoon’ van Jumbo-grondlegger Karel van Eerd de deuren in Veghel achter zich dicht. Dat meldt de gele grootgrutter bij de presentatie van het jaarverslag.

Jumbo en Heidman zijn goede bekenden. Heidman was betrokken bij de overnames van Super de Boer en C1000; bij die laatste formule was hij destijds ceo. De bedrijven werkten ook samen voor de oprichting van inkooporganisatie Bijeen. De topman was ook vijf jaar commissaris bij Rituals; eigenaar Raymond Cloosterman is getrouwd met Jumbo-telg Colette van Eerd.

Lees ook: Raymond Cloosterman maakte van Rituals een wereldmerk

Retail en wijn

Heidman is een door de wol geverfde retailspecialist. Na studies bedrijfskunde en bedrijfseconomie start hij zijn loopbaan in de retail eind jaren 80. Die carrière krijgt snel vleugels. In 1994 krijgt hij de leiding over slijterijketen Gall & Gall, daarna volgen directierollen bij Albert Heijn. Hij is zeven jaar ceo van de voormalige retailholding Retail Network (onder andere Prenatal, Perry Sport) en zwaait vier jaar de scepter bij C1000.

Vervolgens slaat hij een andere weg in met het besluit om zich meer op non-executive rollen te focussen, waaronder commissariaten bij sausmaker Remia en kruidenleverancier Euroma. Hij koopt ook een wijngaard in Toscane, Renzo Marinai, die hij flink uitbreidt. Daarmee combineert hij twee grote liefdes: wijn en Italië.

Redder in crisistijd

Een volle agenda dus, maar van het aanbod van Jumbo ging zijn retailhart naar eigen zeggen sneller kloppen. ‘Daarvoor maak ik graag ruimte’, stelt hij in een aankondiging. Het is niet de eerste keer dat Heidman als interimmer naar voren stapt. Hij deed het al eens bij slachterij Vion, waar hij een crisis moest bezweren, schrijft het AD. Het bedrijf stond op opvallen na overnames die niet het gewenste resultaat opleverden.

Ook Jumbo bevindt zich in roerige wateren. Jaren kon het niet op bij de grootgrutter uit Veghel, die zich in een kleine twintig jaar opwerkte van lokale speler tot de tweede supermarkt van Nederland met bijna 700 winkels. Tot er een paar jaar geleden zand in de motor kwam. Dat begon met de arrestatie van voormalig topman Frits van Eerd, die verdachte is in een witwaszaak.

Veel te duur

Maar belangrijker was misschien nog wel dat Jumbo, dat zich altijd liet voorstaan op zijn betaalbare aanbod, volgens kenners te duur was geworden. Veel te duur. Het bedrijf werd links en rechts ingehaald door prijsvechters als Dirk van den Broek, Nettorama, Vomar en natuurlijk Aldi en Lidl.

Dat besefte ook Ton van Veen, die het stokje van Van Eerd overnam. ‘Terug naar Jumbo zoals Jumbo bedoeld is’ werd de kern van zijn strategie.

Lees ook: Is de aanval van Jumbo op Albert Heijn definitief mislukt?

Heidman kijkt er (dan nog) vanaf de zijlijn naar. ‘Een verstandige keuze’, zei hij vorig jaar tegen vakblad Retailtrends. ‘Jumbo kijkt naar de markt, de consument en de competitie en beseft dat men de formule tegen het licht moet houden.’

De Brabantse super was altijd van de vaste lage prijzen, maar in tijden waarin consumentenbestedingen onder druk staan, springen klanten volgens hem eerder op de fiets voor promoacties met hoge kortingen. ‘Zonder kun je niet meedoen.’

Voorzichtig herstel

Het moet tot groot chagrijn hebben geleid in Veghel: Jumbo verliest al drie jaar op rij marktaandeel en leverde het afgelopen jaar voor het eerst in heel lange tijd ook omzet in. Die kwam uit op 10,7 miljard euro, een daling van 2,7 procent. Met het verbod op de tabaksverkoop in supermarkten per 1 juli vorig jaar liep het bedrijf naar eigen zeggen 400 miljoen euro aan omzet mis.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Los van die dip lijkt de koers van Van Veen vruchten af te werpen. Door kostenbesparingen, waaronder het schrappen van 350 banen op het hoofdkantoor, en een scherpere inkoop ontstond ruimte om voor 150 miljoen euro aan prijsverlagingen door te voeren.

Ook de nettowinst steeg licht: van 22 miljoen euro in 2023 naar 28 miljoen euro in 2024 – al is dat op een miljardenomzet nog steeds wat magertjes, en niet te vergelijken met de winsten die in de hoogtijdagen werden behaald. Ander lichtpunt: in België schreef de supermarkt in 2024 voor het eerst ook zwarte cijfers, een jaar eerder dan verwacht.

Jacht op marktaandeel

Komend jaar wordt de jacht op het heroveren van marktaandeel ingezet, blijkt uit het meerjarenplan. En gaat de zoektocht naar een vaste ceo door. ‘Iemand die voor lange termijn verbonden zal zijn aan ons familiebedrijf’, zegt Colette Cloosterman-Van Eerd.

Welke eigenschappen de nieuwe kapitein van Jumbo in elk geval moet hebben? Bij Retailtrends reflecteerde Heidman daar al op. ‘Leiders van retailorganisaties waren van huis uit misschien vooral gericht op de korte termijn’, zegt hij. ‘Dat werkt niet meer. Je moet een combinatie hebben: een toekomstbestendige langetermijnstrategie neerzetten en binnen die visie de korte termijn weten te managen. Tussen dat dualisme moet je laveren.’

Lees ook: Wie volgt Ton van Veen op bij Jumbo? Dit zijn 6 kandidaten