Dinsdag kwamen de bobo’s van de creatieve industrie (dresscode colbert, jeans, sneakers) bijeen tijdens de Creative Company Conference in Haarlem om te praten over hippe termen als ‘service design’ en’ design thinking’ en ‘co-creatie’. Want het is crisis geweest en het is verdorie nu wel eens tijd dat we gaan luisteren naar wat de consument eigenlijk wil. Want met goede service- telkens wordt Apple genoemd als voorbeeld- kun je de consument echt aan je binden, en dat willen we natuurlijk allemaal. Service design noemen de sprekers het, en het komt allemaal neer op het leven van de klant makkelijker te maken met jouw service.
‘Lets breakdown walls’, luidt de oproep van de eerste spreker, Arne van Oosterom van Design Thinkers. In zijn ideale wereld praten bedrijven niet alleen over, maar vooral ook met elkaar. En met de consument. Want co-creatie is het antwoord op alle problemen. In het ontwerpproces praten met de eindgebruiker om zo het product of de dienst beter af te stemmen op de eindgebruiker, en zo als merk de klant aan je te binden. “Co-creatie is de belangrijkste tool”, predikt ook de uit Engeland overgevlogen Oliver King. “Mensen om tafel krijgen, personeel, aandeelhouders, én de consument om te brainstormen over het product of de dienst, dat levert betere ideeën op.”
Nieuw sausje
Luisteren naar de consument en je product of dienst daarop aanpassen, roepen we dat niet stiekem al jaren? “Absoluut”, beaamt een van de deelnemers, Marjolein de Vink. “Het zijn oude begrippen met een nieuw sausje erover. Eerst noemden we het ‘gebruiksvriendelijk’, toen ‘user experience’, en nu co-creatie.” “Oude wijn in nieuwe zakken”, beaamt ook Joost Mogendorff van design strategiebureau Eden Spiekermann. “Men komt hier ook om de nieuwe buzz-woorden te leren.”
Iedereen op de conferentie lijkt het erover eens dat we met z’n allen aan de co-creatie moeten. Maar de basisvraag waarom eigenlijk, wordt niet beantwoord. Mogendorff wil het tijdens de lunchpauze wel even uitleggen. “We willen betere diensten leveren. Het is de sleutel om mensen meer te betrekken bij je merk.” Maar waarom juist nu? “Door de crisis zijn we gedwongen om te focussen op datgene waar je relevant in bent. Klanten zijn eerder geïnteresseerd als ze je boodschap begrijpen.”
Oké, we moeten allemaal aan de co-creatie, dat is wel duidelijk, maar gebeurt het ook al? “Nauwelijks”, erkent Mogendorff. “Het is heel moeilijk toe te passen in grote bedrijven met logge structuren en directies.” Maar als we het er al jaren over hebben maar nog steeds niet veel verder zijn gekomen, waarom heeft iedereen het er dan over? “Voor ons is het een beetje een peptalk. Er veranderen wel dingen, maar die zijn altijd kleiner dan je zou willen.”
Jackass stunts
Na de pauze komen de jonge honden Gert van der Capelle en de Amerikaanse Ross Zietz hun oudere collega’s laten zien dat het wel kan, en de zaal hangt aan hun lippen. Van der Capelle had het simpele idee om ‘naakte’ Ikeameubels te personaliseren. Gewoon met stickers, ontworpen door designers op de Ikeameubels. Maar hij weigerde zijn idee op te schrijven in een Excel sheet, ‘want dat is dodelijk voor je creativiteit’, dus stak hij zijn middelvinger op naar de banken en vroeg aan wat vrienden of ze hem financieel wilden helpen, en zijn start up was geboren. Oh ja, het idee om met een paar vrienden en een camera te doen of ze een Nederlandse tv crew waren en zich daarmee te mengen tussen de rich en famous van de wereld, sloeg zo goed aan dat MTV de avonturen van de jongens opkocht en inmiddels heeft Van der Capelle een productiebedrijf van 25 man.
Helemaal wild werd het publiek van het verhaal van Zietz, die als art director werkt voor Threadless, een online community en T-shirtbedrijf. De 1,5 miljoen leden kunnen T-shirt -ontwerpen insturen, waarop de hele community stemt en waarvan de beste worden gedrukt en online verkocht. De ontwerper krijgt altijd een deel van de winst. Het bedrijf ontvangt 2.000 ontwerpen per week en maandelijks worden er 100.000 T-shirts geprint en verkocht. En denk dan niet dat daar een strak georganiseerde bedrijf achter zit, in een filmpje zie je de directieleden Jackass stunten uithalen, wild feesten en uitzinnige verkleedpartijen. Jaloers kijkt de oudere generatie toe. Waarom kunnen zij het wel? Mogendorff zucht er haast van, “zij hoeven niet te werken in een bestaand systeem, maar ze creëren een eigen structuur.”
Foto’s Creative Company Conference: Sebastiaan ter Burg
