Het was in mijn studententijd een vaak gebruikte assessment, de kaartenbak. De sollicitant krijgt een enorme hoeveelheid informatie en krijgt te weinig tijd om er doorheen te gaan. Hoe de sollicitant ermee omgaat, zegt veel over zijn vermogen om prioriteiten te stellen. Maar wat nou als je hele werkweek een grote kaartenbak is. Als je chronisch teveel werk hebt?
Je kunt druk zijn en je kunt druk zijn. In het ene geval ben je de hele dag geconcentreerd bezig, verzet bergen werk en aan het einde van de dag heb je een enorm voldaan gevoel over jezelf. Dat heb je maar even mooi gefixt.
Achter de feiten aan
In het tweede geval van druk zijn loop je achter de feiten aan. Iedere mail die binnenkomt voelt als een extra hoeveelheid werk, collega’s die even langslopen om iets te vragen, zijn onwelkome stoorzenders en als iemand vraagt hoe het gaat, kan je alleen maar een soort onverstaanbaar gemompel uitbrengen. Aan het einde van de dag geen voldaan gevoel, alleen maar de vraag wat je in hemelsnaam met je tijd gedaan hebt de hele dag. Waar je zo gestrest van was, kan je niet eens meer reproduceren.
Het is die tweede vorm van druk die leidt tot burn-out. Want als er iets leidt tot stress is dat het verlies van controle, het gevoel geleefd te worden.
Het is al moeilijk genoeg om controle te houden over je eigen werk. Er zijn boeken vol geschreven met technieken om je concentratie te verhogen, prioriteiten te stellen en je af te sluiten voor afleiding. Maar wat als de omstandigheden er nou even niet naar zijn? Wat als de hoeveelheid werk ineens toeneemt, bijvoorbeeld omdat er een collega ziek is, die niet vervangen wordt? Als er een groot nieuw project binnenkomt en de mensen er niet voor zijn of als er gewoon een hoop extra werk bij je neer wordt gelegd?
Niet meer uren
Wat de reden ook mag zijn, veel mensen hebben te maken met toenemende hoeveelheden werk en dat bijhouden kan lastig zijn. Dus hoe voorkom je dat je dit oplost door dan maar meer te gaan werken en ’s avonds en in het weekend te gaan buffelen, en op die manier jezelf een burn-out in werkt? Een paar simpele stappen kunnen helpen.
De eerste stap is om even stil te staan en te kijken hoe je eraan toe bent. Ben je ongemotiveerd, snauw je collega’s af en ben je eigenlijk altijd moe? Dan is de kans groot dat je al goed op weg bent naar een burn-out. Als dat het geval is, moet je zo snel mogelijk je gewoontes veranderen. Voor meer over het tijdig herkennen van een burn-out, lees dit stuk.
Grotere geheel
Vervolgens is het zaak om even uit te zoomen om het grotere geheel weer in het vizier te krijgen. Accepteer dat je niet alles gedaan krijgt. Begin dus niet als een kip zonder kop met dingen uitvoeren, maar neem even de tijd om prioriteiten te stellen. De kans is klein dat er dingen instaan die je kan skippen, maar begin met de meest urgente dingen.
Vervolgens is het goed om te bedenken dat je niet alleen staat in je bedrijf en er dus mensen zijn die je om hulp kunt vragen. Ook al is het niet wat je wilt, en voelt het alsof je faalt, het is de taak van je baas om te zorgen dat jij je werk goed kunt doen. Maak daar dus gebruik van. Niemand heeft er iets aan als je straks omvalt van de stress omdat je niet tijdig aan de bel hebt getrokken.
Het team
Om te voorkomen dat je het gevoel hebt dat je lui bent of loopt te zeuren, helpt het om de redenen dat je geen extra werk wilt doen, te framen in het belang van het team. Vraag je bij al het werk dat je op je bord geschoven krijgt af: ben ik de beste persoon om dit te doen, en wie in het team kan me hierbij helpen?
En een belangrijke les die ik nu zelf aan het leren ben: nee is ook een antwoord. Dus staat er een collega naast je bureau met een verzoek voor iets wat hij prima zelf zou kunnen doen? Heeft je baas weer een leuk plan dat jou vooral veel extra werk oplevert? Gewoon nee zeggen. Dat werkt niet alleen voor jou het beste, maar ook voor je team. Als iedereen weet waar hij aan toe is, kom je verder.
