Rutger Bruijnen (Vice president E-commerce Europe bij P&G)

Er zijn er weinigen die het hem nog nadoen: Rutger Bruijnen (1979) werkt al zijn hele werkende leven bij dezelfde werkgever. Na een bachelor en master commerciële economie begint Bruijnen in 2004 als account manager bij Procter & Gamble. Na iets meer dan twee jaar pakt hij binnen het bedrijf zijn eerste leidinggevende functie, voor een team van 10 medewerkers van Superunie. Later houdt hij zich bezig met de strategie van de verkoop van wasmiddelen. ‘Achteraf is mijn keuze om bij Procter en Gamble te beginnen een geweldige match gebleken’, zegt Bruijnen er zelf over. 

Braun, Gillette, Ariel

Toen hij 12 jaar geleden werd gevraagd om de e-commerce op te zetten binnen het bedrijf, greep hij die kans met beide handen aan. De eerste 1,5 jaar gebeurt dat vanuit Rotterdam, daarna verhuist hij naar het hoofdkantoor in het Zwitserse Genève. Daar klimt hij op binnen de e-commerce tak: van het leiden van de ontwikkelingen voor de EMEA-regio werkt hij zich op tot vice president e-commerce Europe. In die rol heeft hij merken als Braun, Oral-B, Gillette en Ariel onder zich, met een winst van zo’n 2 miljard dollar en meer dan 200 Fte waaraan hij leiding geeft.

Extreem divers

Eigenschappen die hem daarbij goed van pas kwamen, waren naar eigen zeggen de gewoonte om te lat altijd hoog te leggen en de ambitie om continue door te leren. ‘Ik wil het maximale uit mezelf en m’n teams halen.’ Die ambitie om elke dag beter te worden is een van de kenmerken die het ideale bedrijf voor Bruijnen vormen. ‘Een heldere en inspirerende missie met een extreem diverse organisatie maakt voor mij het ideale bedrijf. Er moet een ondernemende sfeer hangen, waarbij men actief is op het internationale speelveld en sturend met globale richtlijnen met veel vrijheid.’ 

Gezamenlijk besef

De nieuwe generatie leidinggevenden die in zo’n ideaal bedrijf werken, moet zich volgens Bruijnen bewust zijn van thema’s als diversiteit, inclusiviteit en duurzaamheid. ‘Dit dient gedragen te worden door mannen en vrouwen, en jonge en oudere generaties. Er moet een gezamenlijk besef zijn dat vooroplopen op dit gebied de enige juiste keuze is.’