Wat Peters en Waterman deden voor de eighties, heeft Jim Collins gedaan voor het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw: uitvinden wat van een bedrijf een uitblinker maakt. In zijn boek Good to great (2001) constateert hij zelfs dat ‘good’ de ergste vijand is van ‘great’. Want als je het idee hebt dat je al goed bezig bent, wat motiveert je dan nog om geweldig te worden?
Met geweldig bedoelt Collins dat een bedrijf met zijn omzet en winstgevendheid vanaf een bepaald moment een groeisprong laat zien en een pad weet in te zetten waarop het minimaal vijftien jaar lang (definitie van Collins) de rest van de markt ver achter zich laat. Hij onderzocht met zijn team elf bedrijven die aan die definitie voldeden en elf die dat niet deden, en deduceerde daaruit zeven succesfactoren die in zijn ogen onontbeerlijk zijn voor een bedrijf om op de lange termijn te kunnen uitblinken:
- Er is sprake van ‘level-5 leiderschap’: een zeldzame combinatie van dienstbaarheid aan het bedrijf en grote professionele wil.
- Het vinden van de juiste mensen gaat voor de vraag ‘wat we gaan doen’.
- Ze zien de harde feiten bij slechte marktomstandigheden onder ogen en nemen zonodig maatregelen, maar blijven vertrouwen op succes.
- Ze weten het antwoord op drie vragen goed samen te brengen in één activiteit: ‘Waar bent u gepassioneerd over?’, ‘Waarin denkt u de beste te kunnen worden?’ en ‘ Wat drijft uw economisch voortbestaan?’
- Ze zorgen voor een gedisciplineerde organisatiecultuur.
- Ze hechten groot belang aan het gebruik van technologie, maar zijn daarin selectief.
- Ze werken gestaag en volhardend, zonder bewust uit te zijn op revolutionaire doorbraken.
Les
Collins verkocht meer dan drie miljoen exemplaren van zijn boek en heeft daarmee bedrijven wereldwijd definitief wakker geschud. De les: wil je werkelijk succesvol zijn, dan zul je van het begin af aan met gewoon ‘goed’ geen genoegen mogen nemen.
Of volg het seminar: Goldsmith over succesvolle leiders
