Deze week kondigde OpenAI de overname aan van AI-device startup io, waarvan de Britse productontwerper Jonathan ‘Jony’ Ive medeoprichter is. OpenAI betaalt 6,5 miljard dollar in eigen aandelen voor het geheimzinnige io, dat nog niet eens heeft verklapt waaraan het exact werkt.
Wel is duidelijk dat Ive, die als hoofdontwerper van Apple naam maakte met het design van iMacs, iPods en iPhones, al werkte aan gadgets die iets met AI doen. De iPhone van de AI, zoemde het al rond zijn startup. Nu gaat hij door op die missie samen met Sam Altman – de foto’s die bij de overname zijn geschoten, doen denken aan een verloofd stel.
Gefeliciteerd, SamJony. Maar welke baby staat de wereld te wachten als dit stel in 2026 zijn eerste vrucht van samenwerking – ze beloven een ‘compleet nieuw product’ – op de markt brengt?
Waar was Ive’s startup io mee bezig?
Ive richtte na zijn vertrek bij Apple zes jaar geleden designbureau LoveFrom op, dat afgelopen september al bevestigde dat het samenwerkte met OpenAI om AI devices te ontwerpen die minder ‘sociaal disruptief’ zouden worden dan de iPhone. Nu blijkt dat Ive samen met een paar andere Apple-veteranen vorig jaar io heeft opgericht om zich te focussen op AI-hardware. Naar verluidt wilde hij aanvankelijk 1 miljard dollar bij investeerders ophalen om zijn plannen te verwezenlijken.
Inmiddels werken 55 mensen bij io, die nu dus overgaan naar OpenAI. De geruchten dat Altman en Ive met elkaar spraken, staken al in 2023 de kop op. Maar wat er nou exact in de pijplijn zit, is tot op de dag van vandaag niet duidelijk.
Wel veelzeggend is welke mensen Ive de afgelopen tijd heeft weggekaapt bij zijn voormalige werkgever. Tang Ta bijvoorbeeld, die als hoofd ontwerp bij Apple verantwoordelijk was voor de iPhone en Apple Watch. Hij ging voor Altman en Ive werken aan een ‘nieuw kunstmatig intelligent hardware project’.
In een interview met de New York Times verklapte Ive in september zelf al iets meer. De generatieve AI achter onder meer ChatGPT en Dall-E kan veel meer betekenen voor gebruikers dan conventionele software doordat het gesprekken kan samenvatten, objecten herkennen en klusjes afhandelen als een reis boeken. Daar hoort een nieuw soort hardware bij. Een AI device.
Bestaan er al AI-devices?
Jazeker. Het Chinese Plaud lanceerde vorig jaar bijvoorbeeld de NotePin, een kleine microfoon die je aan je shirt, ketting of pols kunt bevestigen. De bijbehorende app maakt gebruik van AI om alles wat om je heen wordt gezegd, uit te schrijven en vervolgens een samenvatting te maken. Zo kan Plaud tijdens een lange vergadering meeluisteren en daarna de belangrijkste punten in twee alinea’s opsommen. Een AI-voicerecorder die fungeert als personal assistant.
Een andere populaire AI-luistervink was de Humane AI Pin, ook gemaakt door voormalige Apple-medewerkers. Het is een soort smartphone zonder scherm, waartegen je praat in plaats van op het scherm te tikken. Je moet hem dus vragen om iemand te bellen, een appje te sturen of informatie op te zoeken. Volgens de makers was het einde van de smartphone nabij dankzij de AI Pin, volgens de eerste testers is het nog niet zo ver. Humane is inmiddels overgenomen door HP, dat de stekker eruit trok.
Rabbit presenteerde begin vorig jaar een vierkante en nogal speelgoedachtige oranje tablet met camera waarop een AI-assistent draait. Ook de Rabbit R1 belooft de smartphone te vervangen (voor een bescheiden prijs van 199 dollar) en heeft inmiddels duizenden gebruikers. Die sturen via Rabbits eigen taalmodel andere apps en diensten aan met hun oranje vriend.
Is een AI-device nuttig?
Gebruikers zijn tot nu toe verdeeld over het gemak van hun AI-device. Ive zegt wel te weten waarom: de Humane AI Pin en Rabbit R1 zijn slecht ontworpen personal AI-assistenten. ‘Het zijn heel zwakke producten. Ze missen een nieuwe manier van denken die tot uiting moet komen in het ontwerp.’
Oké, we wachten af. Testers waren ook niet heel enthousiast over de eerste AI devices, die nog lang niet uitontwikkeld lijken. Bij de Plaud NotePin is het een heel gedoe om de gesprekken die zijn opgenomen, ook te laten samenvatten en terug te vinden. De software van de Rabbit R1 bleek ook niet superslim, en – erger – zo lek als een mandje.
Maar in theorie kan het nuttig zijn: een apparaatje om je nek dat bij alle vergaderingen meeluistert, waartegen je roept welke boodschappen je in huis moet halen of wat je wilt eten. Aan het einde van de dag zou je nog eens kunnen vragen wat je compagnon ook alweer vertelde over een nieuwe klant. Of je laat een samenvatting maken van een vergadering, inclusief mindmap.
Want het gaat snel: Plaud heeft inmiddels de Note voicerecorder gelanceerd, een luistervink in creditcardformaat die 30 uur aan gesprekken kan opnemen, uitschrijft en samenvat via ChatGPT en concurrent Claude. Dat klinkt best bruikbaar en nuttig.
Maar is zo’n AI-luistervink niet enorm gevaarlijk?
Net zo gevaarlijk als andere apparaten waarmee je gevoelige informatie deelt met het online universum. Je smartphone deelt sowieso al waar je bent, welke apps je gebruikt en met wie je communiceert als je niet heel strak bent op je privacy en lukraak ‘gratis’ apps en diensten gebruikt.
Draagbare AI-apparaten doen daar nog een schepje bovenop, als ze letterlijk elk gesprek registreren en analyseren via de taalmodellen van OpenAI en de rest. Ook als de makers werken met eigen software, kunnen er ongelukken gebeuren.
Bij de Rabbit R1 bleek dat gebruikersdata lokaal op het apparaat werden opgeslagen. Bij diefstal, verlies of doorverkoop van het apparaat konden derden toegang krijgen tot de persoonlijke gegevens. Ook online bleek de data die je het AI-konijn toevertrouwt toegankelijk dankzij een lek in de software. De AI-hulpjes van Plaud zijn Chinees en voorlopig is onduidelijk waar je gesprekken worden opgeslagen en verwerkt.
Toch maar aanschaffen dus?
Je zou braaf kunnen afwachten waar SamJony (of wordt het JonySam?) mee komen. Of Google, dat onlangs beloofde zijn eigen generatieve AI, Gemini, in brillen en oortjes te stoppen. De eerste AI devices waren nog probeersels met allerlei haken en ogen. Maar onze eerste pc was een enorme bak met daarop een vissenkom-tv die alleen groene letters produceerde. Destijds hoorde je ook niemand zeggen: ‘Ik wacht wel op de Mac Air met M4 chip.’
Oké, het is te vroeg om je complete team verplicht met AI wearables te laten rondlopen. Maar als gevoel wilt houden voor hoe AI je organisatie en eigen leven (positief of negatief) zal beïnvloeden, is een tijdje voorzichtig proefdraaien met een AI recorder wel een nuttige ervaring.
