Sjoerd Keijser: Eerst heette ons bureau Lectric Internetoplossingen. De naam Lectric bestond al van de opleidingentak, dat was het eerste bedrijf van de Lectric Groep, dat inmiddels uit zeven bedrijven bestaat. Er bestond wel eens verwarring over de twee bedrijven, maar het is eigenlijk nooit problematisch geweest. Als je de situatie even uitlegde in een gesprek was het wel duidelijk.
Paul Hinze: Het argument om van naam te veranderen was de lading van de naam Lectric Internetoplossingen. Dat klinkt heel it-achtig, terwijl we juist steeds meer een fullservice internetbureau werden. Daarom herkenden klanten ons minder goed. Wij vroegen ons ook af: zijn we nog wie we willen zijn? Tot 2004 verdienden we ons geld vooral met de implementatie van cms-systemen, sindsdien zijn we meer met strategie, e-commerce en huisstijlontwikkeling bezig. We hebben een optimalisatielab waarin usability en analytics verenigd zijn, om zo verbeteringen door te voeren. Dat verwachten mensen minder bij de naam Lectric Internetoplossingen dan – hopelijk – bij de naam Colours. Eigenlijk is onze naam onze propositie gevolgd. Voor ons gevoel raakte die steeds meer uit balans bij de naam Lectric.
Met Colours beginnen we eigenlijk opnieuw. Het is een heel traject om tot zo’n naam te komen. We hadden enorme lijsten met namen, uit serieuze brainstorms tot kroegbezoek. Dan ga je afvinken, je kijkt welke namen wel en niet beschikbaar zijn. Intern hebben we besproken wat onze waarden en propositie nu eigenlijk zijn. We hebben ook gevraagd hoe klanten ons zien. Klanten waardeerden ons omdat we redelijk informeel zijn, dat vertaalden we in ‘puur’. Verder willen we trots zijn op wat we maken. De klant moet immers ook trots zijn op wat wij voor hem maken. Je kunt eigenlijk nooit betrokken genoeg zijn bij je klant.
SJ: Een nieuwe naam doet je ook nadenken over je bedrijf, wat je ermee wilt. We riepen wel eens: we willen iedere dag beter worden. Dat is wel heel erg down to earth, maar een echt duidelijke strategie hebben we ook niet. Groei is niet een doel op zich, maar dat lukt aardig. En dat is niet slecht in een markt die het niet erg goed doet op dit moment. Een site ging eerst zo’n drie jaar mee, nu wel langer. Sites worden immers ook steeds beter, dat heeft er ook mee te maken.
PH: Voor de naamsverandering was het eerst de bedoeling dat we een huisstijlbureau inhuurden. Daarvoor hebben we vier gesprekken gevoerd, ook met grote bureaus, maar het is niet gelukt. Eigenlijk werd het door die gesprekken steeds vager en vager, we kwamen er niet uit. Het besprokene zagen we nooit terug in de voorstellen. Dus wat was de toegevoegde waarde? We kwamen teleurgesteld uit die gesprekken; wat zullen we nu doen? We bedachten dat het eigenlijk veel leuker is om zelf te doen. Er was eerst wat twijfel bij de mensen hier: offline ontwerpen is toch heel wat anders dan online, vonden ze.
PH: Het is heel leuk om te zien dat er veel enthousiasme ontstaat om met zo’n opdracht aan de slag te gaan. Achteraf zie ik ook dat er veel mensen stonden te popelen om hier iets mee te doen. Het is niet uitgesproken, maar misschien voelden ze zich ook wel gepasseerd dat we eerst naar buiten zijn gegaan. Het projectteam voelde zich in ieder geval zeer betrokken. Als je zoiets doet, brengt dat door de hele organisatie een groot enthousiasme teweeg. Mocht je je eens afvragen of het goed zit met de betrokkenheid en de professionaliteit van je mensen, dan is dit een hele goede manier om dat te toetsen.
SK: Dit was ook een serieus project; eigenlijk een soort interne klant. Officieel ingepland, via de officiële wegen.
PH: Is het een dure klant geworden?
SK: Ehm… Er is wel wat uur aan gespijkerd.
PH: Of het nou goedkoper is om in- of extern te doen, durf ik niet te zeggen, maar voor het bedrijf was het natuurlijk leuk.
PH: Binnen het bedrijf circuleerden al wat beschikbare url’s en daar zijn een paar namen bij gekomen. Op een gegeven moment hadden we een voorkeursnaam, maar die bleek niet vrij te zijn. Daarom kwamen we met het e-tje of het i-tje ervoor, maar toen zei iemand: dat klopt gewoon niet meer. Toen zijn we teruggegaan naar de shortlist, en daar stond Colours ook op. Die naam kreeg de helft van de stemmen van het personeel, de andere helft was over zeven of acht andere namen verdeeld. Waarom Colours? Aan de ene kant omdat het niet zoveel zegt. Wij vonden het heel mooi klinken, en omdát het nog niet zoveel zegt, konden we er veel mee doen. De naam moest nog geladen worden. Ik vind het in ieder geval ook een stuk frivoler klinken dan onze oude naam, wat fleuriger.
-more-
SK: En het mooie was dat het projectteam zelf die naam heeft gekozen. Als ze met die andere naam aan de slag hadden gemoeten, dan was het meer een opdracht geweest, nu was het hun eigen ding. De andere naam was Gusto, maar die konden we dus niet registreren. Dus dat werd eGusto…
PH: Ik ben wel blij dat het team die naam heeft teruggefloten. Zelf was ik er toen nog niet van overtuigd dat het niet de goede was. Gelukkig ben ik afgeremd. Zeg het maar eens aan de telefoon: eGusto. Klinkt toch niet helemaal lekker. Het team heeft vervolgens beeldmateriaal gemaakt, en op basis daarvan hebben het concept gekozen waarbij we bij iedere klant van kleur kunnen veranderen. Het logo is rechttoe rechtaan, dat kunnen we ook uitleggen als onze werkwijze.
SK: Het logo gaat op in het werk voor de klant. En dat is ook goed: ik vind het leuk om over Colours te praten, maar het is nog leuker om te praten wat bijvoorbeeld de RET aan ons werk heeft.
PH: Voor de bekendmaking van de naam hebben we eerst intern een feest gegeven, voor de hele Lectricgroep. Dat ging echt om de onthulling, afgelopen november. Daarna hebben we wat speldenprikjes uitgedeeld, met een videootje over de naam die zogenaamd uitgelekt was, een paar kleine artikelen in de pers. En we hebben een campagnesite. Daarnaast adverteren we in een aantal bladen.
SK: Op de site plaatsten we een korte quiz: hoe goed ben jij met internet? Door de vragen vergaar je kennis, en het spel is een paar duizend keer gespeeld. Ik denk niet dat mensen op de hoofdprijs – een usabilityscan – zaten te wachten, maar het is een leuke manier om je kennis te testen. En we hopen dat dat afstraalt op onze organisatie als een kennisrijk bedrijf.
Parallel aan de nieuwe naam zijn we nog een ander traject gestart. Daarin willen we de nadruk leggen op de kwaliteit van ons werk. Hier in het pand hebben we een ‘kraamkamer’ ingericht, waar we met de klant gaan zitten voor de laatste tien, vijftien procent van het project. Het gaat dan om het optisch maken voor de klant, en ze echt het gevoel te geven dat we dit samen doen.
PH: Het zorgt voor verbetering. Een klant gaf bijvoorbeeld eens aan dat het aantal kleine foutjes best hoog lag. Het team heeft toen met een volgende klant een maximum aantal fouten afgesproken. Komen we daarboven, dan hoeven ze bijvoorbeeld de testfase niet te betalen. En als ze op de helft komen, organiseren wij een uitje voor ze. Dat zorgt voor een enorme beleving.
SK: Op die beleving hebben we ook de teams ingericht. Vroeger hadden we een bak techneuten en die stelden een team samen op basis van beschikbaarheid. Nu hebben we meer vaste teams onder een projectleider, die altijd samenwerken. Zij hebben ook eigen klanten. Het worden eigenlijk kleine winkeltjes, een beetje naar de cellenfilosofie van Eckart Wintzen. PH: De banden worden hierdoor veel sterker aangehaald.
SK: We bouwen nu bijvoorbeeld de nieuwe Eftelingsite. Een flink account, daar wordt door tien man aan gewerkt. Die komen ook veel in het park, krijgen echt een gevoel bij de klant. Zo’n site moet natuurlijk een belevenis worden, dat is een droomwereld, zeker voor de designers. En de techneuten moeten natuurlijk zorgen dat alles werkt. Maar door de inrichting van de organisatie halen we meer uit onze mensen.
PH: De nieuwe naam betekende voor ons ook een soort nieuwe start. Dat loopt parallel met de nieuwe inrichting van de teams. Maar om nu te zeggen dat het een vooropgezet plan was, nee, dat was niet zo. Maar het past wel goed bij elkaar.
SK: Klanten reageren over het algemeen positief.
PH: Gelukkig, want we gooien ook een merknaam weg. Doodeng, zeker in deze tijd. Maar het pakt goed uit.
