Geen producten in de winkelwagen.
Steeds vaker wordt in arbeidsrechtelijke zaken met succes mediation ingezet. Mediation is het met behulp van een onafhankelijke derde bespreekbaar maken van een geschil om zo te komen tot een oplossing. Soms is de relatie dusdanig verstoord dat zelfs het kiezen van een mediator al tot de nodige discussies kan leiden. Hoe kies je nu de juiste mediator?
Hoe kom je aan een mediator?
Er zijn tal van mediators op allerlei rechtsgebieden. Elke mediator is anders. Voor een arbeidsconflict is het slim om een mediator te kiezen met kennis van het arbeidsrecht. Een belangrijke bron is het MfN-mediationregister. Het MfN-register (voormalig NMI-register) is een door de markt en de rechtspraak erkend kwaliteitsregister voor mediators. MfN-registermediators zijn gekwalificeerde mediators die voldoen aan bepaalde kwaliteitseisen en werken onder vastgestelde condities. Vraag daarnaast eens rond naar ervaringen met deze persoon of neem contact op voor een kennismakingsgesprek.
Wie betaalt, bepaalt?
De klik met en het vertrouwen in de mediator is belangrijk. Wantrouwen omdat een mediator door ‘de tegenpartij’ is aangedragen zou niet nodig hoeven zijn. Hoewel een werkgever vaak (een groot deel van) de mediation betaalt, gaat het gezegde ‘wie betaalt bepaalt’ niet op. Een mediator is een onafhankelijke derde en moet zich ook als zodanig opstellen. Een mediator geeft niemand ‘gelijk’ en zal niet een van partijen voortrekken. Dat heeft ook geen zin. Mediation is alleen een succes als beide partijen zich kunnen vinden in de oplossing. Dat is ook een van de redenen dat een partij moet kunnen weglopen van een mediation als dat niet zo is.
Een mediator kiezen is niet altijd makkelijk
Toch blijkt het niet altijd makkelijk om een keuze te maken, zo blijkt uit een recente zaak bij de kantonrechter Utrecht. Een werkneemster had zich ziek gemeld vanwege een arbeidsconflict. De bedrijfsarts adviseerde mediation, waarop de werkgever een HR-manager uit het concern als mediator voorstelde. De werkneemster weigerde dat. Ze bood aan zelf drie mediators voorstellen, zodat de werkgever daaruit kon kiezen. De werkgever stelt wederom een mediator voor. De werknemer weigert weer en geeft aan dat mediation alleen kan plaatsvinden bij iemand die men gezamenlijk uitzoekt. De werkgever zet het salaris van de werkneemster stop.
In het kort geding waarin de werkneemster doorbetaling van loon vordert, oordeelt de kantonrechter dat het moeten meewerken aan een mediation met een door een van partijen gekozen mediator, welke keuze door de andere partij niet wordt gesteund, niet is te beschouwen als een ‘redelijk voorschrift’ in de zin van de wet. De loonstop was dus onterecht. De kantonrechter gaat echter verder en overweegt dat het van het voorstel van de werkneemster, dat zij drie mediators noemt waaruit de werkgever er een mag kiezen, ook maar de vraag is of dit de juiste benadering is. De kantonrechter stelt voor dat partijen beiden een mediator benaderen en dat deze twee mediators gezamenlijk een derde mediator voordragen die de uiteindelijke mediation kan uitvoeren.
Het advies van de kantonrechter vind ik onpraktisch. Het brengt ook onnodig kosten mee voor partijen. Hoe kies je nu in de praktijk een mediator? Daar zijn maar 3 stappen voor nodig:
(1) raadpleeg dan het MfN-register
(2) vraag na in je omgeving en
(3) spreek de mediator om te kijken of er voldoende klik, vertrouwen en deskundigheid is.
