Ondernemer Rodney Cheuk-A-Lam (1973) is ceo en mede-eigenaar van het succesvolle urban kledingmerk Daily Paper. Dat bruist van de diversiteit. Honderdduizenden jongeren, van Casablanca tot Accra tot Amsterdam, voetballers als Matthijs de Ligt en artiesten als Ronnie Flex en Sevn Alias lopen rond in de kleurrijke streetwear. Daily Paper is opgericht door de jonge talenten Jefferson Osei, Abderrahmane Trabsini en Hussein Suleiman. Vorig jaar openden ze zelfs een eerste flagship store in de Lower East Side in New York.
Na een carrière bij KPN, ING en Vodafone werd Lam door Rabobank gekoppeld aan de mannen, en voor de goede orde: 90 procent van het management bij Daily Paper is vrouw. ‘Iedereen die ervoor kiest om te werken bij Daily Paper weet dat hij in een multiculturele organisatie terechtkomt. Dit bedrijf is best een goed voorbeeld van hoe de wereld eruit zou kunnen zien: jezelf zijn zonder je identiteit te verliezen – we hoeven niet allemaal op elkaar te lijken. Niemand mag zich hier tweederangs voelen, ook de blanken niet, de witte collega’s. Wij zijn altijd black geweest, alleen praten we daar de laatste maanden nog vaker over’. zei Lam vorig jaar in de Volkskrant.
Als Nederlander met Surinaamse achtergrond weet Lam hoe het is om vaker aangehouden te worden als je in een mooie auto rijdt. ‘Waar het om gaat, is dat bij sollicitaties de juiste kandidaten worden onderschat, door hun huidskleur. Die willen geen positieve discriminatie, maar gewoon een gelijke behandeling. Bij Daily Paper hebben we aangetoond dat het ook kan met gekleurde mensen en vrouwen.’ Binnen een inclusieve organisatie kan iedereen zichzelf zijn – die vlechten kunnen in het haar blijven zitten wat Lam betreft.
Hij wordt een beetje tegen wil en dank een rolmodel, een voorbeeld van wat je kunt bereiken als je hard werkt en een goede start kunt maken. Wat helpt bij zijn zichtbaarheid, is een opmerkelijke nevenactiviteit: hij schrijft scripts en acteert. Vorig jaar kwam Suriname uit, een remake van een Surinaams filmsucces met Lam in de hoofdrol. Zo inspireert hij ook mensen in de creatieve sector met een cultureel diverse achtergrond. ‘Hoe mooi zou het zijn als er ook hier wat meer gekleurd talent zou kunnen doorbreken? Met name scriptschrijvers zouden misschien wat meer vanuit een urban gedachte kunnen werken. Suriname is één van de eerste ‘inclusive’ movies in Nederland en ik hoop dat er nog vele zullen volgen.’