Thema’s: Code Goed Bestuur | Diversiteitsbeleid | Participatiewet | Gender | Kennisorganisatie
Nagenoeg iedere Nederlander heeft ‘iets’ met het Kadaster. De organisatie registreert en verstrekt gegevens over vastgoed, schepen, luchtvaartuigen en (ondergrondse) netwerken in Nederland. En over de rechten die daarbij horen, zoals eigendom en hypotheek. Ruim 1700 medewerkers zorgen voor een accurate gang van zaken. “Eigendom en landregistratie vormen de basis voor welvaart en economie. Is dat niet op orde in een land, dan ontwikkelt er zich niks.”
Dorine Burmanje, sinds 2004 bestuursvoorzitter bij het Kadaster, vertelt graag over haar organisatie. Ze begeleidde het Kadaster in de ontwikkeling naar een kennisorganisatie die helpt bij het oplossen van maatschappelijke vraagstukken. In augustus 2017 werd zij co-chair van het Committee of Experts on Global Geospatial Information Management (UNGGIM). UNGGIM richt zich op het belang van locatie en de ontwikkeling van geo-informatie in de wereld.
Meer vrouwen
In 2004 vindt Burmanje het tijd om het mannenbolwerk, dat het Kadaster dan is, open te stellen voor vrouwen. “Bij iedere vacature en de daarvoor gestarte selectieprocedure moest minimaal de helft van de kandidaten vrouw zijn. Is er maar één vrouwelijke sollicitant, dan ook maar één mannelijke.” Want, Burmanje is ervan overtuigd dat er voor ieder beroep een vrouw te vinden is. “Het proces moet fair zijn. Als er acht mannen en één vrouw in een procedure zitten, is de escape gemakkelijk. Tussen die acht mannen zit vast de beste.”
Het verzoek om een target te stellen, wees Burmanje van de hand. “De kans is groot dat het target niet wordt gehaald, omdat ‘ze er niet waren’. Om vrouwen binnen te krijgen hebben we actief alle zeilen bijgezet.” Zo waren ook de wervingsuitingen weinig aantrekkelijk voor vrouwen. Aanpassing hiervan sorteerde het gewenste effect. De eerstvolgende leverde 60% vrouwelijke respondenten op.
Volhouden
Cultuurveranderingen gaan langzaam. Daarom werden er flinke inspanningen gestoken in het inbedden van het beleid. “Dat we meer vrouwen binnen het Kadaster wilden, moest niet alleen van bovenaf komen. We introduceerden een ambassadeursnetwerk door de organisatie heen. Hierin nodigden we bewust ook ‘tegenstanders’ uit. Dit netwerk werd onze ‘ogen en oren’, zodat we snel op weerstand konden reageren.”
Bij de start in 2004 was 16% van de managers vrouw; binnen een aantal jaren verdubbelde dit naar 32%. Het bleek een kwetsbaar percentage. Ook het Kadaster ontkwam niet aan de crisis en daarmee aan krimp. “Het was pittig, maar we hebben volgehouden. Iedere keer wanneer we vrouwen dreigden te verliezen, zeiden we: kom op, er moeten vrouwen komen.”
Goed uitleggen
Naast genderdiversiteit ging de focus, mede in het kader van de participatiewet, richting mensen met een beperking. Ook ‘etniciteit’ kwam aan de orde. Maar voor de 185-jarige Oer-Nederlandse organisatie bleek dit een grote uitdaging. Door het bieden van maatwerk sluit het Kadaster maximaal aan bij het profiel van iedere medewerker, waardoor talenten tot hun recht komen.
Als voorbeeld de goed bij het Kadaster passende groep mensen met een autismespectrumstoornis. Zij bezitten kwaliteiten die perfect aansluiten. Denk aan de vele data die uitgezocht worden en trajecten die gecontroleerd en geaudit worden. Er werken inmiddels 33 medewerkers vanuit de participatiewet.
‘We willen dat iedere groep binnen de organisatie zich gehoord voelt’
“De bestaande organisatie hebben we uitgebreid geïnformeerd over het bijzondere van het nieuwe beleid. Want of het nu gaat om gender, autisme of mensen met fysieke beperkingen: bij aanvang komen er vaak twee items naar voren. Waarom er iets speciaals gedaan moet worden en de opmerking dat de huidige medewerkers hierdoor minder kansen hebben. Het mooie? Dit zijn geen issues meer en iedereen werkt vol enthousiasme samen.”
Diversiteit maakt kwaliteit
Het Kadaster kent een grote diversiteit qua medewerkers en het gedifferentieerde personeelsbeleid zorgt mede voor een voor iedereen aantrekkelijke organisatie. Burmanje: “Wanneer jonge vrouwen leiding gaan geven aan een team van mannen op leeftijd, dan begeleiden wij hierbij. Jonge mensen verwelkomen we graag vanwege de frisse blik op de organisatie en hun kennis van en ervaring met het actuele digitale tijdperk. Ouderen, loyaal aan de werkgever en met opgebouwde kennis, koesteren we. Voor iedereen is een plek; we willen dat iedere groep binnen de organisatie zich gehoord voelt.”
De oprechte aandacht stimuleert ook medewerkers met een beperking. Diverse mensen met autisme verruilden hun veilige kamer met deur voor de open kantoorruimte. En sommige visueel beperkten voelen zich vrijer om te bewegen in het pand zonder hulpmiddelen, omdat daar bij de inrichting rekening mee is gehouden. “Het is fantastisch wat we bereiken. Diversiteit maakt echt kwaliteit.”