“Want de allermooiste bloemen groeien vaak langs het ravijn. En om die te kunnen plukken moet je durven bang te zijn”, is een tekst in het nummer Ravijn van Veldhuis en Kemper. Terwijl ik het luister, mijmer ik over wat dit voor mij betekent. Ik vraag me af: wanneer was het voor mij de laatste keer dat ik mijn grens verlegd heb om die mooie bloemen te plukken? En, wanneer komt er weer zo’n wandeling langs het ravijn?
Het is een van de centrale vragen van authenthiek zelfvertrouwen en emotionele flexibiliteit. Dit gaat over het in de ogen kijken van angst in plaats van vermijden of wegduwen. Onze eerste reactie als we iets eng vinden is te zoeken naar een kans om het niet te hoeven doen of er even niet aan te denken. Bang zijn is niet leuk, het kan zelfs (onbewust) pijn doen, en dus vermijden we liever om bang te zijn. Dit heeft ook een eenvoudige neurowetenschappelijke verklaring: ons brein wil ons beschermen als we angst voelen, dus een natuurlijke eerste reactie is dat we willen vluchten, vermijden of vechten. Af en toe vluchten om even iets te vergeten hoeft niet erg te zijn, maar als het vluchten ons weg houdt van wat belangrijk voor ons is, is het wellicht zinvol om er nog eens over na te denken.
Bewust opzoeken
Ik bedenk me dat ik best met enige regelmaat een beetje bang ben. Het verschil met vroeger is dat ik die angst bewust opzoek en er mee om weet te gaan, ik weet ook waarom ik het voel. Het verschil met voorheen is ‘emotionele flexibiliteit’. Toen ik me hier nog niet bewust van was had ik veel meer moeite met bang zijn.
Ik was bang om feedback te geven aan die baas die ontzettend onredelijk was, en deed in plaats daarvan nog harder mijn best in de hoop dat het wel zou veranderen. Ik vermeed de angst om hem te confronteren, was bang voor wat er zou gebeuren. Het gevolg: ik had er last van en het werd niet beter.
Mijn pester confronteren? Ben je gek! Daarmee zou het wel eens erger kunnen worden. Maar wat denk je dat het resultaat was? Door de pester niet te confronteren werd het juist erger in plaats van beter.
Nieuwe baan
Ik was bang om te kiezen voor een nieuwe baan omdat ik dacht niet goed genoeg te zijn. Ik bedankte vriendelijk voor een projekt omdat ik dacht door de mand te gaan vallen. Wat was het resultaat? Ik miste de kans om te leren.
Ik kwam niet voor mezelf op toen ik toch echt op tijd van mijn werk naar huis wilde om de kinderen nog even te zien voor zij naar bed gingen, ik dacht dat mijn team dan zou denken dat ik niet gemotiveerd zou zijn voor mijn werk. Het gevolg was dat ik daardoor niet deed wat ik belangrijk vond. Ik vermeed de angst met als resultaat dat ik een hoop moois miste.
Ademhalingsoefening
Dat is nu verleden tijd! Natuurlijk ben ik nog steeds wel eens bang, maar ik kies er bewust voor of ik die angst in de ogen kijk. Als het zin heeft dan dan durf ik bang te zijn. Ik beweeg me bewust in de richting van wat belangrijk voor me is, en als ik de angst opmerk dan sta ik daar even bij stil. Ik observeer wat er met me gebeurt, waar ik het voel in mijn lichaam, ik haal diep adem en merk het op, zonder er een mening bij te hebben. Als het heel erg spannend is doe ik een ademhalingsoefening voordat ik iets moet doen, ik geef mijzelf even aandacht en compassie, leg mijn hand op mijn hart en maak verbinding met wat ik echt belangrijk vindt. Dan weet ik te focusen en rustig door te gaan met datgene wat ik moet doen. Het helpt me om effectief met angst om te gaan.
Ik pluk met regelmaat bloemen, af en toe met buikpijn maar ik weet waarom, weet wat ik moet doen en het maakt het leven een stuk interessanter: ik groei, ik leer, ik geniet!
