Het microdoseren van truffels, paddo’s of zelfs lsd, waarbij je er zo weinig van inneemt dat je niet gaat trippen maar er juist productiever en creatiever van zou worden. Het is al jaren een trend onder Silicon Valleyaanse werknemers en ondernemers, die steevast naarstig op zoek zijn naar middelen om origineler uit de hoek te komen en meer gefocust te kunnen werken.
Zij worden beïnvloed door bekende ‘gebruikers’, zoals wijlen Apple-oprichter Steve Jobs, die prat ging op zijn creatieve vindingen door lsd-gebruik. Zo zei Jobs eens snerend dat zijn Microsoft-concurrent Bill Gates lsd had moeten gebruiken, zodat hij de creativiteit had kunnen vinden om mooiere producten te maken. De Californische podcast-host Joe Rogan is daarnaast een uitgesproken microdoser en ook de Californische cartoonist Scott Adams kwam uit de kast als ervaringsdeskundige met paddo’s.
Nederlandse startups
In Nederland duikt het fenomeen tevens op. Hollandse startups zoals iMicrodose, Earth Resonance en Microdose Pro verkopen microdoseringen van hallucinerende middelen, per stuk of in abonnementsvorm. Daaromheen spint zich een web aan coaches, die bijvoorbeeld debutanten wegwijs maken tijdens hun eerste microdosering. Coaches, vaak gelieerd aan de startups, leggen gebruikers bijvoorbeeld uit dat je niet iedere dag, maar eens in de drie dagen een microdosering moet nemen. Niet het hele jaar door, maar af en toe een maand. Zo krijgt je lichaam voldoende tijd om de stoffen af te breken, waardoor er geen gewenning optreedt, aldus de coaches.
Deze startups en coaches maken handig gebruik van een maas in de opiumwet. Lsd en paddo’s zijn in Nederland verboden, maar truffels niet. In bepaalde truffelsoorten bevindt zich echter de stof psilocybine, wat in feite het werkzame bestanddeel is van een paddo.
Microdose Pro
Nils Paar en Gino Taselaar richtten Microdose Pro (3 fte) afgelopen jaar op, nadat ze al jaren met het concept experimenteerden. Taselaar: ‘Omdat ik ADD heb, heb ik altijd problemen gehad me te focussen. Door te microdoseren, voel ik me emotioneel lekkerder. Ik werk veel en dat kan soms stress opleveren, bijvoorbeeld als een collega verkeerd werk aflevert. Als ik microdoseer, kan ik de negatieve dingen beter verwerken en kan ik meer genieten van de kleine dingen in het leven.’ Paar: ‘Ik word er ook creatiever door. Vandaag moest ik een handleiding schrijven. Ik heb een microdosering genomen en ben al de hele dag aan het schrijven. Ik kan nu veel betere invalshoeken vinden.’
Nadat De ondernemers erachter kwamen dat Steve Jobs de iPhone had bedacht met behulp van lsd, begonnen ze zich te verdiepen in die stof. Al snel leerden ze over het concept ‘microdoseren’. ‘Ik dacht: dat wil ik ook weleens proberen’, zegt Paar. ‘Ik merkte dat het me inzichten gaf die ik als ondernemer goed kan gebruiken. Wij zijn veel met innovatie bezig en dankzij microdosing kan ik concepten gemakkelijker omdenken.’
Taselaar weet wel waarom uitgerekend het zakelijke Silicon Valley viel voor het microdoseren van drugs. ‘Je hebt er te maken met langere werkdagen en een hoge werkdruk. Microdoseren helpt mensen met die stress om te gaan.’ Het past volgens hem ook bij het enen en nullen-werk dat veel de revue passeert in de Californische tech-enclave. ‘Wij hebben ook veel developers als klanten. Ze willen dieper in hun codes komen en willen de hele dag niets anders doen dan programmeren. Ze willen niet de hele dag over honderdduizenden andere zaken nadenken. Door microdosing worden de andere stemmen in je hoofd stiller.’
Bewegende cijfers
Dat het echter ook verkeerd kan gaan met microdosing, bewijst het verhaal van de Amerikaanse ondernemer Justin Zhu. Hij was CEO bij marketing-startup Iterable Inc., een serieus bedrijf dat inmiddels 2 miljard dollar waard is. De al langer stuntelende Zhu verloor zijn baan nadat hij vooraf aan een pitch voor investeerders besloot te microdosen. Hij moest een presentatie houden over de cijfers, maar nam per ongeluk te veel van de drug in. De cijfers op zijn beeldscherm begonnen voor zijn ogen te bewegen, waardoor Zhu zijn presentatie niet kon afmaken. De deal met investeerders viel in het water, wat de aanleiding was tot Zhu’s ontslag.
Zhu nam een te grote dosis, wat zijn hallucinatie verklaart. Toch, zijn kleine doses psilocybine ook niet gewoon slecht voor je gezondheid? De wetenschap is er nog niet over uit, zegt Kim Kuypers, die als professor psychofarmacologie aan de Universiteit van Maastricht onderzoek doet naar microdoseren. ‘Psilocybine is een natuurlijke stof. Lsd ook, dat komt uit een schimmel voort. Het zijn natuurlijke middelen, die ingrijpen op biologische processen. Of het schadelijk is, weten we niet. Het kan je bloeddruk wat verhogen, al blijft het binnen de normale waarde. Uit dierenproeven bleek wel dat herhaaldelijk microdoseren geen goede invloed had op hun BDNF-gehalte (een groeihormoon dat de productie van nieuwe hersencellen stimuleert, red.). Het is echter de vraag of die resultaten ook op mensen toepasbaar zijn.’ Een lage microdosis lsd werkt voor mensen in ieder geval BDNF-verhogend, wist Kuypers afgelopen jaar al aan te tonen.
Stigma
Bij Microdose Pro krijgen ze weleens het verwijt verslavende drugs te verkopen, iets waar Paar zich aan stoort. ‘Ik zie het niet als drug, maar als medicijn’, zegt hij. ‘Tuurlijk: je kan het in grote hoeveelheden nemen en een tripervaring krijgen, maar uit niets blijkt dat het in kleine hoeveelheden slecht is. In lijstjes met de meest verslavende drugs staan truffels (en lsd ook, red.) ver achteraan, terwijl alcohol en nicotine deze lijstjes juist aanvoeren als zeer verslavende stoffen. Daarover heerst dan weer geen stigma.’
Paars compagnon Taselaar denkt dat het stigma op drugs is ontstaan door de ‘war on drugs’, die de Amerikaanse president Ronald Reagan in de jaren ’80 inzette. ‘Hij had gewoon iets nodig om de bevolking er weer onder te krijgen. Drugs werden de boosdoener. Nu is het zo dat de criminaliteit rondom cocaïne de pan uitrees, maar ook de psychedelische varianten werden aan het lijstje toegevoegd. Dat terwijl die juist goed voor therapeutisch of medicinale doeleinden kunnen worden gebruikt. Op tv had je in die tijd een commentator die een eitje kapot tikte en zei: “Dit is wat drugs doen met je brein”. Onzin, natuurlijk.’
Het is belangrijk om af en toe een break te nemen
Doordat Paar microdoseert, heeft hij naar eigen zeggen veel minder behoefte aan alcohol en zelfs koffie. ‘Ik dronk een paar koppen koffie per dag, maar door microdosing leef ik nu prima zonder cafeïne. Wel zit er in ons team een neuropsycholoog, die waarschuwt: maak van microdoseren niet je nieuwe baseline. Het is dan ook belangrijk om af en toe een break te nemen. Ter vergelijking: als ik een maand geen alcohol drink, voel ik me ook een ander mens.’
Placebo, of niet?
Bij microdosing neem je doorgaans slechts een tiende van een normale lsd- of truffeldosis. Neem je meer, dan ontstaat de kans dat je gaat hallucineren. Zo’n microdosering is daarentegen wel érg klein. Hoe weet je zeker dat het geen placebo-effecten met zich meebrengt? Kuypers en haar team doen placebo-gecontroleerd onderzoek naar de effecten van microdosing. In een studie gaf ze een groep mensen microdoseringen van 5, 10 of 20 milligram lsd of een placebo-middel. De ‘lsd-groep’ bleek een langere aandachtsspanne te hebben dan de placebo-groep. Ook konden ze langer een pijnlijke stimulus tolereren. ‘Microdosen zou dus mogelijk interessant kunnen zijn voor patiënten die pijn ondervinden.’
Effecten op productiviteit of creativiteit vond Kuypers daarentegen niet. Wel zet Kuypers kanttekeningen bij haar bevindingen: zij testte haar proefpersonen op één dag na de inname van één dosis, in plaats van ze een maand lang te laten microdoseren, zoals startups als Microdose Pro aanraden.
Dat laatste hebben ze wél gedaan bij het Imperial College London. Onderzoekers van deze universiteit lieten een groep van 191 ervaren microdosers een maand lang thuis een microdosering lsd innemen. Sommigen kregen een placebo-middel. Zowel onder de leden van de focus- als onder die van de placebogroep verbeterde het welzijn, de creativiteit en de tevredenheid over het leven. De verschillen waren statistisch gezien niet te onderscheiden, wat volgens de onderzoekers kan wijzen op een placebo-effect bij microdoseringen. Interessant, vindt Kuypers, al zitten er ook aan deze studie haken en ogen. Zo kun je niet controleren of hoe laat men precies de beoogde hoeveelheid inneemt, waardoor je niet zeker weet of de stof op het moment van testen nog actief is.
Om creatiever te worden, kun je ook gewoon een wandeling door de natuur maken
Onderzoekers van de Universiteit van Londen vonden in een studie uit 2018 overigens wel effecten van microdosing op de perceptie van tijd door de gebruikers, in dit geval gezonde ouderen. Door te microdosen, nam hun tijdsperceptie af. Ze overschatten hoe lang een tijdsinterval duurde. Kuypers en haar team zijn nu ook bezig met een studie, waarbij ze participanten voor een langere periode testen. De resultaten hiervan moeten nog verschijnen.
Psychische effecten
Van lsd en truffels is bekend dat je er bij een grote hoeveelheid een bad trip van kunt krijgen, wanneer je je voor inname bijvoorbeeld mentaal al slecht voelde. Dreigt zoiets ook niet als je een microdosering neemt? Kuypers denkt van niet. ‘Je moet vooral aandacht besteden aan waar je het neemt en met wie. Gevoelens die onder het oppervlak zijn, kunnen opeens op de voorgrond treden. Ook bij microdoseringen. Als iemand gezond is, denk ik daarentegen niet dat er erge dingen kunnen gebeuren. Sommige mensen die we de hoogste dosering gaven van 20 mcg, ondervonden overigens wel perceptuele veranderingen. Zo begon een prent op een deur voor hun ogen te bewegen.’
Dat lijkt dan weer verdacht veel op de capriolen van Justin Zhu, die de cijfers voor zijn investeerders niet meer kon oplezen. Of je als mentaal en fysiek gezond persoon moet microdoseren op de werkvloer, is volgens Kuypers dan ook de vraag. ‘Mensen kunnen het doen, maar om creatiever te worden kun je ook een mooie wandeling door de natuur maken. Dat klinkt wellicht zweverig, maar we leven in zo’n hectische wereld. Je moet jezelf ook eens met rust laten. Ontspanning kan, denk ik, heel goed helpen als je creatiever wil worden.’
Kuypers ziet dan ook meer in het toedienen van microdoseringen aan mensen met bijvoorbeeld psychische problemen. ‘Mijn motivatie is dat we nieuwe geneesmiddelen nodig hebben om mensen te helpen die bijvoorbeeld depressief zijn of ADHD hebben. Sommigen zijn gebaat bij traditionele medicatie, anderen niet. Zo zijn er mensen met ADHD, die zich door de traditionele medicatie, amfetamines of -afgeleiden, niet meer zichzelf voelen. We moeten weten of zoiets als microdosing voor hen een alternatief kan bieden. Wat ze nu nemen, dat zijn immers óók drugs.’
