Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Juridische blunders bij samenwerken

Juridisch is het niet relevant hoe je een samenwerking noemt, maar hoe die vorm krijgt in de praktijk. "Ondernemers zien de consequenties van de gekozen samenwerkingsvorm vaak over het hoofd."

 

In het bedrijfsleven wordt volop samengewerkt. Vennootschappen, maatschappen, distributienetwerken, franchises, joint-ventures, in- en outsourcing en strategische allianties. Het zijn allemaal manieren waarop mensen en bedrijven zich organiseren om resultaten te bereiken die zij samen beter kunnen realiseren dan alleen.

 

Niet zelden plakken samenwerkende partners (bewust of onbewust) het verkeerde etiket op hun samenwerking. Er wordt gesproken over een partnerschap waar het eigenlijk franchise is en een distributieovereenkomst is vaak een agentschap. Soms wordt in het geheel verzuimd de samenwerking te benoemen.


Juridische consequenties

Belangrijker nog: partijen overzien dikwijls de consequenties van de gekozen samenwerkingsvorm niet. Het is juridisch nauwelijks relevant hoe de betrokkenen hun samenwerking noemen. Er zijn wettelijke kwalificaties. Een dealernetwerk, samenwerkingsverband, partneralliantie, het zijn allemaal vormen van franchise. Tenminste, als er in de praktijk sprake is van een hechte vorm van samenwerking tussen juridisch zelfstandige ondernemers die gebruik maken van een gemeenschappelijke naam en die met een uniforme uitstraling producten of diensten aanbieden aan afnemers.

Distributienetwerk, dealernetwerk, partnernetwerk, vallen allemaal onder de wettelijke regels van agentuur als er in de praktijk sprake blijkt van het bemiddelen bij de totstandkoming van overeenkomsten tussen afnemers en de principaal.


Terminologie

Het met de juiste term aanduiden van een samenwerkingsovereenkomst voorkomt problemen en onduidelijkheid in de toekomst:


Een voorbeeldcasus samenwerking/franchise

Een groothandelsbedrijf met 180 verbonden supermarkten sluit ten behoeve van de exploitatie van haar formule contracten met de aangesloten supermarkten. Deze contracten worden “samenwerkingsovereenkomsten” genoemd. In een geschil over de beëindiging van de overeenkomst en de gevolgen daarvan, besluit de rechtbank de samenwerkingsovereenkomst te kwalificeren als een franchiseovereenkomst, omdat die samenwerkingsvorm het meest aansluit bij de praktijk. Vervolgens past de rechtbank de standaardrechtspraak voor franchisebedrijven toe, zoals over de aansprakelijkheid voor afgegeven ondeugdelijke prognoses en de bijzondere zorgplicht van een franchisegever.


Een voorbeeldcasus maatschap/franchise

Een aantal dierenartsen werkt op basis van mondelinge afspraken samen, waarbij zij uitgaan van hun professionele gelijkwaardigheid. De vraag in de gerechtelijke procedure is of er sprake is van een maatschap. Zo ja, dan dient er een ontvlechting en afwikkeling tussen de dierenartsen plaats te vinden. Helaas stellen de betrokkenen in deze procedure niet aan de orde dat hun samenwerking ook een franchise genoemd had kunnen worden. De uitkomst van de procedure had een heel andere kunnen zijn.

Wekelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.


Conclusie

Niet alleen in geval van samenwerkingsovereenkomsten, maar ook bij maatschapovereenkomsten, distributienetwerken en licentieovereenkomsten dien je rekenschap te geven van bijvoorbeeld de aspecten van franchise als bijzondere samenwerkingsvorm en van de consequenties daarvan. Vreemd dat ondernemers nog altijd het gebruik van de term franchise schuwen, ook als evident is dat er sprake is van de samenwerkingsvorm franchise.

Alle artikelen uit de rubriek levensfasen op een rij.